โครงการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมและภาษาในสหรัฐอเมริกา

DMC on PDA

ยีนเจ้าจ๋อทำให้เข้าใจวิวัฒนาการมนุษย์มากขึ้น

ผ่านความตายมาได้ เพราะพระของขวัญพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ

เรื่องราวต่อไปนี้หลายท่านได้ฟังแล้วอาจจะบอกว่า "อมพระมาพูด ก็ไม่เชื่อว่าจะรอด" แต่คำพูดนี้อาจจะใช้ไม่ได้สำหรับเขา กัลฯ สุปรีชา บำรุงชีพ เมื่อเหตุการณ์ระลึกขวัญมารุมเร้า เห็นเงาของผู้ก่อการร้ายมายืนต่อหน้า กัลฯ สุปรีชาก็ทำสิ่งที่สุดแสนจะคาดเดาได้ด้วยการ "อมพระของขวัญ" ไว้ในปาก เขาจะรอดจากกระสุนของผู้ก่อการร้าย ตรงหน้าได้อย่างไร มาลุ้นกันเลยค่ะ

หนูน้อย ผู้มีดาวภายในเป็นเพื่อน

วันหนึ่งผมไปโรงเรียนและเห็นเด็กโตที่ชอบมารังแก กำลังเดินรี่เข้ามาหาผม ผมไม่รู้จะทำอย่างไร ก็เลยยืนนิ่งๆหลับตา แล้วนึกถึงดวงดาวในท้อง ผมจำได้ว่า ดาวจะเป็นเพื่อน แล้วดาวในท้องนั้นก็สว่างขึ้น เวลาผ่านไปสักครู่ ผมรู้สึกว่ามันเงียบผิดปกติ...พอลืมตาขึ้นมา แปลกมากเลยครับ เด็กโตเหล่านั้นก็หายไปเลย ไม่เข้ามาเตะต่อยเหมือนแต่ก่อน ตั้งแต่นั้นมา ผมก็ไม่รู้สึกกลัวใครอีกแล้ว

สกัดความโกรธได้ด้วยศูนย์กลางกาย

ปัจจุบันใจของลูกเย็นค่ะ ไม่โมโหใคร แต่ก่อนใครพูดอะไรที่ไม่สบอารมณ์ ก็ศอกกลับทันที ถ้าซ้ายมาก็ขวาไป แต่เดี๋ยวนี้มีอะไรก็ยิ้มกลับ รู้จักให้อภัย ถ้ามีอะไรที่พูดแรงไป ก็ยอมขอโทษ หรือบางครั้ง เจอหัวหน้าบ่นมากๆ ลูกก็จะภาวนา “สัมมา อะระหัง” ถ้าชักจะเกิดความโกรธก็มีจุดสกัด โดยนึกถึงมหาปูชนียาจารย์และเอาใจเข้ากลาง อารมณ์โกรธก็หายในทันที ความจำในวัยนี้ก็ยังเยี่ยม ใครๆก็รุมรัก แถมงานก็เปี่ยมประสิทธิภาพ

ศรีภรรยา...ยอดกัลยาณมิตร

ตอนนี้ สมศรี สามีของลูก เขากลายเป็น สมศรี072 เขาเชื่อแล้วว่า บุญ มีจริง และยังบอกอีกว่า “หลวงพ่อท่านเป็นของจริงนะ สิ่งที่หลวงพ่อพูดเป็นของจริงทั้งนั้น และท่านก็เป็นคนจริง” และตอนนี้เขาได้กลายมาเป็นโค้ชแทนลูกแล้วค่ะ เพราะลูกเห็นแต่แสง แต่เขาเห็นดวง

เหล่ากอสมณะที่แคลิฟอร์เนีย

เมื่อนั่งสมาธิ ลูกเณรรู้สึกผ่อนคลาย และเห็นดวงแก้วได้ง่าย ดวงแก้วเคลื่อนมาที่กลางท้อง และเปลี่ยนเป็นดวงอาทิตย์ที่สว่างมาก ลูกเณรพยายามที่จะเอาตัวเองเข้าไปอยู่กลางดวงอาทิตย์นั้น แต่กลายเป็นองค์พระธรรมกายนั่งสมาธิอยู่กลางดวงสว่างนั้นแทน

ครูผู้ทำศิษย์เติบใหญ่ทั้งทางโลกและทางธรรม

ทุกๆครั้งที่ลูกได้สอนนักเรียน ลูกจะสอนด้วยความรัก เพราะคิดเสมอว่า เมื่อเราให้ความรักกับเขา เขาก็พร้อมจะเปิดหัวใจรองรับสิ่งที่ดีงามจากเรา ปัจจุบัน แม้มาอยู่อเมริกา ลูกจะไม่ได้ทำอาชีพครูแล้ว แต่ลูกคิดว่า สถานะของความเป็นครูนั้นไม่ได้จบลงเพียงแค่ในสถานศึกษา แต่จิตวิญญาณของความเป็นครู จะติดตามเราไปทุกหนทุกแห่ง

ฉันจะเป็นแสงสว่างให้กับเธอ

แต่ก่อนพอเลิกโรงเรียน ลูกต้องขับรถกลับบ้านทั้งน้ำตา ทั้งท้อทั้งล้าสุดบรรยาย ทำอย่างไรจะเอาชนะความวุ่นวายของเด็กได้ จึงฉุกคิดว่า "ถ้าให้เด็กๆนั่งสมาธิ พฤติกรรมต่างๆน่าจะดีขึ้น" ลูกจึงเริ่มพาเด็กๆไปเดินเล่น ชมธรรมชาติข้างๆโรงเรียน แล้วชวนนั่งสมาธิ โดยให้นั่งนิ่งๆ แล้วฟังว่า ได้ยินเสียงธรรมชาติอะไรบ้าง...ได้ผลค่ะ ทุกคนเริ่มนิ่ง จากที่แต่ก่อนเป็นลิง เป็นค่าง ไม่สนใจที่จะฟังอะไรทั้งสิ้น เด็กก็เริ่มสงบขึ้น