ส่องธรรม ล้ำภาษิต : น้อยนัก สั้นนัก

อปฺปํ วต ชีวิตํ อิทํ ชีวิตนี้น้อยนัก ชีวิตนี้สั้นนัก คนประมาทมักคิดว่าตนมีเวลามากมาย ทำเหมือนชีวิตตนเป็นอมตะ ไม่มีหมดอายุ ไม่มีวันตาย แท้จริงแล้วทุกสรรพสิ่งล้วนไม่จีรังเที่ยงแท้

ชีวิตผมกำกับไม่ได้

ชายคนหนึ่งถูกฟ้องล้มละลาย จึงหันเข้าหาน้ำเมาเพื่อดับทุกข์ …เหตุการณ์กลับยิ่งเลวร้าย เมื่อภรรยา ก็หันมาดื่มน้ำเมา จนเสียชีวิตไป …เมื่อเขาตัดสินใจเลิกเหล้าตามคำขอร้องของลูกชาย แต่เขาก็ต้องมาป่วยด้วยโรคมะเร็ง และเสียชีวิตไปในที่สุด …ทิ้งให้ลูกชายจมอยู่กับความเศร้า แต่โชคดีที่ได้ภรรยาเป็นยอดกัลยาณมิตรให้ …ทำไม ครอบครัวของเขาจึงต้องประสบเหตุการณ์ที่เลวร้ายเช่นนี้ …

ถามฟ้าหารัก

ชายคนหนึ่ง...เมื่อเขามีโอกาสได้บวช ก็ซาบซึ้งในพระธรรม อยากจะใช้ชีวิตสมณะเรื่อยไป แต่เพราะภาวะทางเศรษฐกิจ ทำให้กิจการของครอบครัวต้องประสบภาวะขาดทุน เป็นหนี้สินมากมาย ทำให้ต้องลาสิกขา...เขาตั้งหน้าตั้งตาทำงาน จนสามารถใช้หนี้ได้หมด และยังมีเงินก้อนใหญ่เหลือเก็บ แต่เขากลับคิดว่า ตนเองโชคร้าย เพราะเขาอยากจะอยู่ในเพศสมณะมากกว่า

ภูติวิทยาธร ทดลองวิชาตอนเธอสลบ

ขณะที่เธอนอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล หลังการผ่าตัด เธอมีความรู้สึกเหมือนตัวเองได้ออกไปอยู่นอกร่าง เธอเห็นชายคนหนึ่งนอนทับอยู่ที่ร่างของเธอ เธอพยายามเรียกร้องให้คนช่วย แต่ไม่มีใครได้ยินเธอเลย…ในที่สุดเพราะ นึกถึงพระรัตนตรัย และบุญกุศลที่ได้เคยทำมา เธอก็สามารถกลับเข้าร่างได้สำเร็จ …เกิดอะไรขึ้นกับเธอ เป็นเพียงอุปทาน หรือเป็นเรื่องจริง…

หงส์ร่อนมังกรรำ

ผู้หญิงคนหนึ่ง เวลาดีก็มีรายได้เกินคาด เวลาแย่ก็แทบจะไม่เหลืออะไร เดี๋ยวรวย เดี๋ยวจน เป็นอย่างนี้หลายรอบ แต่ในเวลาที่เธอแย่ ก็มักจะได้รับความช่วยเหลือจากผู้อื่นเสมอ…ชายคนหนึ่ง ขยันทำมาหากิน ด้วยมีความหวังว่าจะได้กลับไปใช้ชีวิตที่ประเทศจีน บ้านเกิดเมืองนอน แต่อนิจจา เมื่อเขาสามารถเก็บเงินได้จำนวนหนึ่ง เงินนั้นกลับถูกรัฐบาลจีนยกเลิก กลายเป็นเศษกระดาษไป...เธอและเขา ประกอบเหตุมาอย่างไร...ที่นี่...มีคำตอบ

