เด็กหญิงภูเขา บ๊าย..บาย บ้านนา มาสร้างบารมี

เจ้าของบ้านชอบไปวัด ใจดี มีกัน 3 คน พ่อ-แม่-ลูกชาย 9 ขวบ 1 คน ลูกจึงมีโอกาสได้รู้ถึงกฎแห่งกรรม และความเป็นจริงของชีวิต เพราะที่นี่มี DMC เปิดตลอดมากกว่าครึ่งวัน เสียงบรรยายถึงธรรมะ ดังก้องไปทั่วบ้าน เสียงสวดมนต์เช้า-เย็น และบูชาเจดีย์ ลูกจึงได้เข้าเป็นนักเรียนใหม่ของโรงเรียนอนุบาลในฝันวิทยา แถมยังรู้สึกอบอุ่นเมื่อมีภาษาลาวปรากฏอยู่บนหน้าจอจานดาวธรรม

ติงต๊องตอกย้ำ, ผูกแล้วผูกอีก

เรื่องของหญิงรักหญิง...ผู้หญิงคนหนึ่ง เมื่อเธออายุได้เพียง 7 วัน แม่ก็ยกให้เป็นลูกของลุง แม้ว่าลุงและครอบครัวจะรักเธอมาก แต่เมื่อเธอโตขึ้นเธอมีความคิดฝังใจอยู่ตลอดเวลาว่า ทำไม พ่อแม่ของเธอ เลี้ยงดูพี่น้องของเธอทั้ง 4 คนได้ แต่เลี้ยงเธอไม่ได้ ทำให้เธอไม่เคยเรียกทั้งสองท่านว่า “พ่อ-แม่” เลย...เธอชอบเพศเดียวกัน เคยเขียนจดหมายไปสารภาพรักกับผู้หญิงอีกคนหนึ่งหลายครั้ง ต่อมา เธอมีอาการทางประสาท และผูกคอตายในที่สุด...บุพกรรมใด ทำให้เธอมีชีวิตเช่นนี้...ที่นี่...มีคำตอบ...

จดหมายจากสามเณรโครงการยุวพุทธศาสตร์ ตอน ใกล้จะยกชั้นเข้าถึงธรรมแล้วครับ

1.ผมชื่อ สามเณรสิริวุฒิ วอขวา หรือ สิงโต อายุ 8 ขวบ 2.ผมชื่อ สามเณรดานิช เสรีรักษ์ ชื่อเล่นตะวัน ครับ 3.ผมชื่อ สามเณรชัฐรา หมันเทศมัน หรือ เอิต

เพราะคุณยายช่วยแท้ๆ

“ยามป่วยคุณยายช่วย ยามตายคุณยายส่ง” รักของคุณยายที่มีต่อลูกศิษย์เป็นรักข้ามภพจริง ๆ ครับ เมื่อคุณยายท่านเปี่ยมพระคุณขนาดนี้ กฐิน 100 ปี ของท่านลูกจึงเทใจ เทกระเป๋า เอาบุญกับคุณยายอย่างเต็มที่ ตอนนี้ล้นกองแล้วครับ

ทำที่ท่าน ได้ที่เรา

ดังนั้น บุญพิเศษโมดูลปีนี้ ผมกับครอบครัวขอทุ่มเทจนสุดกำลัง ด้วยใจมั่นว่า “ทำที่ท่าน ได้ที่เรา” เพื่อเตรียมรับมือกับพายุเงินห่าใหญ่ที่จะซัดกระหน่ำจนอาจทำให้เกิดอุทกภัยทางการเงิน แล้วซัดเอาความกลุ้มใจจากความจนให้แตกสลายจนยับยั้งความดีใจไม่ไหว และก็คาดว่าจะโถมกระหน่ำพร้อมหอบเอาทองเอาเงินเป็นปึกๆ ไปกระจายให้กับพวกเราพลังประชาชนคนมีบุญ (MERITORIOUS PEOPLE POWER) ที่ได้ช่วยกันสร้าง หลังคามหารัตนวิหารคด ครับ

