ปรโลกนิวส์ ตอน สาส์นจากเทพบุตรพัฒนะ ตอนจบ

หลังจากที่นายทหารหนุ่มคนนั้น ได้มาเป็น Body guard ให้กับร้านเครื่องประดับของตัวลูกแล้ว ตัวเขาก็ได้ทุ่มเททำหน้าที่คุ้มกันทั้งตัวร้านและตัวลูกเป็นอย่างดี

ปรโลกนิวส์ ตอน สาส์นจากเทพบุตรพัฒนะ ตอนที่ 3

ต่อจากตอนที่แล้ว.....หลังจากที่ท่านเทพบุตรใหม่ ได้เดินทางกลับไปที่วิมานบนสวรรค์ชั้นดุสิตแล้ว ท่านเทพบุตรใหม่ก็ได้ฝากสารแห่งความรักและปรารถนาดี มาถึงตัวลูกและลูกๆ ทุกคนในทำนองที่ว่า...

ไม่มีใครติเตียน

ผู้ใด เมื่อผู้อื่นทำความดีต่อตน ทำประโยชน์ให้ในกาลก่อน แล้วรู้คุณของเขา ประโยชน์ที่ผู้นั้นปรารถนาย่อมเจริญ

แสวงจุดร่วม สมานจุดต่าง

ท่านทั้งหลายจงเห็นการทะเลาะวิวาทโดยความเป็นภัย เห็นความไม่วิวาทโดยความเป็นธรรมอันเกษม จงเป็นผู้พร้อมเพรียงกัน มีความประนีประนอมกันเถิด นี้เป็นพุทธานุสาสนี

ได้โปรดอภัยเถิด

ผู้ใดมีสติมั่นคง เจริญเมตตาอันหาประมาณมิได้ สังโยชน์ของผู้นั้น ผู้เห็นธรรมเป็นที่สิ้นไปแห่งอุปธิกิเลส ย่อมเบาบาง ผู้ใดมีเมตตาจิตในสรรพสัตว์ ไม่ฆ่าสัตว์เอง ไม่ใช้ให้ผู้อื่นฆ่า ไม่ชนะเอง ไม่ใช้ให้ผู้อื่นชนะ ผู้นั้นย่อมไม่มีเวรกับใคร

ปรโลกนิวส์ ตอน คอยเธอมาแสนนาน ตอนที่ 3

ต่อจากตอนที่แล้ว....เมื่อเพื่อนที่เป็นคนพาลของตัวลูก ได้เริ่มเข้ามาตีสนิทและเริ่มเข้ามามีบทบาทในชีวิตของตัวลูก มากขึ้นๆ ตัวเขาก็เริ่มทำตามแผนการที่ตัวเขาได้วางไว้ นั่นก็คือการขันอาสาตัวเอง เข้ามาช่วยเหลือกิจการของตัวลูก ซึ่งการเสนอตัวเข้ามาช่วยงานตัวลูกของเพื่อนคนนี้ ตัวเขาก็มุ่งหวังที่จะเข้ามาหาผลประโยชน์จากตัวลูกเป็นหลัก

สู้จนกว่าจะชนะ

บัณฑิตในกาลก่อน แม้ถือกำเนิดในสัตว์เดียรัจฉาน ได้กระทำความเพียรจนได้รับบาดเจ็บเห็นปานนี้ แต่ก็ไม่ละความเพียร ส่วนเธอออกบวชในศาสนานี้ ที่จะนำออกจากทุกข์ได้ เพราะเหตุไรเล่า จึงละความเพียรเสีย

สันติภาพโลกคืออะไรทำอย่างไรจะก่อให้เกิดสันติภาพโลกขึ้นมาได้

มวลมนุษยชาติแท้จริงแล้วชอบความสงบสุข แต่ก็มักมีความขัดแย้งเกิดขึ้นมาเป็นระยะๆ ไม่ใช่แต่เฉพาะในประเทศเราเท่านั้น ต่างประเทศก็มีให้เห็นอยู่มาก และผลที่ได้รับก็คือความสูญเสีย

ปรโลกนิวส์ ตอน ด้วยแรงอธิษฐาน ตอนที่ 3

ในอดีตชาติคุณแม่, พี่สาว, กระผม และลูกชายของกระผม เคยสร้างบารมีร่วมกับหมู่คณะมาอย่างไร ทำไมกระผมจึงได้รู้จักกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อตั้งแต่เป็นเพื่อนนักเรียนโรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัยเรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน

การเจริญเมตตาจิต

ผู้ใดมีสติมั่นคง เจริญเมตตาอันหาประมาณมิได้ สังโยชน์ของผู้นั้น ผู้เห็นธรรมเป็นที่สิ้นไปแห่งอุปธิกิเลส ย่อมเบาบาง หากว่าเขาไม่มีจิตคิดประทุษร้ายสัตว์แม้สักตัวเดียว เจริญเมตตาอยู่ เพราะเจริญเมตตาจิตนั้น ย่อมเป็นกุศล