DMC 是什么 ?

不怕一万，只怕万一

我爷爷是位很有名的区长，很多人都受过他的恩惠，包括在佛教里，爷爷也曾帮助建设寺院。每逢佛日的前一天和当天，爷爷总是教导孩子们有关道德的事。但爷爷的个性凶悍，很会捉盗贼，当捉到了就用锁链拴住他送交警察局。如果孩子们争吵，爷爷也会用拴盗贼的锁链来拴着孩子的脚，然后带去市场示众，他叫属下鸣锣告示说“来啊，来啊，来看兄弟姐妹之间吵架”。

父亲是最好的人，我最爱您！

พวกเราทั้งรักและเคารพคุณพ่อ เชื่อฟังคำสั่งสอนของท่าน ไม่มีใครแตะต้องกับอบายมุขใดๆ ทั้งสิ้น คุณพ่อมักจะย้ำอยู่เสมอว่า บุญเท่านั้นเป็นที่พึ่งของเรา ให้ทำบุญอย่างต่อเนื่อง แม้ว่าจะเป็นจำนวนไม่มากก็ตาม ชีวิตจะได้ไม่ลำบาก

想要说爱你

我的弟弟，小时候很用功，可是长大后却让母亲很伤心。因为他很风流，跟好多女孩来往，他拿父母亲的钱去追女生。虽然他知道双亲的收入只以替人缝衣服而获得，让父母亲的快乐每逐天减少。父母亲的恩德他也知道，可是他的行为却让人认为那些女生比父母亲更重要。所以父母亲就推测而确信，弟弟一定中邪了，他们就带弟弟去解除巫术，巫术师用了好几个熟鸡蛋，念咒而用鸡蛋擦弟弟身体，从头到脚。然后就把熟鸡蛋打破放在瓷器里，父亲很愕然。

不要迟疑

วันนั้นหลวงพ่อได้พูดถึงอานิสงส์การบูชาข้าวพระในวันอาทิตย์ต้นเดือน ว่ามีความสำคัญมาก ลูกรับจำและรับทำ จึงตั้งใจมาบูชาข้าวพระไม่เคยขาดเลย และเมื่อเวลามีบุญอะไรก็ตามที่หลวงพ่อบอก ลูกก็ทำทุกๆบุญ จนถึงปัจจุบันนี้ค่ะ

我的丈夫，谁别碰

每个女生都不想当大老婆，但此地位是由丈夫给予的。所以我只能无奈地接收了原配的地位。这令我感觉，从此以后再也没有收到快乐小姐的邀请卡了。最能形容我当时的感受即是：脑跟心在斗争。但最后因得到了不大老师的法药，医治了我的心灵，以毅力添满了它，把痛苦化成宇宙中最好的快乐。

意见分歧

我父亲在中国出生是个农夫，十八岁就逃到泰国来。当时爷爷和奶奶，还是留在中国直到往生。爷爷五十一岁因长了毒疮而往生，奶奶七十六岁因被车撞到而往生。父亲帮叔公卖咖啡，后来改行受雇缝衣服。然后就有人介绍父亲和母亲结婚，根据中国人的风俗，是想要有许多男孩。

我爱你

อยู่ๆ สามีก็ได้เอ่ยกับลูกว่า สภาพร่างกายเขาไม่ไหว..แย่มากแล้ว อย่ายื้อชีวิตของเขาไว้อีกเลย ก่อนเขาตาย เขาอยากทำบุญใหญ่สักครั้งหนึ่งในชีวิต จึงได้ขอเงินทำบุญกับลูก เพื่อเป็นประธานรองกฐินปี 2549 หลังจากที่สามีเสียชีวิตไปแล้ว 5 เดือน เมื่อขายได้ลูกจึงตัดใจทำบุญ (น่าจะได้ทำตอนที่มีชีวิตอยู่เพราะว่าผลของบุญนั้นต่างกัน)

贫穷的穷

我母亲喜欢去寺院修功德、喜欢供养斋僧。母亲不是医生，可是她喜欢治疗，医生无法治疗且快要往生的人。她以草药来治疗而不收费。母亲是个很健康的人，没有患任何慢性病，寿命超过百年。当她一百零九岁时，有一天晚上，她从床上跌下来，左手骨折了。可是都没有谁知道，直到过了三天后，孩子们看到母亲手上的瘀血就带她看医生。

如果你供养，我也要供养

楚阿姨是祖师好友的女儿，也是拉欧阿姨的亲密朋友。楚阿姨是很尊敬和信仰祖师，且有机会帮忙处理祖师母亲的丧礼；做点心供养祖师；一直跟祖师修功德。楚阿姨一知道罗舅舅和拉欧阿姨要供养土地建设祖师纪念堂。她突然说“如果你供养，我也要供养”， 楚阿姨供养土地之后。她就一直希望能看到祖师纪念堂赶快落成，可是她的年纪已九十三岁了。