มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๑๕ ( เลือกคู่ครอง )

การเลือกคบคนของมโหสถในครั้งนั้น คือ เลือกสุภาพสตรีที่จะมาเป็นคู่ครอง ปกติของบัณฑิตนั้น ท่านรักกันที่ความดี เอาความดีนำหน้า การจะแต่งงานกัน ต้องศึกษาอัธยาศัยของกันและกันก่อน

มงคลที่ ๓๐ สนทนาธรรมตามกาล - แผ่นดินไหวด้วยมหาทานบารมี

แผ่นดินอันใหญ่หนักด้วยของหนัก คือ คุณความดีของบุคคล จนไม่อาจรับไว้ได้ จึงสะเทือนสะท้านหวั่นไหว มหาบพิตร เกวียนที่บรรทุกหนักเกินไป จนดุมเกวียน กำเกวียน กงเกวียน รับไม่ไหว เพลาเกวียนก็หัก ฉันใด แผ่นดินใหญ่ก็หนักด้วยคุณความดีของบุคคล จนไม่อาจรับไว้ได้ จึงไหว ฉันนั้น

ไม่เชื่อแต่เผื่อเหนียว, เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง, ตากุ้งยิง

อุทาหรณ์ของผู้ที่ทำบุญเผื่อเหนียว...ชายคนหนึ่ง ไม่ค่อยเชื่อเรื่องนรก-สวรรค์ แต่ก็ทำบุญบ้าง เช่น ทอดกฐิน ผ้าป่า เคยสร้างองค์พระให้ลูกชาย ปัจจุบันเขายังดื่มเหล้า สูบบุหรี่ เมื่อละโลกแล้วจะเป็นอย่างไร...คนที่เป็น โรคตากุ้งยิง เกิดจากวิบากกรรมใด...และคำถามน่าสนใจ ชื่อ ของคนเราในปัจจุบัน สื่อถึงความเป็นมาในอดีตชาติ หรือไม่ อย่างไร...คำตอบ...อยู่ที่นี่แล้ว

สูตรรัก... ปิ่นโตเลิฟ

ฝ่ายชายหนุ่มคนนั้น เมื่อได้สบตาคุณแม่ก็รู้สึกสะดุดใจเข้าอย่างจัง นึกถามตัวเองว่า “ทำไมเรารู้สึกผูกพันกับผู้หญิงคนนี้จังเลยแปลกจริง” หลายวันต่อมาขณะที่ชายหนุ่มคนดังกล่าว นั่งทานข้าวอยู่ที่ร้านอาหารใกล้ๆ กับร้านของคุณแม่...คุณแม่เดินผ่านมาพอดีจึงเอ่ยทักว่า “พี่ทานน้ำมั๊ยคะ” และนี่เองคือ บทสนทนาครั้งแรก

ปรโลกนิวส์...บุญนี้เป็นที่พึ่ง

“บุญ” มีผลต่อชีวิตหลังความตายหรือไม่อย่างไร

CaseStudy กรณีศึกษากฎแห่งกรรม ตอน อยากเป็นอะไรตามแต่ใจของเรา 1

เรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต ผลแห่งกรรมดี กรรมชั่ว...ชีวิตหลังความตาย...เรื่องจริงที่ทุกคนต้องเจอ

Case Study

ด้วยกรรมเจ้าชู้ในอดีต ทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งตั้งท้องก่อนวัยอันควร เธอถูกพ่อแม่และพี่ชายบังคับให้ทำแท้ง เธอไม่ยอมแต่ก็จำต้องยกลูกชายที่คลอดออกมาให้กับผู้อื่น โดยไม่มีโอกาสได้ถามข้อมูลใดๆเลย...ทั้งๆที่เกิดนอกบุญเขต แต่เธอก็มีความสนใจในพระพุทธศาสนา เกิดแรงบันดาลใจที่จะตามรอยพระพุทธบาทของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นเหตุให้ได้มาเจอกับหมู่คณะในที่สุด...เธอจะมีโอกาสได้พบกับลูกชายอีกหรือไม่...วิบากกรรมใดทำให้เธอต้องไปเกิดนอกบุญเขต...ที่นี่...มีคำตอบ...

สอง สี่ เท่ากับ สี่ สี่

ลูกได้หาทางออกให้กับชีวิตโดยการ “คิดฆ่าตัวตาย” และสิ่งที่ช่วยชีวิตลูกไว้ได้ทุกครั้ง นั่นก็คือ คำสอนของคุณครูไม่ใหญ่ ที่พูดว่า..การฆ่าตัวตายมันเป็นบาปมาก และหลังจากตายไปแล้ว ต้องไปชดใช้กรรมอย่างทรมานยาวนานกว่านี้อีกหลายเท่านัก

ด้วยรักจาก .38

“ ถ้าคุณกับฉันต้องเลิกกันด้วยการจากเป็น..ฉันจะยิงคุณตายและจะยิงตัวเองตายด้วย โดยไม่สนใจว่า ใครจะเสียใจ ” ลูกตั้งใจทำเช่นนั้นจริงๆ มีอยู่ครั้งหนึ่งมีปากเสียงกันรุนแรงมาก เขาขาดสติใช้กำลังกดคอและตัวลูกทำให้ลูกเจ็บและโกรธมาก ลูกสะบัดตัวหลุดจากตัวเขาและวิ่งขึ้นชั้น ๒ หยิบปืน .๓๘ ใส่กระสุนเต็มและวิ่งลงมา

มัวแต่ทำชักช้าอยู่

บ่อยครั้งที่น้ำตาของลูกไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัวเพราะลูกสงสารเขา และรู้สึกร้าวรานใจในทุกครั้งเมื่อได้ยินเขาตัดพ้อเสมอๆว่า “ หนูเป็นอย่างนี้..ให้หนูตายไปซะเลยดีไหม..” หรือบางทีเขาจะพูดกับยายเขาบ่อยๆว่า “ยายจ๊ะ..หมอนของหนูใบนี้มันนิ่มดีหนูชอบ หากหนูตายไปแล้วเอาใส่โลงไปให้หนูด้วยนะจ๊ะ”