เล่าเรื่อง พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ (3)

“พวกแกไม่ต้องกลัวอด วิชชาธรรมกายจะเลี้ยงพวกแกได้ตลอดไป ขอให้ตั้งใจปฏิบัติกันก็แล้วกัน แล้วไม่มีวันอด วิชชาของเรามันเป็นวิชชาที่จริง ถึงจะถูกอะไรปิดบังก็ชั่วครั้งชั่วคราวเดี๋ยวก็หาย พวกแกคอยดูต่อไปเถอะ วิชชาธรรมกายต่อไปจะคลุมทั้งประเทศ แล้วถ้าตั้งใจปฏิบัติกันจริงๆ จะคลุมทั้งโลก จะป้องกันศาสนาได้ เพราะวิชชาธรรมกายเป็นวิชชาจริง พิสูจน์ได้”

เล่าเรื่อง พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ (5)

ผมเห็นหลวงพ่อ...ท่านรับแขก โดยช่วงเย็นจะมีญาติโยมไปพบท่าน หลังจากหลวงพ่อ...ท่านทำวัตรแล้ว แต่ละคนไปเล่าให้ฟังว่า เป็นโรคอะไร มีอาการอย่างไร หลวงพ่อก็บอกว่า เขียนมาว่ามีอาการของโรคเป็นอย่างไร ท่านให้เขียนชื่อ นามสกุล ที่อยู่ แล้วไปใส่ตู้ไว้ ตู้อยู่หน้ากุฏิของท่าน ผมและเพื่อนไปช่วยกันเก็บจากตู้ไปใส่ในโถไว้ให้หลวงพ่อ แล้วท่านก็จะนำไปแก้ให้ในโรงงาน

แค่มองดูเท่านั้น ไม่ต้องคิดอะไร

เมื่อคืนก่อนนี้เอง ดิฉันเห็นตัวเองอยู่ภายใน เป็นตัวเองที่ไม่ได้ย้ายมาจากที่ไหนหรือมีใครใส่เข้ามา เป็นสิ่งที่อาศัยร่างกายของดิฉันอยู่ เป็นตัวดิฉันที่ไม่ใช่ดิฉัน (It is me but it is not me) แต่งดงามกว่า ในวัยที่อายุยังน้อย อยู่ในท่านั่งสมาธิ (Lotus position) ซึ่งดิฉันไม่สามารถนั่งในท่านั้นได้ตลอด เพราะจะเมื่อย แต่กายที่เห็นในสมาธิไม่เปลี่ยนท่าเลย ฟังดูน่าตลก แต่เป็นอย่างนั้นจริงๆ

เล่าเรื่อง พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ (6)

ผมฟังแล้วก็...โอ...หลวงพ่อของเรานี่ไม่ธรรมดา ท่านเป็นต้นแบบจริงๆเลย ท่านนะเป็นสุดยอดพระผู้ประหยัดในการใช้สิ่งของต่างๆเลยครับ จีวรของท่าน ท่านจะใช้อย่างไรก็ได้ เพราะมีคนมาถวายท่านเยอะแยะ แม้กระทั่งพระเณรสอบได้ที่หนึ่ง ที่สอง สอบเปรียญได้ หลวงพ่อ...ท่านจะมีผ้าไตรแพรอย่างดีถวาย แต่ตัวหลวงพ่อเองกลับใช้ของที่ชำรุด เย็บปะเอาพอใช้ได้