จดหมายจากกองพันเนื้อนาบุญ ตอน จะทุ่มชีวิตเพื่อรักษาไว้ซึ่งพระพุทธศาสนา

กระผมพระธรรมทายาทณัฐวุฒิ ภทฺรวโร อายุ 43 ปี ครับ ผมเคยบวชสามเณร 5 พรรษา และเคยบวชพระมาแล้ว10 กว่าพรรษาครับ แต่ตอนนั้นต้องลาสิกขาไปเพราะไม่มีใครดูแลโยมพ่อ ทำให้รู้ว่าชีวิตทางโลกหรือจะสู้ทางธรรม แต่ถ้าไม่มีวันนั้น ก็จะไม่มีวันนี้ ที่ได้มาบวชที่วัดพระธรรมกายครับ

ผมเป็นคนดีได้เพราะได้บวช

ผมชื่อ ธีปกรณ์ หาริชัย หรือเรียกง่ายๆว่า ทุย ครับ ผมเคยบวชในโครงการ 1 แสนรูปทั่วไทย รุ่นข้าพรรษา ปี พ.ศ. 2555 ณ ศูนย์ปฏิบัติธรรมทิสยากร อ.วังเจ้า จ.ตาก การบวชในครั้งนั้นทำให้ผมเป็นผู้เป็นคนได้ในทุกวันนี้ครับ

ยิงเท่าไรก็ไม่ออกซักที

จู่ๆ ก็มีความคิดผุดขึ้นมาว่า เอ๊ะ! เรามีล็อกเก็ตที่คุณยายให้มานี่นา (ล็อกเก็ตกฐินคุณยายรุ่นแรก) กระผมจึงจับล็อกเก็ตแล้วนึกว่า “คุณยายช่วยพระด้วย” อัศจรรย์จริงๆ ครับ แค่นึกเท่านั้น ขอย้ำว่าแค่นึกเท่านั้น คุณยายก็ปรากฏขึ้นที่ศูนย์กลางกายของกระผมในท่านั่งสมาธิ แล้วขยายใหญ่ขึ้นๆ จนคลุมทุกคนในที่นั้น ไม่เลือกว่าไทยหรือพม่า คลุมหมด ตอนนี้กระผมใจฟูเต็มหน้าอกเลยครับ

จดหมายจากลูกแม็ค เชียงตุง

ผมชื่อ ซาย คำ หน่าย หรือที่เพื่อนๆรู้จักในนาม แม็ค ครับ (ภาพที่ 1) หลวงพ่อครับ การจัดงานบุญใหญ่ของเมืองเชียงตุงที่ผ่านมานั้น สุดแสนจะประทับใจเลยครับ ผมปลื้มกับบุญนี้สุดๆไปเลย ผมตัดสินใจปิดร้านคอมพิวเตอร์ของผม เพื่อมาเป็นอาสาสมัครจัดงานอย่างเต็มที่เต็มกำลัง และก่อนเริ่มงานบุญผมและน้องๆอาสาสมัครเชียงตุงก็ทำหน้าที่กันแบบสุดใจ..จนไม่ได้นอน เรียกว่าปลื้มกันจนสว่างเลยครับ

จุดเริ่มต้นแห่งถนนพุทธวิถี

ชาวปวาเก่อญอ ดีใจกันมากครับ “ห้อยแล้วรวย” ภาษาปวาเก่อญอ คือ “ลีโกโปะลี แกโด้ะ แกทอ” ครับ และทุกคนที่ได้ฟังเพลง ตะวันบนดอย ที่เปิดในงานกล่าวว่า เพลงที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อเมตตาประพันธ์นั้น ไพเราะมากครับ เข้าใจในเนื้อหาครับ และดีใจเป็นพิเศษที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อเมตตากล่าวโอวาทเปิดงานเป็นภาษาปวาเก่อญอ พี่น้องชาวปวาเก่อญอ กล่าวว่า สามารถเข้าใจโอวาทของพระเดชพระคุณหลวงพ่อได้ดีครับ