แผนผังเว็บไซต์
ร่วมสนับสนุนการเผยแผ่ธรรมะผ่านเว็บไซต์-dmc.tv
www.dmc.tv เป็นเว็บไซต์ที่เผยแผ่ธรรมะ หลักธรรมคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า, วิธีการนั่งสมาธิ เจริญภาวนา เรื่องกฏแห่งกรรม,นรก สวรรค์,ข่าวประชาสัมพันธ์งานบุญต่างๆ
เดินตามทางของบัณฑิต ตอนที่ ( ๗ )
พระคุณเจ้าจงบริโภคภัตอันวิเศษนี้เถิด เพราะสุธาโภชน์ที่บริโภคแล้วนั้น ย่อมขจัดบาปธรรมได้ถึง ๑๒ ประการ คือ ความหิว ความกระหาย ความกระสัน ความกระวนกระวาย ความเหน็ดเหนื่อย ความโกรธ ความเข้าไปผูกโกรธ ความวิวาท ความส่อเสียด ความหนาว ความร้อน และความเกียจคร้าน ภัตนี้มีรสอันเลิศ เป็นสิ่งสมควรแก่ท่านผู้มีคุณธรรมสูงส่ง
เดินตามทางของบัณฑิต ตอนที่ ( ๑๐ )
ผู้มีปัญญาจะเร่งทำแต่ความดีเพื่ออนาคตที่ดีและสิ่ง ที่พึงปรารถนา โอกาสในการทำความดีในโลกนี้ไม่ใช่ของหาง่าย เราจึงต้องฉลาดใช้ทุกสถานการณ์ในการสร้างบารมีให้ได้ ให้รู้จักเปลี่ยนวิกฤติมาเป็นโอกาส ให้เปลี่ยนทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ให้เป็นบุญให้หมด
ทศชาติชาดก เรื่อง พระเตมีย์ ผู้ยิ่งด้วยเนกขัมมบารมี ตอนที่ 6
ต่อจากนี้ไป เราจะแสดงตนเป็นคนง่อยเปลี้ย เป็นคนหูหนวก และเป็นคนใบ้ จนกว่าความปรารถนาของเราจะสำเร็จ นับจากนั้นมา พระราชกุมารก็มิได้ตรัสอะไรอีก ไม่ทรงขยับพระหัตถ์และพระบาท แม้หิวก็ไม่ทรงร้องไห้ขอดื่มนม
First Priority
ตอนนี้ ผมเข้าใจว่า ความหมายจริงๆของสมาธิก็คือ การทำความสะอาดใจ (to clean the Heart) จากสิ่งไม่ดีทั้งหลาย ผมคิดว่าการนั่งสมาธิควรจะเป็น First Priority (ให้ความสำคัญเป็นอันดับแรก) ที่มนุษย์ทุกคนควรทำตลอดเวลาทุกๆวัน เป็นประจำเพราะแม้คุณจะมีเงิน คุณก็ทำความสะอาดใจไม่ได้ แต่สมาธิสามารถทำได้
มะพร้าวมหัศจรรย์ ที่โซโลมอน
ภาพนรกทำให้ผมหยุดดื่มเหล้าได้อย่างถาวรแล้วครับ นรกนั้นเป็นที่ที่เลวร้ายมาก ผมไม่อยากไปที่นั่น ผมพยายามให้ดีที่สุดที่จะไม่ไปนรก เกี่ยวกับบททดสอบเพื่อเป็นชาวพุทธ ผมมั่นใจว่าทำได้ครับ ผมไม่ฆ่าสัตว์ ไม่ลักขโมยของใคร ผมรักภรรยาผมคนเดียว และไม่โกหกทุกๆเรื่อง ผมเลิกเหล้า เลิกบุหรี่ได้แล้วครับ การนั่งสมาธิ ทำให้ผมผ่านบททดสอบเหล่านี้ได้ดีขึ้น
สวรรค์ชั้นดุสิตหรือดุสิตบุรี ดีอย่างไร?
ครุฑ ภุมมเทวา รุกขเทวา อากาสเทวา คือใคร?
มงคลที่ ๑๖ ประพฤติธรรม - สู่หนทางสวรรค์
ชีวิตของมนุษย์ในสมัยก่อนนั้นยาวนานมาก แม้กระนั้นผู้มีบุญก็ไม่ประมาทในชีวิต เพราะมองเห็นทุกข์ เห็นโทษของการเกิด แก่ เจ็บ ตาย แต่ปัจจุบันอายุของมนุษย์โดยเฉลี่ยเพียง ๗๕ ปีเท่านั้น ชีวิตจึงเป็นของน้อย เราไม่ควรประมาท เพราะความตายอาจพรากชีวิตเราได้ทุกขณะ เพียงแค่หายใจเข้าไม่หายใจออก หรือหายใจออกไม่หายใจเข้าก็ตายแล้ว
