ผลการปฏิบัติธรรมของพระธรรมทายาท ตอน บวชสองชั้น
พระอาจารย์แนะนำด้วยประโยคสั้นๆ ว่า “ไม่ต้องคิดมาก” ทำให้ผลการปฏิบัติธรรมของผมเป็นไปในทางที่ดีขึ้นครับ โดยทั้งลืมตา และหลับตา ผมจะเห็นองค์พระใสๆ ลางๆ อยู่ที่กลางท้องครับ
บุญที่สั่งสมไว้ดีแล้ว...ส่งให้ไปสวรรค์
เมื่อยังมีชีวิตอยู่ เธอได้สั่งสมบุญไว้อยู่เสมอ ครั้นถึงวันลาโลก บุญที่ทำไว้ดีแล้วจึงส่งผลให้ได้ไปสู่สุคติโลกสวรรค์
ผลแห่งบุญหนุนนำไปสวรรค์ ตอนที่ 2
ผลแห่งบุญและบาปที่เราเคยกระทำไว้ในตอนที่ยังมีชีวิต จะเป็นปัจจัยหลักที่จะนำเราไปเกิดในสุคติหรือทุคติ
ข้อคิดสะกิดใจ ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่
ข้อคิดสะกิดใจ ส่งท้ายปี ต้อนรับปีใหม่
บุญเป็นเครื่องประกันชีวิตที่ดีที่สุด
เมื่อวันที่ 29 กันยายน ที่ผ่านมา ลูกได้มาถวายปัจจัยพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ลูกดีใจและตื้นตันใจมากๆ เป็นเงินก้อนสุดท้ายที่สะสมจากการทำงานหลังการผ่าตัด ลูกตัดใจปิดบัญชีถวายทำบุญ Module เพราะชีวิตที่ผ่านห้วงความเป็นความตายมา วินาทีนั้นลูกซึ้งเลยค่ะว่า สิ่งที่เราจะนึกถึงได้ดีที่สุด คือ บุญเท่านั้น ลูกเชื่อในบุญ เพราะบุญเป็นเครื่องประกันชีวิตที่ดีที่สุด
ทุกชีวิตล้วนตกอยู่ภายใต้กฎแห่งกรรม ตอนจบ
มนุษย์ทุกๆคนบนโลก ไม่ว่าจะนับถือศาสนาใด มีเชื้อชาติใด หรือเผ่าพันธุ์ใด แต่ละคนล้วนตกอยู่ภายใต้กฎแห่งกรรม
รักษาใจอย่างไร ไม่ให้ ลุ้น-เร่ง-เพ่ง-จ้อง
กระผมมีความสุขมากๆ สุขใจ อิ่มใจ อย่างบอกไม่ถูก ชนิดที่ว่าสุขใดๆที่กระผมเคยได้รับมา ไม่สามารถนำมาเปรียบเทียบได้กับความสุขที่เกิดจากสมาธิ เพราะมันทำให้กระผมยิ้มได้ทั้งวัน รู้สึกอยากแบ่งปันความสุขให้กับคนรอบข้าง และกระผมก็คิดว่า ความสุขอย่างนี้นี่เอง ที่ทำให้พระเดชพระคุณหลวงพ่ออยากแบ่งปันความสุขให้กับทุกคนในโลก โดยที่ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเลย
ลูกผู้หญิงหัวใจสองภาค
แม้จะมาจากต่างที่ แม้จะต่างวัย แม้จะต่างความเชื่อ แต่ผลที่ได้รับจากการนั่งสมาธิล้วนเหมือนกัน นั่นคือ...ความสุขแบบที่ไม่เคยได้รับมาก่อน
วิสาขามหาอุบาสิกา (พรอันประเสริฐ)
สตรีใดให้ข้าวและน้ำ มีใจเบิกบานแล้ว สมบูรณ์ด้วยศีล เป็นสาวิกาของพระสุคต ครอบงำความตระหนี่แล้ว บริจาคทาน อันเป็นเหตุแห่งสวรรค์ เป็นเครื่องบรรเทาความโศก นำมาซึ่งความสุข สตรีนั้น อาศัยมรรคปฏิบัติ ปราศจากธุลี ไม่มีกิเลสเครื่องยั่วยวน ย่อมได้กำลัง และอายุทิพย์ สตรีผู้ประสงค์บุญนั้น เป็นคนมีสุข สมบูรณ์ด้วยพลานามัย ย่อมปลื้มใจในสวรรค์สิ้นกาลนาน
ผลการปฏิบัติธรรมยุวธรรมทายาทนานาชาติ ตอนที่1
ผมได้นั่งนิ่งๆ แล้วภาวนา "สัมมา อะระหัง" ไปเรื่อยๆ ผมได้เห็นแสงสว่างสีขาว ผมรู้สึกว่า ร่างกายของผมเบาขึ้นเรื่อยๆ จนหายไป แล้วผมก็เห็นลูกบอลแก้วใส ความสว่างของลูกบอล เหมือนกับการที่ผมจ้องเข้าไปในแสงแฟลชของกล้องถ่ายรูป ผมรู้สึกถึงความสุข ความสงบที่เปี่ยมล้นออกมา