เติมใจให้กัน

เธอเกิดมาในครอบครัวที่มีฐานะค่อนข้างดี แต่แล้วจู่ๆก็ต้องกลายมาเป็นครอบครัวที่ยากจนอย่างกะทันหัน จนตั้งตัวไม่ทัน คุณพ่อของเธอใช้สุราเป็นเครื่องดับทุกข์จนต้องแยกทางกับคุณแม่ของเธอในที่สุด...แต่นับเป็นโชคดีที่เธอได้ยอดกัลยาณมิตรชักนำเธอให้ได้มาสร้างบารมีกับหมู่คณะ

แม่ฆ่าตัวตาย สร้างพระแล้วไปไหน

การฆ่าตัวตายเป็นบาปอย่างยิ่ง ทั้งๆที่รู้อย่างนี้ ผู้หญิงคนหนึ่งได้ตัดสินใจยิงตัวตาย ลูกสาวของเธอได้ทุ่มทำบุญให้เธอด้วยการสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว และจารึกชื่อเธอที่เสาแก้วพันปี บุญนี้ส่งผลอย่างไร และเหตุใด เธอจึงต้องมาฆ่าตัวตาย...มาร่วมกันหาคำตอบ ในแบบของนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

นำของแปลกผสมลงในขวดเหล้าให้เขาดื่ม

ชายขี้เมา พอเมาเหล้าก็มักจะทุบตีทำร้ายภรรยา จนเธอทนไม่ไหว จึงหาวิธีแก้เผ็ดสามี...เธอใช้วิธีใด, คนที่ชอบดื่มเหล้า เมื่อตายแล้วจะไปไหน ที่นี่มีคำตอบ

ไม่เอาน่า...อย่าคิดมาก

เรื่องราวของนักสร้างบารมี...เธอรู้จักหมู่คณะตั้งแต่เมื่อครั้งยังเป็นศูนย์พุทธจักรปฏิบัติธรรม...ด้วยเชื่อในคำสอนของมหาปูชนียาจารย์ ทำให้เธอตัดสินใจไม่ใช้ชีวิตครองเรือน ถือศีลแปด และเข้ามาเป็นอุบาสิกา ทำงานรับใช้พระพุทธศาสนา...อุทาหรณ์ของผลแห่งบุญและบาป...คุณพ่อของเธอเป็นคนเจ้าชู้มีภรรยาหลายคน คุณยายของเธอเป็นคนใจบุญ ตักบาตรสม่ำเสมอ และจะไปถืออุโบสถศีลที่วัดเป็นประจำ...ชีวิตหลังความตายของท่านทั้งสองจะเป็นอย่างไร

สองเราเท่ากัน

แฝดหญิง 2 คนเป็นอุบาสิกาอยู่ที่วัดพระธรรมกาย แฝดน้องเป็นคนถนัดซ้าย แฝดพี่ถนัดขวา ไม่ว่าจะจับปากกาเขียนหนังสือ จับช้อน จับขันน้ำ ทั้งสองคนจะทำไม่เหมือนกัน แต่...

คนดำรำพัน

แม่ฝันว่า มีเด็กผมโก๊ะตัวดำปี๋ มาเกาะขาแม่ และพูดว่า แม่ขอไปวัดด้วยนะ แม่ไม่ชอบก็ทั้งถีบ ทั้งไล่ แต่ก็ยังไม่ไป แถมยังเรียกแม่อีก พอลูกเกิดมาแม่ก็บอกว่าลูกตัวดำปี๋เลย ใครๆเขาก็เลยเรียกลูกว่า “ทองดำ” จะทำยังไงได้ล่ะเจ้าคะ..

รอช้าไม่ได้

ต่อมาลูกเห็นท่านอาการหนักก็เลยเอาโบว์ชัวร์สร้าง พระประจำตัวไปให้ท่านดู พ่อก็ถามว่า “สร้างองค์พระจะทำอย่างไร” ลูกบอกให้ท่านเอาปัจจัยมาอธิษฐาน ลูกจะเอาไปทำบุญให้ พ่อก็รีบควักปัจจัย 3 พันบาทที่มีอยู่ มาอธิษฐานส่งให้ลูก ลูกก็รีบนำปัจจัยเดินทางมาทำบุญสร้างองค์พระให้พ่อที่วัดพระธรรมกาย พ่อก็มีหน้าตาแช่มชื่นมาก ลุกนั่งจากเตียงได้เอง

แม่จ๋า...คิดถึงหนูบ้างไหม

คุณแม่จำใจต้องยกเธอให้คนอื่นตั้งแต่เธอยังเล็ก ด้วยความจำเป็น …ผ่านมากว่า 20ปี เธอจึงมีโอกาสได้พบญาติและคุณแม่ที่แท้จริงอีกครั้ง …เธอประกอบเหตุมาอย่างไร แม้จะแต่งงานโดยวิธีการคลุมถุงชน แต่เธอก็ได้สามีที่ดี ทำหน้าที่เป็นพ่อบ้านที่ดีตลอดมา อีกทั้งลูกๆทุกคนของเธอเป็นเด็กดี น่ารัก เชื่อฟังพ่อแม่

ครอบครัวแสนสุข

จากนั้นครอบครัวของลูกได้กลับไปเมืองไทย พระอาจารย์ ท่านบอกให้ยูเลียรักษาดวงแก้วไว้ให้ดี และเข้าไปในดวงแก้วนี้ให้ได้ ต่อมายูเลียก็เล่าว่า “คุณแม่ขา ลูกแก้วแปลงร่างเป็นองค์พระแล้วค่ะ มีองค์พระมุดออกมาจากลูกแก้ว อยู่ในท้องของหนูองค์ใหญ่มากค่ะ” ลูกถามว่า “ใหญ่แค่ไหนลูก” เธอตอบว่า “ใหญ่เท่ากับตึก 4 ชั้นค่ะแม่” ลูกเป็นอึ้งค่ะ องค์พระขนาดเท่าตึก 4 ชั้นไปอยู่ในกลางท้องเล็กๆของเธอได้อย่างไร

รอให้แก่ ก็แย่เสียก่อน

เมื่อถูกชักชวนให้ทำบุญ พี่สาวของเธอมักจะพูดว่า “เดี๋ยวรอให้แก่ก่อน” ...แต่ความตายไม่มีนิมิตหมาย อนิจจา พี่สาวของเธอเสียชีวิตเมื่ออายุได้ 42ปี...ผู้ที่สั่งสมบุญอยู่เสมอๆ กับผู้ที่ไม่เชื่อเรื่องบุญบาป ไม่สนใจในการสั่งสมบุญ จะมีชีวิตหลังความตายแตกต่างกันอย่างไร...เรื่องนี้จะเป็นอุทาหรณ์ ให้เราหมั่นสั่งสมบุญตั้งแต่วันนี้ ก่อนที่เวลาของเราจะหมดไป โดยที่เราไม่มีโอกาสจะรู้ได้เลยว่าเมื่อไหร่ความตายจะมาถึง...