มงคลที่ 38 - จิตเกษม - ปล่อยวางอย่างพระอริยะ
พระบรมศาสดาประทับยืนที่เหนือศีรษะของท่าน ตรัสให้เห็นทุกข์เห็นโทษของสังขารร่างกายนี้ว่า "กายของเธอนี้อยู่อีกไม่นาน เพราะจะปราศจากวิญญาณแล้ว หาอุปการะมิได้ อีกไม่นานต้องนอนบนแผ่นดิน เหมือนท่อนไม้ที่ไม่มีประโยชน์"
กฐินสัมฤทธิ์ ร.ร.ชลกันยานุกูล ชลบุรี
น้องจ๊ะโอ๋ หรือด.ญ.วรณิศ ใจใหญ่ อายุ 12 ปี เด็กดี V-Star ชั้นม.1 ผู้ได้รับคัดเลือกให้เป็นประธานนำกล่าวคำถวายกฐินในปีนี้ ทำให้เธอรู้สึกดีใจมาก เธอบอกว่า “เพราะว่าหนูไม่เคยทอดกฐินเองเลยค่ะ เวลาที่คุณยายชวนไปทอดที่ไหนก็ไม่เคยไปค่ะ ครั้งนี้ก็ถือว่าเป็นครั้งแรกในชีวิตของหนูค่ะ ที่ได้มาทอดกฐินด้วยตัวเอง มาจัดงานด้วยตัวเอง และหนูยังได้เป็นประธานนำกล่าวคำทอดกฐินด้วย
มงคลที่ ๒๗ มีความอดทน - ขันติธรรมอยู่ที่ไหน
พระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงสรรเสริญขันติธรรมว่าเป็นเลิศ เป็นหลักเป็นประธานที่ทำให้เกิดคุณ คือ ศีล สมาธิ กุศลธรรมทุกอย่างจะเจริญขึ้นมาได้ ก็เพราะอาศัยขันติเป็นพื้นฐาน ผู้มีขันติธรรมอยู่ในใจ ได้ชื่อว่าเป็นผู้ย่างขึ้นสู่หนทางสวรรค์และนิพพานโดยแท้ พระพุทธองค์ยังทรงสรรเสริญอีกว่า "ยกเว้นปัญญาแล้ว เราตถาคตสรรเสริญว่า ขันติเป็นเลิศ" เพราะฉะนั้น ขันติบารมีจึงเป็นบารมีที่เราจะต้องสั่งสมไว้ให้มาก ให้ติดตามตัวเราไปทุกภพทุกชาติ
ผวาแห่ทำบุญ แก้ภัยน้ำท่วม
ฮือฮาปาฏิหาริย์ เต่ายักษ์ช่วยชีวิต
มงคลที่ ๑๕ บำเพ็ญทาน - ทาน คือ ชีวิต
อย่างไรก็ตาม ตายเร็วตายช้าก็ไม่ได้เป็นเครื่องวัดความมีโชคดีที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ต้องดูตัดสินขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ว่าได้สั่งสมบุญกุศลใดบ้าง และมองไหลไปถึงชีวิตหลังความตายได้ว่า ตายแล้วไปไหน มีสุคติหรือทุคติเป็นที่ไป เมื่อเข้าใจเช่นนี้แล้ว ต้องไม่ประมาทในวัยและชีวิต ด้วยการหมั่นหาโอกาสสั่งสมบุญให้มากที่สุด ก่อนที่ความตายจะมาถึง
มงคลที่ ๖ ตั้งตนชอบ - จนข้ามภพ รวยข้ามชาติ ( ๒ )
ในตอนนี้เรามาศึกษาวิธีแก้ความยากจนข้ามชาติของมหาทุคตะกัน ต่อ ว่าเขามีวิธีการอย่างไร ถึงตอนที่ มหาทุคตะ ออกปากรับคำที่จะเลี้ยงพระภิกษุรูปหนึ่งในจำนวน ๒๐,๐๐๐ รูปแล้ว เขารีบกลับบ้านไปชักชวนศรีภรรยาคู่ทุกข์คู่ยาก ให้ร่วมกันเป็นเจ้าภาพเลี้ยงพระสัก ๑ รูป ภรรยาก็ไม่ขัดข้อง และกล่าวอนุโมทนาว่า พี่คิดถูกแล้ว เมื่อชาติก่อนเราไม่ได้ให้อะไรๆ ชาตินี้จึงต้องเกิดเป็นคนยากจน
ประกาศเตือนภัยพายุฤดูร้อน
ศิลา…อาถรรพ์
พระภิกษุรูปหนึ่ง ท่านรักในการอยู่ธุดงค์ ปลีกวิเวก...เมื่อครั้งที่ท่านได้เดินทางไปที่วัดเก่าแก่แห่งหนึ่ง ท่านได้ไปพบหินสีดำ มีลักษณะคล้ายเสมา จึงเอ่ยปากขอลอยๆ แล้วนำติดตัวกลับมาวัดที่ท่านพำนักอยู่...หลังจากนั้นก็เกิดเหตุการณ์ผิดธรรมชาติหลายอย่าง และเมื่อเวลาท่านนั่งสมาธิ ท่านยังเห็นนิมิตประหลาดอีกด้วย...7วันต่อมา ในขณะที่สาธุชนราว 30ชีวิต กำลังร่วมกันปฏิบัติธรรม ได้เกิดพายุฝนฟ้าคะนองอย่างน่ากลัว ผู้คนพากันแตกตื่น หอฉันซึ่งยังสร้างไม่เสร็จได้พังลงมา
ก่อนไม่มีแม่จะให้กอด
ชายคนหนึ่ง หลังจากคลอดออกมาได้ไม่นาน ก็มีญาติมาขอไปเป็นลูกบุญธรรม ต่อมา เมื่อเขาอายุได้ 6ขวบจึงได้ทราบความจริงว่า ใครคือพ่อ-แม่ที่แท้จริง...เรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์ให้น่าศึกษาว่า การที่ได้ไปเป็นลูกบุญธรรมของผู้อื่นแล้ว ทำไม บางคนก็ได้รู้จักพ่อ-แม่ที่แท้จริงของตนได้เร็ว บางคนก็ช้า ก็คนก็ไม่รู้จักพ่อ-แม่ที่แท้จริงของตนเลย...คำตอบ...อยู่ที่นี่แล้ว