พระพุทธคุณ ตอน ผู้ไกลจากกิเลส
พระผู้มีพระภาคเจ้า ผู้ทรงเป็นที่พึ่ง ไม่ทรงเกี่ยวข้องกับกิเลสใด และไม่ทรงประกอบด้วยโทษใด ชื่อว่าทรงไกลจากกิเลส และโทษนั้น เพราะเหตุนั้น จึงปรากฏพระนามว่า อรหํ
ธรรมะเพื่อประชาชนใกล้คนดีก็ได้ดี
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุเหล่าใดถึงพร้อมแล้วด้วยศีลสมาธิ ปัญญา วิมุตติ วิมุตติญาณทัสสนะ เป็นผู้กล่าวสอนให้รู้แจ้ง ให้เห็นแจ้ง ให้สมาทาน ให้อาจหาญ ให้ร่าเริง เป็นผู้สามารถบอกพระสัทธรรมได้อย่างดี
แรงบันดาลใจจากพระไตรปิฎกข้าวยำ, มัมมี่
เธอเกิดมาในครอบครัวที่ร่ำรวย มีชีวิตที่เพียบพร้อมไปทุกด้าน มีสามีเป็นนายกเทศมนตรี มีลูกๆที่น่ารัก แต่ใช่ว่าเธอจะไม่มีความทุกข์...ตั้งแต่เล็กจนโต กระเป๋าเงินของเธอหายนับเป็น 10ครั้ง หลังจากแต่งงานแล้ว โดนขโมยขึ้นบ้าน 2ครั้ง สูญเสียทรัพย์สินนับล้านบาท นอกจากนี้ เธอยังมีอาการป่วยด้วยโรคภูมิแพ้จากอาหารทะเล ซึ่งยังผลให้เป็นโรครูมาตอยด์ ต้องนอนรักษาตัวเป็นเวลานาน...และเรื่องน่ารู้เกี่ยวกับคนที่นอนแล้วตื่นง่าย เมื่อตื่นแล้วหลับต่อยาก
กรณีศึกษากฎแห่งกรรมศิษย์ลูกท้อ...ขอแขวนนวม
ชายคนหนึ่ง พอนอนตื่นขึ้นมา ปรากฏว่าขาทั้งสองข้างชา ไม่มีความรู้สึก ท้ายที่สุดต้องเดินขาเป๋จนถึงทุกวันนี้ ซ้ำร้ายพออายุมากขึ้น มักจะฟังอะไรเพี้ยน ใครพูดอะไรจะได้ยินไปว่าเขานินทาว่าร้ายตัวเอง …ชายอีกคนหนึ่ง ถูกผู้หญิงหลอกตีสนิทด้วย แล้วร่วมกับญาติหลอกยืมเงินไปแล้วไม่ใช้ เขายอมลาออกจากที่ทำงานเดิม ตามหาฝ่ายหญิงจนเจอ แต่โดนตัดความสัมพันธ์อย่างไม่มีเยื่อใย จึงคิดฆ่าฝ่ายหญิง แต่ไม่สำเร็จ สุดท้ายต้องติดคุก…
กรณีศึกษากฎแห่งกรรมเป็น อยู่ คือ... วิถีชาวพม่า ตอนที่ 2
วัฒนธรรมและประเพณี พม่าปิดประเทศมายาวนาน คนพม่าจึงดำรงชีวิตด้วยการพึ่งพาทรัพยากรธรรมชาติและภูมิปัญญาท้องถิ่น นอกจากนั้น ชาวพม่าส่วนใหญ่ยังมีค่านิยมเรื่องความเป็นมงคล และมีศรัทธามั่นในพุทธศาสนา งานประเพณีของพม่าจึงเกี่ยวโยงกับพุทธศาสนาและธรรมชาติอย่างไม่อาจเลี่ยง โดยประเพณีสำคัญๆ ของพม่าส่วนใหญ่เป็นส่วนหนึ่งในประเพณีสิบสองเดือน
ความรู้รอบตัวกลอนรัก จากสุนทรพ่อ รวมบทกวีที่แต่งโดยตะวันธรรม
กลอนรัก จากหัวใจ กลั่นเป็นบทกวีส่งผ่านมาถึงลูกๆ ทุกคนของตะวันธรรม "สุนทรพ่อ" กลอนความรักจากสุนทรพ่อเป็นทั้งคำสอนและกำลังใจ อ่านได้ที่นี่ค่ะ...
เรื่องเด่นทันเหตุการณ์สมุททชาดก ชาดกว่าด้วยสมุทรสาคร
“ เจ้ากาเอ๋ย ทำไมเจ้าต้องไปเที่ยวร้องเตือนฝูงสัตว์ ฝูงปลาให้กินน้ำอย่างประหยัดล่ะ เจ้ามีเหตุผลอะไรของเจ้ารึ ” “ ท่านเทวดา ข้าคือนกกาน้ำผู้กินจุ ข้าต้องการจะดื่มน้ำทะเลนี้แต่เพียงผู้เดียว ถ้าสัตว์ตัวอื่น ๆ กินกันเยอะ ๆ อย่างนี้ ข้ากลัวว่าน้ำทะเลจะหมดเสียก่อน ข้าจึงร้องห้ามยังไงละท่าน ”
นิทานชาดก 500 ชาติ