การเป็นนักสร้างบุญบารมี

ทางมาแห่งบุญ หรือวิธีการเพื่อให้ได้บุญมาขจัดอุปสรรคของชีวิต เรียกว่า บุญกิริยาวัตถุ คือ สิ่งที่เป็นที่ตั้งแห่งการทำบุญหรือเรื่องที่จัดเป็นการทำบุญ เป็นหนทางในการทำความดีหรือเป็นทางมาแห่งบุญ มี ๓ ประการ คือ

คิดผิดคิดใหม่ได้ (๓)

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย กาล ๔ อย่างที่บุคคลบำเพ็ญโดยชอบ ให้เป็นไปโดยชอบ ย่อมให้ถึงความสิ้นอาสวะโดยลำดับ กาล ๔ นี้คือ การฟังธรรมตามกาล การสนทนาตามกาล การสงบตามกาล และการพิจารณาตามกาล กาล ๔ อย่างนี้ อันบุคคลบำเพ็ญโดยชอบ ให้เป็นไปโดยชอบ ย่อมให้ถึงความสิ้นอาสวะโดยลำดับ

Taking Care Of The Temple บุญ...ทำความสะอาดธรณีสงฆ์

บุญ...ทำความสะอาดธรณีสงฆ์ คนที่ทำความสะอาดธรณีสงฆ์ ไม่ว่าจะไปอยู่สวรรค์ชั้นใดก็ตาม จาตุมหาราชิกา ดาวดึงส์ ยามา ดุสิต... วิมานก็จะสว่างไสว ผิวพรรณวรรณะก็ผุดผ่องกว่าเทวดาองค์อื่น ๆ คนที่จะมาทำความสะอาดอย่างนี้มีน้อย เทวดาที่จะมีผิวพรรณสว่างไสวอย่างนั้นก็มีน้อย ถ้าเรามีแรง เราก็ทำไปนะ ใครทำใครได้ สะสมบุญเอาไปมาก ๆ ก็แล้วกัน

พิธีตักบาตรครั้งแรก งาน เบสฟอร์ดริเวอเฟสติวัล

คณะสงฆ์วัดพระธรรมกายแมนเชสเตอร์ ประเทศอังกฤษ เป็นเนื้อนาบุญในพิธีตักบาตรครั้งแรก ในงาน เบสฟอร์ด-ริเวอ-เฟสติวัล

มงคลที่ ๑๕ บำเพ็ญทาน - ทาน คือ ชีวิต

อย่างไรก็ตาม ตายเร็วตายช้าก็ไม่ได้เป็นเครื่องวัดความมีโชคดีที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ต้องดูตัดสินขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ว่าได้สั่งสมบุญกุศลใดบ้าง และมองไหลไปถึงชีวิตหลังความตายได้ว่า ตายแล้วไปไหน มีสุคติหรือทุคติเป็นที่ไป เมื่อเข้าใจเช่นนี้แล้ว ต้องไม่ประมาทในวัยและชีวิต ด้วยการหมั่นหาโอกาสสั่งสมบุญให้มากที่สุด ก่อนที่ความตายจะมาถึง

การปล่อยสัตว์ปล่อยปลาจะได้บุญเสมอไปหรือคะ เพราะทราบว่านกตัวหนึ่งๆ ขายได้หลายรอบ

การปล่อยสัตว์ปล่อยปลา จะได้บุญเสมอไปหรือค่ะ ได้ทราบว่าในที่บางแห่งมีคนจับนกมาขัง แล้วให้กินยาเสพย์ติด สักพักหนึ่งก็เอามาขาย คนซื้อนกติดยามาปล่อยหวังจะได้บุญ แต่นกมันติดยา ปล่อยแล้วก็บินกลับไปหาคนขายอีก ทราบว่านกตัวหนึ่งๆ ขายได้หลายรอบ อย่างนี้บุญที่เราปล่อยสัตว์ จะกลายเป็นบาปหรือเปล่าเจ้าค่ะ?

บุญ เบื้องหลังความสุขและความสำเร็จ

มนุษย์ทุกคนเมื่อเกิดมาก็จำเรื่องในชาติก่อนไม่ได้ จึงไม่รู่ว่าเราเคยไปทำบาปอะไรไว้บ้าง จะรับผลบาปเป็นความทุกข์เมื่อไรก็ไม่รู้ แต่เราไม่ต้องกังวลไปเราะแม้อดีตที่ผิดพลาดแก้ไขไม่ได้ แต่ปัจจุบันเราสามารถสั่งสมบุญเพื่อให้บาปเจือลงได้ด้วยการทำงาน รักษาศีล และเจริญภาวนา

สวรรค์ชั้นยามา

ดูก่อนสารีบุตร ในการให้ทานนั้น บุคคลไม่มีหวังสิ่งตอบแทนในทาน แต่ก็ให้ทาน ไม่มีจิตผูกพันในผลแห่งทานแล้วให้ทาน ไม่มุ่งการสั่งสมให้ทาน ไม่ได้ให้ทานด้วยความคิดว่า การให้ทานเป็นการกระทำที่ดี แต่ให้ทานด้วยความคิดว่า บิดามารดา ปู่ ย่า ตา ยาย เคยให้ เคยทำมา เราก็ไม่ควรทำให้เสียประเพณี เขาผู้นั้นให้ทานด้วยอาการอย่างนี้แล้ว เมื่อทำกาลกิริยาตายไป ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายแห่งเทวดาในสวรรค์ชั้นยามา

ชี้ทางก็ได้บุญ

เมื่อก่อนเรากำพร้า เลี้ยงชีพโดยความลำบาก เราไม่มีอะไรจะให้ทาน เรือนของเราอยู่ใกล้เรือนของเศรษฐี พวกวนิพกถามถึงเรือนเศรษฐีกะเรา เราได้ชี้ทางบอกเรือนของเศรษฐี ฝ่ามือของเราจึงให้สิ่งที่น่าปราถนา ผลบุญย่อมสำเร็จที่ฝ่ามือของเรา

อานิสงส์ถวายเครื่องอัฏฐบริขาร

มหาสมุทรไม่อิ่มด้วยน้ำที่ไหลมาจากทุกทิศทุกทาง ไฟไม่อิ่มด้วยเชื้อ พระราชาไม่ทรงอิ่มด้วยราชสมบัติ คนพาลไม่อิ่มด้วยบาป หญิงไม่อิ่มด้วยของ ๓ อย่าง คือ เมถุนธรรม เครื่องประดับ และการคลอดบุตร พราหมณ์ไม่อิ่มด้วยมนต์ ผู้ได้ฌานไม่อิ่มด้วยวิหารสมาบัติ คือการเข้าฌาน พระเสขะไม่อิ่มด้วยการสละออกในการให้ทาน