ชฎิลเศรษฐี ผู้มีภูเขาทอง
ข้าแต่พระองค์ผู้ไม่มีทุกข์ ทานยังประโยชน์ให้สำเร็จได้แล แม้เมื่อของที่จะให้มีอยู่น้อย ทานก็ยังประโยชน์ให้สำเร็จได้ การให้ทานที่ให้แม้ด้วยศรัทธาก็ให้ประโยชน์สำเร็จได้ ทานที่ให้แก่บุคคลผู้มีธรรมอันได้แล้ว ยิ่งเป็นการดี อนึ่ง ทานที่บุคคลเลือกให้ ยิ่งเป็นการดี และความสำรวมแม้ในสัตว์ทั้งหลายยิ่งเป็นการดี
อานิสงส์การสร้างเจดีย์ พระมหาเจดีย์ทัตตชีโว
อานิสงส์การสร้างเจดีย์ พระมหาเจดีย์ทัตตชีโวในวันอาทิตย์ที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2557 ณ ศูนย์อบรมเยาวชนกาญจนบุรี ขอเชิญทุกท่านร่วมสร้างบุญใหญ่ บุญ “พระมหาเจดีย์ทัตตชีโว” เพื่อถวายเป็นพุทธบูชาแด่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า และเป็นการแสดงความกตัญญูบูชาคุณแด่พระเดชพระคุณหลวงพ่อทัตตชีโว พระราชภาวนาจารย์ เนื่องในวาระอายุวัฒนามงคล 74 ปี
ชฎิลเศรษฐีผู้มีภูเขาทองคำเกิดขึ้นอย่างอัศจรรย์ด้วยบุญที่เคยทำไว้
ภูเขาทองที่เกิดขึ้นกับชฎิลเศรษฐีอย่างอัศจรรย์ เป็นเรื่องจริงที่ปรากฎขึ้นด้วยอำนาจบุญที่เขาได้เคยบูชาพระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วยหม้อดอกไม้ทองคำที่ล้ำค่าและวิจิตรงดงาม
บุญติดตามไปถึงภพหน้า
บุญที่คนเราทำไว้จะติดตามตัวเราไปเหมือนเงา ไม่ได้สูญหายไปไหน และจะส่งผลมากมายเกินคาด คล้ายกับการที่เรานำเมล็ดผลไม้เพียง ๑ เมล็ดมาปลูก เมื่อเติบโตเต็มที่ก็จะให้ผลครั้งละมากมายและเก็บผลได้นานหลายปี บุญแม้ทำเพียงครั้งเดียวก็ให้ผลมหาศาล และนำไปใช้ได้ข้ามภพข้ามชาติ บาปก็เช่นกันทำเพียงครั้งเดียวก็จะส่งผลร้ายข้ามภพข้ามชาติ
เบื้องหลังการออกแบบชีวิต
คุณค่าของชีวิต ที่คุณออกแบบได้ด้วยตนเอง มนุษย์เราเกิดมาไม่มีใครสมบูรณ์พร้อม เรายังต้องการจะก้าวไปสู่จุดที่สมบูรณ์มากกว่านี้ คือ จุดที่พร้อมด้วยสิ่งที่มนุษย์ทั้งหลายปรารถนา เป็นต้นว่า มีครอบครัวดี การงานดี ร่ำรวยเงินทอง สุขภาพแข็งแรง เฉลียวฉลาด สง่างาม ฯลฯ แต่ตราบใดที่เรายังไม่รู้จักศักยภาพของตัวเอง เราก็คงจะยังไม่สามารถก้าวไปถึงจุดหมายที่สมบูรณ์ได้
มหาเศรษฐีในสมัยพุทธกาล
กัลยาณธรรมชาดก ชาดกว่าด้วยผู้มีกัลยาณธรรม
" เราไม่ได้ออกบวช แต่คนอื่นทั้งหมดกลับคิดว่าเราบวช นี่คงเป็นเสียงดีสินะ เราจะไม่ทำให้เสียงดีนี้หายไป เราจะออกบวช ” เศรษฐีจึงกลับไปเข้าเฝ้าพระราชาอีกครั้ง พระราชาเมื่อเห็นเศรษฐีเดินมาเข้าเฝ้าอีกก็แปลกใจจึงตรัสถามว่า “ ท่านมหาเศรษฐี ท่านเพิ่งไปเดี๋ยวนี้เอง ทำไมจึงกลับมาอีกเล่า ” “ ข้าแต่พระองค์ผู้เป็นจอมแห่งชน กาลใดบุคคลได้สมัญญาในโลกว่า ผู้มีกัลยาณธรรม กาลนั้นนรชนผู้มีปัญญาไม่พึงทำตนให้เสื่อมสมัญญานั้นเสีย "
กลอนอวยพรปีใหม่...จากคุณครูไม่ใหญ่
กลอนอวยพรปีใหม่ จาก พระเดชพระคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์ (หลวงพ่อธัมมชโย) คุณครูไม่ใหญ่โรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
ทำบุญไว้เถิดประเสริฐนัก ตอนที่ 5
ในยุคสมัยนั้น พระราชาจะเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ที่ดินทั้งหมด แล้วทรงมอบหมายให้ทางราชการจัดสรรที่ดินทำมาหากินให้กับพวกชาวบ้าน
บุญแม้เล็กน้อย
บุคคลไม่ควรดูหมิ่นบุญว่า "บุญมีประมาณน้อย" จักไม่มาถึง แม้หม้อน้ำยังเต็มด้วยหยาดน้ำที่ตกลงมา (ทีละหยาดๆ)
