โซโลมอน เกาะแห่งธรรม

เวลาที่ชาวโซโลมอนเจอเปเล่ จะถามแต่ว่า "Meditation Today?" (วันนี้มีนั่งสมาธิไหม) หลายคนก็ตั้งใจเดินตามหาเปเล่เพื่อจะถามว่า "วันนี้นั่งสมาธิที่ไหน กี่โมง" เปเล่บอกว่า "จริงๆแล้วผมเคยชวนชาวโซโลมอนนั่งสมาธิแค่ไม่กี่คน แต่ที่เหลือ เขาไปบอกต่อๆ กันเอง เขาบอกว่า เวลานั่งสมาธิ เขาไม่คาดหวังว่าจะเห็นอะไร และก็ไม่รู้ด้วยว่าจะต้องเห็นอะไร แต่กลายเป็นช่วงที่มีความสุข อยากทำต่อเนื่องทุกวัน"

โมดูล...พวกเขาทำได้ คุณก็ทำได้

ด้วยความตั้งใจที่ชาวโซโลมอนอยากจะเห็นความสำเร็จของหลังคามหารัตนวิหารคด แม้ชีวิตของพวกเขาจะลำเค็ญก็ตาม แต่ก็ขอเป็นนักบุญทุนน้อย อยากจะเป็นส่วนหนึ่งในการสถาปนาหลังคามหารัตนวิหารคดด้วยครับ จากคำสอนของคุณครูไม่ใหญ่ที่ว่า “คนจนถ้ายังไม่ทำทานก็จะยิ่งจน” ประโยคนี้ทำให้ชาวโซโลมอนทำบุญด้วยความภาคภูมิใจ แม้จะมี 0.1 $, 0.2 $, 0.3 $, 0.4 $, 1$ ซึ่งเป็นเหรียญเดียวเหรียญสุดท้ายในกระเป๋าของเขา แต่ทุกคนก็ประนมมืออธิษฐานจิตและพนมมือ จบขึ้นเหนือศีรษะ

ชาวโซโลมอน ผู้กระหายธรรม

ตั้งแต่ทอมมี่มานั่งสมาธิ บุคลิกเขาก็เปลี่ยนไป เริ่มจากที่ทอมมี่ดูจะยิ้มมากขึ้น และเริ่มยิ้มตลอดเวลา ดูอ่อนโยนขึ้น ปกติทอมมี่จะต้องขับรถไปที่นั่นที่นี่ แต่เวลาที่รถของทอมมี่ไม่ได้วิ่ง ทอมมี่ก็จะนั่งหลับตาทำสมาธิอยู่บนรถของเขา ซึ่งคุณเปเล่ได้ไปเห็นภาพนี้โดยบังเอิญ ทอมมี่มีความสุขทุกครั้งที่เราขอข้อมูลเรื่องมนุษย์กินคนกับเขาและให้ความร่วมมือดีมาก

พัฒนาการของชาวโซโลมอน

ตั้งแต่ ปลายเดือนธันวาคม ที่ผ่านมา มีชาวโซโลมอนที่มาร่วมนั่งสมาธิเพียง 3คน จนกระทั่งพระเดชพระคุณหลวงพ่อได้เริ่มเล่าถึงประวัติของประเทศโซโลมอน ทำให้พวกเขาไปบอกกันต่อ จนมีชาวโซโลมอนอยากมาขอนั่งสมาธิเพิ่มขึ้น ผมจึงบอกให้มาที่ Office ทุกวันพุธ แต่หลังจากนั้น พวกเขาก็มาถามทุกวันว่า "วันนี้จะมีนั่งสมาธิอีกไหม" จนต้องเปิดห้องให้นั่งสมาธิทุกวัน ในช่วงพักเที่ยง ก่อนเข้างานช่วงบ่าย

World-PEC ครั้งที่2 โซโลมอน

เมื่อพระปลัดสุธรรม สุธมฺโม ได้ส่งพระมหานิราศ สุทฺธิภาโส และอุบาสก จากวัดพระธรรมกายนครซิดนีย์ ภาคพื้นโอเชียเนีย เดินทางมาถึงโซโลมอน ในวันที่ 17 มกราคม พ.ศ.2551 เวลา 23.59 นาฬิกา เพื่อจัดสอบ World-PEC ครั้งที่ 2 ของโลก ถือเป็นประวัติศาสตร์ครั้งยิ่งใหญ่ เพราะเป็นครั้งแรกที่พระภิกษุได้เดินทางเข้ามาในดินแดนแห่งนี้

โมดูล...คุณทำหรือยัง?

