ทศชาติชาดก เรื่องมโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 112

พระเจ้าจุลนีทรงสดับอุบายนั้นแล้ว ก็ทรงปีติยินดียิ่งนัก ถึงกับตรัสชมพราหมณ์เกวัฏผู้เป็นต้นคิดว่า “แผนการของท่านอาจารย์ช่างแยบยลอะไรเช่นนี้ ดีละท่านอาจารย์ ถ้าเช่นนั้น ท่านจงรีบเตรียมการเคลื่อนพลโดยเร็วเถิด”

เพื่อลูก...แม่ยังตายไม่ได้

ลูกต้องใช้ความอดทนอยู่กับ สามีเป็นอย่างมาก เพราะสามีไม่เคยปรับตัวเข้าหาลูกเลย ซ้ำร้ายยังเอาความคิดของตัวเองเป็นใหญ่ และยังล้มเหลวในหน้าที่การงานอีกด้วยต้องออกจากงานอยู่บ่อยๆ จึงทำให้ค่าใช้จ่ายภายในครอบครัวตกมาเป็นหน้าที่ของลูกที่จะต้องหาเพื่อมา จุนเจือครอบครัว จนลูกคิดที่จะฆ่าตัวตายให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย แต่ลูกก็จะคิดอีกว่า “ ถ้าเราตาย ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของเราต้องลำบากเป็นแน่ เมื่อคิดได้เช่นนี้ลูกจึงได้คิดว่า ต้องอยู่เพื่อลูกชายคนนี้ค่ะ ”

พ่อเป็นคนดีที่หนึ่ง......รักพ่อที่สุด

พวกเราทั้งรักและเคารพคุณพ่อ เชื่อฟังคำสั่งสอนของท่าน ไม่มีใครแตะต้องกับอบายมุขใดๆ ทั้งสิ้น คุณพ่อมักจะย้ำอยู่เสมอว่า บุญเท่านั้นเป็นที่พึ่งของเรา ให้ทำบุญอย่างต่อเนื่อง แม้ว่าจะเป็นจำนวนไม่มากก็ตาม ชีวิตจะได้ไม่ลำบาก

ภุมมเทวากับเทวดาป่าหิมพานต์ อย่างไหนดีกว่ากัน

เมื่อคุณพ่อเกษียณอายุได้ 2 ปี ก็ได้บวชในพระพุทธศาสนาดังที่ตั้งใจเอาไว้ แต่เป็นเพราะบวชตอนแก่ ฟันที่หักทำให้เคี้ยวอาหารไม่ละเอียด ระบบการย่อยอาหารจึงไม่ดี ส่งผลให้สภาพร่างกายแย่มาก

มนุษย์ประหลาด กินข้าวสารดิบ และดินหมก

ชายคนหนึ่ง...มีนิสัยแปลกประหลาด กล่าวคือ ในวัยเด็ก เขาชอบรับประทานดินหมกที่เตาหุงข้าว และชอบทานข้าวสารดิบเป็นอย่างมาก นอกจากนี้ เขายังมีอาการนอนไม่ค่อยหลับ สะดุ้งผวาตื่น ตลอดทั้งคืน ตั้งแต่เด็กจนอายุ 16 ปี ทำให้สุขภาพแย่ ปวดศีรษะ ตัวเหลือง เฉื่อยชา จนต้องพึ่งยาของโรงพยาบาลประสาท จนกระทั่งเขาเข้าวัดพระธรรมกาย อาการเหล่านี้ก็ได้ทุเลาลง...เป็นเพราะบุพกรรมใด เขาจึงเป็นเช่นนี้...และกับคำถาม...การทำหน้าที่ด้านใช้เสียงพูด และร้องเพลงธรรมะ มีโบนัสอะไรเป็นพิเศษ ที่สร้างความรื่นรมย์บนวิมานบ้าง...