พุทธบุตรผู้มีบุญ
ตอนแรกที่นั่ง ก็มืดมิดครับ ไม่เห็นอะไร พอนั่งไปนานๆ ก็รู้สึกว่า มีแสงสว่างเกิดขึ้น แสงสว่างจากน้อยๆ จะค่อยๆสว่างขึ้นเรื่อยๆ ผมรู้สึกปีติและมีความสุขมากๆครับ
งานบรรพชาสามเณร 294 รูป ครั้งแรกของบังกลาเทศ
ขณะนี้กระแสการฟื้นฟูพระพุทธศาสนาในบังกลาเทศ กำลังชัดเจนมากขึ้นทุกขณะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผลจากการร่วมมือกันของชาวพุทธจากไทยและบังกลาเทศนับตั้งแต่ได้ถวายองค์พระธรรมกาย 250 องค์แก่วัดต่างๆ ในปี พ.ศ. 2553
เชื้อ “MRSA” ภัยเงียบคร่าชีวิตมนุษย์
ค้นพบถ้ำทางพระพุทธศาสนาหลายแห่งถูกทิ้งร้างในเมืองจาฮานาบัด
สารแสดงความเสียใจต่อการละสังขารของ พระสุธรรมญาณวิเทศ (สุธรรม สุธมฺโม)
สารแสดงความเสียใจ ของผู้นำประเทศ และ ผู้นำองค์กรพุทธนานาชาติ ต่อการละสังขารของ พระสุธรรมญาณวิเทศ (สุธรรม สุธมฺโม)
ช่วยเหลือผู้ประสบภัยในพม่า (2)
“กาลทาน” เป็นทานของผู้ฉลาด รู้จักคิดรู้จักทำได้ถูกกาลถูกเวลา ให้สิ่งของจำเป็นในยามที่ผู้รับมีความต้องการอย่างยิ่ง เพราะในเวลานี้น้ำทุกหยด ข้าวทุกเม็ด เป็นสิ่งที่มีค่าอย่างยิ่งต่อทุกชีวิตที่กำลังประสบภัยพิบัติ ผู้ใดที่ให้ได้ถูกกาลเช่นนี้ ย่อมได้อานิสงส์ยิ่งใหญ่ จะไม่มีวันได้พบได้รู้จักกับความอดอยากยากเข็ญตลอดไป
ทศชาติชาดก เรื่อง พระเตมีย์ ผู้ยิ่งด้วยเนกขัมมบารมี ตอนที่ 8
“เราพินาศไปในปากงูร้าย ยังดีกว่าตายในนรกอันร้ายกาจ” ดำริดังนี้แล้วก็ทรงประทับนั่งนิ่งเหมือนเข้านิโรธสมาบัติ
ทศชาติชาดก เรื่อง พระเตมีย์ ผู้ยิ่งด้วยเนกขัมมบารมี ตอนที่ 5
พระราชบิดาของเรา ทำบาปกรรมใหญ่หลวงนัก คงไม่พ้นจากการเสวยทุกข์ในนรกเป็นแน่ หากปล่อยให้เป็นไปอย่างนี้ ต่อไปในภายหน้า แม้เราเองก็จะต้องตัดสินคดีความดุจเดียวกับพระราชบิดา
ช่วยเหลือผู้ประสบภัยในพม่า ครั้งที่4
พิธีมอบสิ่งของ มีขึ้นเมื่อเวลา 12.30น. ของวันที่ 9 มิถุนายน พ.ศ.2551 ณ ห้องรับรองมหาวิทยาลัยสงฆ์แห่งชาติ เมืองย่างกุ้ง ตัวแทนผู้มอบประกอบด้วย ฯพณฯ บรรสาน บุนนาค เอกอัครราชทูตไทย ประจำกรุงย่างกุ้ง และคณะจากมูลนิธิธรรมกาย 11ท่าน ส่วนตัวแทนฝ่ายผู้รับมอบ ประกอบด้วย หลวงพ่อภัททันตะ กุมาระ อธิการบดีมหาวิทยาลัยสงฆ์แห่งชาติ ฯพณฯ ตุระ มินต์ เมือง รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการศาสนา และคณะ
ทศชาติชาดก เรื่องมโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 4
วันหนึ่งขณะที่มโหสถกุมารกำลังวิ่งเล่นกับเหล่าสหาย ภายในสนามเด็กเล่นท่ามกลางหมู่บ้าน พลันมหาเมฆก็ตั้งเค้าทะมึน ไม่ช้าก็โปรยปรายละอองฝนลงมา สายฝนตกกระหน่ำถี่ขึ้นเป็นลำดับ จนเหล่ากุมารต้องรีบวิ่งหนีฝนกันอลหม่าน มโหสถกุมารเห็นความเป็นไปเช่นนั้น ก็ให้นึกสมเพชเวทนา จึงคิด..?
