อีกคนที่ห่วงใย

ลูกทำงานที่ บริษัท การบินไทย จำกัด (มหาชน) แผนกต้อนรับผู้โดยสารพิเศษ เป็นเวลา 9 ปี แต่ได้ลาออกจากงานเพื่อมาดูแลเตี่ยที่กำลังป่วยหนักในระยะสุดท้าย ...เพื่อทดแทนบุญคุณที่ท่านให้กำเนิดลูกมาค่ะ

เปิดใจคนเห็นพญานาค

เมื่อปีพุทธศักราช ๒๕๓๗ ข้าพเจ้าและ ครอบครัวได้เดินทางไปชมบั้งไฟพญานาคที่ อ.โพนพิสัย และทอดผ้าป่าที่ วัดอุทุมพร บ้านเดื่อ ต.จุมพล อ.โพนพิสัย จ.หนองคาย ซึ่งเป็นวัดเก่าแก่ของ อ.โพนพิสัย โดยมี จ่าสิบตำรวจใจ ผดุงผล ลูกน้องเก่าของสามีได้บอกบุญให้มาทอดผ้าป่าที่นี่

เติมใจให้กัน

เธอเกิดมาในครอบครัวที่มีฐานะค่อนข้างดี แต่แล้วจู่ๆก็ต้องกลายมาเป็นครอบครัวที่ยากจนอย่างกะทันหัน จนตั้งตัวไม่ทัน คุณพ่อของเธอใช้สุราเป็นเครื่องดับทุกข์จนต้องแยกทางกับคุณแม่ของเธอในที่สุด...แต่นับเป็นโชคดีที่เธอได้ยอดกัลยาณมิตรชักนำเธอให้ได้มาสร้างบารมีกับหมู่คณะ

พบกันวันลอยกระทง

ลูกที่ถูกลืมและความทุกข์ที่ต้องยอมทนถึง 11 ปี กับเหตุอัศจรรย์ที่ทำให้แม่ลูกได้พบกันในวันลอยกระทง ชีวิตที่รุ่งเรืองด้วยอานุภาพแห่งบุญ และคำถาม ที่ 1 การเลี้ยงดูมารดา ไม่เคยโกรธที่ถูกทิ้ง จะได้รับอานิสงส์อย่างไร 2. บุพกรรมใดในวัยเด็กจึงลำบากมากต้องถูกกดขี่ข่มเหง ภายหลังชีวิตดีขึ้น เป็นเพราะผลบุญใด