ขาดฉันแล้วเธอจะรู้สึก

มีครั้งหนึ่ง ขี้เมาที่กินเหล้าด้วยกัน ตามมาขอลูกจากสามีถึงที่บ้าน สามีของลูกก็ร้องไห้ แล้วบอกกับชายคนนั้นว่า “แล้วแต่ตัวลูก” ลูกจึงไล่ชายคนนั้นไป ไม่ว่าลูกจะทำให้สามีเสียใจแค่ไหน เขาก็ไม่เคยโกรธลูกเลย เวลานั่งรถไปด้วยกัน เขาก็จะเปิดเพลง “วันใดขาดฉันแล้วเธอจะรู้สึก” ลูกเห็นน้ำตาของเขา ไหลลอดแว่นออกมา ลูกจำได้ติดตา

มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๙ ( ประลองปัญญา )

สิ่งต่างๆ ในโลกนี้ ไม่ว่าจะเป็นบุตรธิดา ทรัพย์สินเงินทอง ญาติพี่น้อง ล้วนไม่อาจติดตามเราไปสู่ปรโลกได้ มีแต่กุศลผลบุญที่สั่งสมไว้ดีแล้วเท่านั้น ที่จะเป็นดังเงาติดตามตัวไป ดังนั้น เราต้องตระหนัก และแสวงหาหลัก ของชีวิต ด้วยการสั่งสมบุญบารมี รีบประพฤติปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงที่พึ่งที่ระลึกภายใน

เตี่ย เตี่ย เตี่ย

ครั้งหนึ่ง ตอนที่ผมเรียนชั้นม.1 วันหนึ่งในชั่วโมงวิทยาศาสตร์ ผมและเพื่อนๆได้ทำการทดลองวิทยาศาสตร์ขึ้นที่ห้อง วันนั้นเพื่อนที่นั่งข้างๆ เกิดความคิดพิสดาร เขาได้จุดตะเกียงแอลกอฮอล์ แต่จุดแบบเอาตะเกียง 2 อันมาชนกัน พอเอียง แอลกอฮอล์ในตะเกียงก็หกออกมา ไฟก็ลุก แทนที่เขาจะวาง เขากลับโยนตะเกียงขึ้นด้วยความตกใจ แอลกอฮอล์ได้พุ่งมาหาโดนที่ศีรษะของผม ไฟได้ลุกไหม้ที่ศีรษะใบหน้าของผม จนผมแหว่งหาย ผมนึกว่าตัวเองจะต้องตาบอดเสียแล้วแต่โชคดีที่ไม่เป็นไร ผมรักษาตัวอยู่ 1 เดือนจึงหาย

ชาวคริสต์สร้างองค์พระ ใน 3วันสุดท้ายของชีวิต

ชายคนหนึ่ง เกิดนอกบุญเขต ไม่ได้นับถือศาสนาพุทธ เขาสูบบุหรี่ และดื่มเหล้าจนเป็นโรคพิษสุราเรื้อรัง แต่เนื่องจากได้กัลยาณมิตร ซึ่งเป็นทั้งลูกบุญธรรม และลูกสะใภ้ บุญแรกและบุญเดียวที่เขาได้ทำในพระพุทธศาสนา คือบุญสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว และบุญสร้างเสาแก้ว...บุญนี้ ส่งผลอย่างไรต่อเขาในปรโลก และหากไม่มีบุญนี้ เขาจะเป็นอย่างไร...และคำแนะนำสำหรับ วิธีที่ดีที่สุด ในการเตรียมตัวตายในช่วงวิกฤติ เราควรจะทำอย่างไร...ที่นี่มีคำตอบ

แม่จะเป็นอะไรก็ห่วงใยลูกเสมอ

การฆ่าบิดา ถือเป็นกรรมหนัก...ชายคนหนึ่ง มีนิสัยเกเร ติดกาว มักจะไถเงินจากพ่อของตนเองเสมอ เมื่อไม่ได้ก็จะซ้อมทุบตี จนสุดท้าย ก็ได้ซ้อมพ่อของตนเองจนเสียชีวิต หลังจากนั้น เขาได้ชดใช้กรรมในทางกฎหมาย ต้องไปติดคุกเพื่อชดใช้ความผิด เมื่อตายแล้วเขาจะต้องไปชดใช้กรรมอีกอย่างไร...และคำถาม...การเข้าถึงพระธรรมกาย จะสามารถช่วยเหลือหมู่ญาติในนรกได้ทุกขุม รวมทั้งอเวจี และโลกันตนรก หรือไม่...ที่นี่...มีคำตอบ