คณะสงฆ์จังหวัดปทุมธานี ร่วมกับวัดพระธรรมกาย ส่งมอบเตียงแก่โรงพยาบาลสนามร่วมใจรักษ์

คณะสงฆ์จังหวัดปทุมธานี ร่วมกับวัดพระธรรมกาย มูลนิธิธรรมกาย และภาคีเครือข่ายฯ ส่งมอบเตียง จำนวน 20 เตียง และถุงยังชีพ จำนวน 200 ถุง แก่โรงพยาบาลสนามร่วมใจรักษ์ ช่วยเหลือผู้ป่วยติดเชื้อโควิด-19

วัดพระธรรมกาย มอบเตียงให้กับโรงพยาบาลสนามอาชีวะรักษ์ปทุม

วัดพระธรรมกาย และมูลนิธิธรรมกาย และคณะศิษยานุศิษย์ฯ ได้มอบเตียง 300 เตียง และมอบสมทบอุปกรณ์จัดทำเตียงรองรับผู้ป่วยโควิด-19 จำนวน 150 ชุด ให้กับโรงพยาบาลสนามอาชีวะรักษ์ปทุม จ.ปทุมธานี

มารผู้ขัดขวางความดี

รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ และธรรมารมณ์ทั้งสิ้น นี้เป็นโลกามิส อันแรงกล้า โลกหมกมุ่นอยู่ในอารมณ์เหล่านี้ ส่วนสาวกของพระพุทธเจ้า มีสติก้าวล่วงโลกามิสนั้น และก้าวล่วงบ่วงมารแล้ว รุ่งเรืองอยู่ดุจพระอาทิตย์ ฉะนั้น

รักแท้ของหัวใจ และ รักสุดท้ายของชีวิต

แต่ก่อนลูกไม่ชอบฟังเทศน์ค่ะ ประมาณว่า ถ้าไปวัดไหนถวายไทยธรรมเสร็จแล้วกลับเลย แต่พอมาเจอหลวงพ่อ เปลี่ยน Concept ของตัวเองทันที เดี๋ยวนี้ชอบฟังธรรมะ ชอบฟังพระเทศน์ ฟังแล้วไม่เบื่อ มีความสุข ติดฟังหลวงพ่อ ยิ่งกว่าติดดูนิยายอีกนะเจ้าคะ

สถานที่ประสูติของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าถูกมลพิษจากเสียงและอุตสาหกรรมหนัก

ทศชาติชาดก เรื่องเนมิราช ผู้ยิ่งด้วยอธิษฐานบารมี ตอนที่ 15

สุธรรมาเทวสภา เป็นวิมานที่รุ่งเรืองด้วยแก้วไพฑูรย์ มีเสา ๘ เหลี่ยม ที่ทุกๆ เสาทำด้วยแก้วไพฑูรย์ ช่างวิจิตรตระการตาและงดงามยิ่งนัก พระเจ้าเนมิราชได้ตรัสถามมาตลีเทพสารถีว่า วิมานหลังนี้ช่างกว้างใหญ่ไพศาลนัก เกิดขึ้นมาได้อย่างไร และเป็นวิมานของใครกัน ส่วนว่าเพราะเหตุใด เทวสภาแห่งนี้จึงเกิดขึ้นมาได้นั้น มีความเป็นมาดังนี้

พิธีสวดพระอภิธรรมสมเด็จพระพุฒาจารย์

พระสงฆ์ และประชาชนเดินทางสักการะศพสมเด็จพระพุฒาจารย์(เกี่ยว อุปเสโณ)เนืองแน่น ขณะที่วัดสระเกศราชวรมหาวิหาร เตรียมจัดพิมพ์หนังสือประวัติ และซีดีพระธรรมเทศนาแจกให้แก่ผู้เข้าร่วมงาน

แพทย์​เตือนภัยติดตั้งถังแก๊ส​ใน​รถเหมือนพกระ​เบิด​3​พันปอนด์

ความสุขอันแท้จริง ที่ได้รับเมื่อใจหยุดนิ่ง

พอหยุดไปเรื่อยๆ จากที่เห็นตัวเองเป็นพระห่มจีวร ในกลางท้อง อยู่ๆก็กลายเป็นองค์พระแก้วใส องค์พระสว่างมาก ผุดซ้อน ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ผมปลื้มมากครับ ผมนั่งปลื้มไปได้สักพัก เสียง สัพเพ…ของพระอาจารย์ก็ดังขึ้น

ทั้งหมดในชีวิตของพ่อและแม่

ยิ่งใช้ชีวิตอยู่ในผ้าเหลืองนี้นานวันเข้า ผมก็ยิ่งซาบซึ้งว่า ชีวิตพระเป็นชีวิตที่ประเสริฐที่สุด ผมรู้สึกอย่างนี้จริงๆ ครับ เหตุที่ทำให้ผมเข้าใจความ “ประเสริฐสุดซึ้ง” เพราะผมเคยใช้ชีวิตแบบ “แสบสุดอึ้ง” มาแล้วนั่นเอง เมื่อครั้งวัยรุ่น ผมดำเนินชีวิตตามกระแสโลก สูบบุหรี่ เที่ยวกลางคืน ผม “สนุกสนาน” แต่พ่อกับแม่ “เศร้าสนิท” พร้อมนำเรื่อง “ปวดหัว” มาทำให้ท่าน “ปวดใจ” เป็นประจำ ผมรู้อยู่เต็มอกว่า ทำให้ท่านเสียใจ แม้จะรู้สึกผิด แต่ก็ไม่คิดกลับตัว เพราะคบคนพาลเป็นมิตร จึงเป็นพิษกับชีวี ผมหลงทำผิด “สูบ เสพ เสี่ยง” ครั้งแล้วครั้งเล่า จนกระทั่งเมื่ออายุครบ 20 ปี แม่จึงเอ่ยปากว่า “บวชให้แม่หน่อยได้ไหม”