คำว่า “ดุสิตบุรี”มีในพระไตรปิฎกหรือไม่ ?

คำว่า “ดุสิตบุรี”มีในพระไตรปิฎกหรือไม่ ? หรือพวกวัดพระธรรมกายบัญญัติขึ้นมาล่อชวนคนทำบุญเพื่อให้อยากขึ้นสวรรค์?

วิธีดูว่าวัดพระธรรมกายบิดเบือนคำสอนหรือเปล่า ?

ช่วงที่วัดเป็นข่าวก็มีกระแสโจมตีอย่างเอาเป็นเอาตายว่า วัดพระธรรมกายบิดเบือนคำสอน ซึ่งหากบิดเบือนจริงก็ดูได้ไม่ยากเลย แค่เอาเรื่องนั้นไปเปรียบเทียบกับพระไตรปิฎก เช่น วัดพระธรรมกายพูดถึงคำว่า “ดุสิตบุรี” ก็มีคนโจมตีและมีคนหลงเชื่อกันแบบไม่ลืมหูลืมตาว่า คำนี้ไม่มีในพระไตรปิฎกแต่พอมาค้นในพระไตรปิฎกจริง ๆ ปรากฏว่าคำว่า “ดุสิตบุรี” อยู่หลายแห่ง

น้องบัวบุญ...เด็กเก่งและดี...วีสตาร์ ตอนที่ 3

ความตายไม่มีนิมิตหมาย ไม่เคยละเว้นใคร ทั้งเด็กน้อยตัวเล็กๆและผู้ใหญ่ตัวโตๆ หมั่นสั่งสมบุญตั้งแต่วันนี้ เพื่อชีวิตที่ดีในปรโลก

ผลแห่งบุญมีจริง และให้ผลเกินควรเกินคาด

ผลแห่งบุญ (ที่ทำตามหลักพระพุทธศาสนา) นั้นมีอยู่จริง ให้ผลจริง และให้ผลมากมายชนิดที่เรียกว่า เกินควรเกินคาดกว่าที่เราคิดเอาไว้

ผลแห่งบุญหนุนนำไปสวรรค์ ตอนที่ 2

ผลแห่งบุญและบาปที่เราเคยกระทำไว้ในตอนที่ยังมีชีวิต จะเป็นปัจจัยหลักที่จะนำเราไปเกิดในสุคติหรือทุคติ

น้องบัวบุญ...เด็กเก่งและดี...วีสตาร์ ตอนที่ 7

ความตายไม่มีนิมิตหมาย ไม่เคยละเว้นใคร ทั้งเด็กน้อยตัวเล็กๆและผู้ใหญ่ตัวโตๆ หมั่นสั่งสมบุญตั้งแต่วันนี้ เพื่อชีวิตที่ดีในปรโลก

จิตผ่องใสไม่เศร้าหมอง สุคติเป็นที่ไป

ด้วยผลแห่งการสั่งสมบุญเรื่อยมาจนกระทั่งวาระสุดท้ายของชีวิต ทำให้ก่อนละโลกใจของเธอใสสว่าง และมีสุคติเป็นที่ไป มีความสุขในปรโลก

ดุสิตบุรี

ดูก่อนสารีบุตร ในการให้ทานนั้น บุคคลให้ทานโดยไม่มีหวังผล ไม่มีจิตผูกพันในผลแห่งทาน ไม่ได้ให้ทานด้วยความคิดว่า บิดา มารดา ปู่ ย่า ตา ยายของเราเคยให้มาก่อน เราก็ไม่ควรทำให้ประเพณีอันดีนี้ขาดหายไป แต่ให้ทานด้วยคิดว่า เราหุงหากินได้ แต่สมณะพราหมณ์ไม่ได้หุงหา เราแสวงหาทรัพย์ได้ จะไม่ให้ทานแก่สมณะพราหมณ์ผู้ไม่แสวงหาทรัพย์เลี้ยงชีพ ย่อมไม่สมควร บุคคลนั้นให้ทานด้วยอาการอย่างนี้ เมื่อทำกาลกิริยา ละจากโลกนี้ไป ย่อมเข้าถึงความเป็นสหาย แห่งเทวดาในสวรรค์ชั้นดุสิต

จิตผ่องใสไม่เศร้าหมอง สุคติเป็นที่ไป ตอนที่ 2

ผู้ที่หมั่นทำบุญสร้างบารมีอยู่เป็นนิจ เมื่อละโลกแล้วย่อมไปบังเกิดบนสุคติโลกสวรรค์ มีความสุขในเทวโลก

ทำไมต้องดุสิตบุรี ตอนที่ 1

กิจกรรมของชาวสวรรค์ชั้นนี้ นอกจากจะมีการเที่ยวเล่นเพลิดเพลินอย่างชาวสวรรค์ทั่วไปแล้ว ยังมีความโดดเด่นอีกประการหนึ่ง คือ มีการสนทนาธรรม ฟังธรรมกันเป็นปกติ เป็นผู้ที่ไม่ประมาทในการดำรงชีวิตในสวรรค์