เหตุไฉน ผมเกิดมากลางวงไพ่

เรื่องขอเด็กที่เกิดมากลางวงไพ่ และโตมากับวงไพ่ ...ความไม่รู้ที่ทำให้เกือบต้องไปอยู่ในปรโลก ...กุมารทองจอมซนที่เหมือนเป็นส่วนหนึ่งในบ้าน ...พบกับโรคภัยที่มากับการดื่มสุรา ...ความทรมานของคนที่ถูกถอนฟันจนเกือบหมดปาก และคำถาม 1. ทำไมข้าพเจ้าจึงต้องเกิดในวงไพ่ ครอบครัวแตกแยกและต้องพลัดพรากจากพี่ชาย 2. กรรมใดทำให้คุณแม่ป่วยเป็นไทรอยด์ จะทำบุญอย่างไรให้ดีขึ้น 3. การเข้าวัดแบบมีคนชวนกับไม่มีคนชวน สร้างบุญมาต่างกันอย่างไร..

ผีสาวเฮี้ยนจัด คลี่คดีถูกแฟนฆ่า ชักนำตร.ไปเจอศพ พร้อมจับ-ฆาตกร!

ตะลึงเวียดนามการศึกษา​เจริญกว่า​ไทย

เนมิราชชาดกบําเพ็ญอธิษฐานบารมี(7)

ทาน พวกพาลชนเมื่อให้ ก็ให้ได้ยาก กุศลธรรม พวกพาลชนเมื่อทำ ก็ทำได้ยาก พวกอสัตบุรุษย่อมไม่ทำตามสัตบุรุษ ธรรมของสัตบุรุษ พวกอสัตบุรุษดำเนินตามได้ยากแสนยาก เพราะฉะนั้น การไปจากโลกนี้ของพวกสัตบุรุษ และพวกอสัตบุรุษจึงต่างกัน พวกอสัตบุรุษย่อมไปสู่นรก พวกสัตบุรุษย่อมเป็นผู้ดำเนินไปสู่สวรรค์

กรรมใดทำให้ลูกสาวมีอาการแพ้แสงแดดอย่างรุนแรง ต่อมาก็เป็นโรคไต

ลูกสาวมีอาการแพ้แสงแดดอย่างรุนแรง ถูกแดดแล้วจะปวดบวมตามข้อ โดยเฉพาะหัวไหล่ และต้นคอจะปวดมาก ต้องกินยาแก้ปวดจึงจะทุเลา

ทานอาหารแบบไหนถึงตัวสูงใหญ่เหมือนคนญี่ปุ่น คลิ๊ก

ปู่ ย่า ตา ยาย ทวด...ใช้เวลา...ศึกษาเรื่องอาหารร้อยๆ พันๆ ปี ว่า หัวอะไรกินได้ หรือ กิน

เหล้าน้ำเมาแห่งความหายนะ, Because I love U

น้ำเมามีโทษมหันต์ ต่อชีวิตในปัจจุบัน และในปรโลก...ชายคนหนึ่ง เพราะดื่มน้ำเมา ทำให้จากที่เป็นคนดี กลายเป็นคนร้าย ทุบตีภรรยาตนเองอย่างทารุณ ซ้ำร้าย ชาวบ้านยังพากันคิดว่า ภรรยาของเขาเป็นปอบ เธอต้องถูกชาวบ้านทรมานด้วยวิธีการต่างๆจนเธอทนไม่ไหว เสียชีวิตไปในที่สุด…ชายอีกคน ดื่มเหล้า เที่ยวกลางคืนตั้งแต่เป็นวัยรุ่น…ในที่สุดตายเพราะเมาแล้วขับ

อนาคตของเรานั้นถูกกำหนดไว้แล้วจริงหรือ

เมื่อมนุษย์เรามีความทุกข์ใจ หรือว่ามีปัญหา ก็มักจะไปพึ่งพาหมอดู จะเห็นได้ว่า โหราศาสตร์เข้ามามีอิทธิพลกับชีวิตของเราทุกด้าน แล้วอยากรู้กันไหมว่าโหราศาสตร์นั้นมีที่มากันอย่างไร

ความแตกต่างของการศึกษาในอดีตและปัจจุบัน

วัดเป็นที่รวมสรรพวิชา การเรียนการสอนในสมัยก่อนเป็นการฝึก การอ่านออก เขียนได้ จับประเด็นได้ เรียนรู้พื้นฐานคณิตศาสตร์ บวก ลบ คูณ หาร การคัดลายมือ ศิลปะเฉพาะด้านเช่นช่างฝีมือ ช่างแกะสลัก

ดวงตะวันแห่งโซโลมอน

เขาเคยผ่านสมรภูมิแห่งการต่อ สู้มาอย่างโชกโชน และเคยฆ่าคนตายอย่างหฤโหดมาแล้วด้วยตัวเลขที่เขาบอกว่าไม่มากนัก แต่ก็จำไม่ได้ว่ากี่ศพกันแน่ การตายจึงดูเป็นเรื่องปกติสำหรับเขา เมื่อฆ่าคนได้เขาก็รู้สึกภาคภูมิใจมากว่า “ข้านี่แหละเก่ง”