สมกับที่เป็นยอดนักบุญตัวอย่าง ร่วมบุญโมดูลทุกวันไม่เคยขาด จนถึงวันนี้ทอมมี่และครอบครัว มียอดทำบุญโมดูล 194.6เหรียญโซโลมอน หรือประมาณ 973บาทครับ และยอดรวมทั้งหมดที่พี่น้องชาวโซโลมอนช่วยกันทำโมดูลตอนนี้ คือ 20,000เหรียญโซโลมอน คิดเป็นเงินไทยประมาณ 100,000บาทครับ

เส้นทางของคุณครูโปริสาท (ตอน โรงเรียนลุงก้า)

เปเล่ หนุ่มน้อยมนุษย์กินข้าว ตะลุยฝ่าแดนอดีตมนุษย์กินคนด้วยหัวใจของพระโพธิสัตว์ เพื่อขจัดปัดเป่าความไม่รู้ใดๆให้หมดสิ้นไป วันนี้เปเล่จะมาพาเราเ่ยี่ยมชมอีกโรงเรียนหนึ่งในโซโลมอน ที่ได้เรียนรู้วิชาใหม่ ทั้งคุณครู และลูกศิษย์ จนกลายเป็นที่ฮอตฮิตติดลมบนไป วิชาอะไรหนอ ที่แม้ไม่มีไฟฟ้าประปา จะกินข้า่ว หรือกินคนก็เรียนได้...

ถึงอยู่แสนไกล แต่ก็ไม่ตกบุญ

ในเดือนสิงหาคม พ.ศ.2550 ที่ผ่านมา ทอมมี่และครอบครัวได้ร่วมบุญสร้างหลังคาทุกๆวัน วันละ1เหรียญบ้าง 2เหรียญบ้าง ทำบุญทุกวันไม่เคยขาดเลย จนในขณะนี้รวมเป็นจำนวน 74.50เหรียญโซโลมอน (ประมาณ 372.50บาท) บูชาธรรมคุณครูไม่ใหญ่ วันอาทิตย์ที่ 2 กันยายน พ.ศ.2550 ร่วมกับเพื่อนๆในโซโลมอน จำนวน 2ตารางเมตร

เมื่อ (อดีต) มนุษย์กินคนร่วมสร้างโมดุล

วันนี้ ก็เป็นโอกาสดีที่ เป็นวันรับเงินค่าแรงของคนงานโซโลมอนที่บริษัทฯผมได้เริ่มบอกบุญทำหลังคามหารัตนวิหารคด กับชาวโซโลมอนกลุ่มหนึ่ง โดยเอารูปให้ดูว่า ที่ประเทศไทยกำลังสร้างหลังคามหารัตนวิหารคด เพื่อเป็นสถานที่ในการนั่งสมาธิ ก็ไม่ได้อธิบายอะไรมากครับ ผมยังไม่ได้บอกเลยว่า จะมีอานิสงส์อย่างไร

พระอาทิตย์ เย็นๆ ที่กลางกาย

ผมต้องการเรียนรู้เกี่ยวกับการนั่งสมาธิ และผมก็อยากเรียนพระพุทธศาสนา ผมสนใจในการนั่งสมาธิ ซึ่งผมหาไม่ได้ในศาสนาอื่น เมื่อก่อนผมเคยฆ่าสัตว์ เคยขโมยกล้วย-มะพร้าว โกหกบ้างในบางเวลา แต่ผมก็ไม่เคยไปรักภรรยาคนอื่น ผมเคยสูบบุหรี่ซึ่งก็อยากเลิกมาหลายครั้ง แต่ตอนนี้ผมรู้แล้ว และก็ต้องการจะหยุดมัน ผมว่าการนั่งสมาธิจะทำให้ผมเลิกสิ่งไม่ดีพวกนั้นได้