ประวัติความเป็นมาของวันมหาปวารณา

กำเนิดวันมหาปวารณา ประวัติความเป็นมาของการทำปวารณาในวันออกพรรษาเกิดขึ้นเมื่อไร ต้องปฏิบัติอย่างไรบ้าง

ภารกิจสำคัญของลูกพระธัมฯ พันธุ์ฮาร์ดคอร์ ครั้งที่ 28

วันนี้ พุทธบุตรกองพันเนื้อนาบุญเน็ทๆ ได้เดินธุดงค์มาเป็นวันที่ 27 แล้ว จากทั้งหมด 30 วัน, ก็เหลือเวลาอีกเพียงแค่ 3 วันเท่านั้น ก็จะสิ้นสุดการเดินทางในเส้นทางพระผู้ปราบมารกันแล้ว

สามเณรจากศูนย์อบรม จ.ยโสธร เดินธุดงค์ที่ภูถ้ำพระ ต.กุดแห่ อ.เลิงนกทา จ.ยโสธร

สามเณรจากศูนย์อบรม จ.ยโสธร เดินธุดงค์ที่ภูถ้ำพระ ต.กุดแห่ อ.เลิงนกทา จ.ยโสธร

เดินตามทางของบัณฑิต ตอนที่ ( ๑ )

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุนี้เมื่อชาติก่อนเคยเป็นผู้ไม่ให้ทานมาก่อน เป็นผู้ตระหนี่เหนียวแน่น แม้หยาดน้ำมันเพียงเล็กน้อยก็หวงแหนไม่ยอมให้ใคร ต่อมาเราได้ทรมานเธอ กระทำให้หมดพยศ พรรณนาผลแห่งการให้ทาน และให้ตั้งอยู่ในทาน เธอจึงหันกลับมาให้ทานอีกครั้งหนึ่ง ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุรูปนี้เคยได้รับพรในสำนักของเราว่า แม้ได้น้ำมาเล็กน้อยเพียงซองมือหนึ่ง หากมิได้ให้ทาน จักไม่ดื่มน้ำนั้น ด้วยผลแห่งการที่ได้รับพรในสำนักของเรานี้ เธอจึงเป็นผู้มีอัธยาศัยในการให้ทาน

พุทธบุตรใจเพชร...พระครูปัญญาธรรโมภาส

ช่วงแรกที่มา วัดเป็นป่ารก ทรุดโทรม หน้าวัดเป็นดงงูกะปะ ท่านก็จัดการพัฒนากระทั่งวัดสะอาดขึ้น แล้วท่านจึงหาทางพัฒนาคนในพื้นที่ กำจัดผีสุรา ผีไพ่ ท่านเล่าให้ฟังว่า สมัยมาแรกๆโยมเอาภัตตาหารมาถวาย ใส่ปิ่นโตมา ก็วางไว้เลย ไม่มาประเคนหรือถวายพระ ท่านจึงสอนโยม โดยการไม่ฉันภัตตาหารที่ไม่ได้ประเคน และเทศน์เรื่อยมาเป็นประจำ

โกยบุญบวชเพื่อไม่ให้วิบากกรรมได้ช่อง

เกาะติดสถานการณ์ชวนบวชพระแสนรูปรุ่นเข้าพรรษา

บวชพระหนึ่งแสนรูปเข้าพรรษา พ.ศ.2553

ปลูกศรัทธาเหมือนกับปลูกผัก แต่ปลูกผักลงดิน...ปลูกศรัทธาลงในใจ และทำให้น่าศรัทธาก็เหมือนกับรดน้ำพรวนดิน ใส่ปุ๋ย ขจัดวัชพืชต่างๆ ป้องกันศัตรู...โรค...แมลง

หนุ่มซาไกขอเป็นหนึ่งในแสนรูป

ชีวิตของชาวซาไกอย่างพวกผม จึงค่อนข้างลำบากไม่น้อย ที่ต้องปรับตัวให้เข้ากับโลกในยุคโลกาภิวัตน์ในปัจจุบัน แต่สิ่งที่ผมและเฒ่าเสนภาคภูมิใจ และได้ปรับตัวให้เข้ากับโลกได้อย่างทันท่วงที และอินเทรนด์ไม่แพ้ใครๆในโลก ก็คือการได้มาบวชในโครงการบวชพระหนึ่งแสนรูป ทุกหมู่บ้านทั่วไทยนี่แหละครับ

สาสน์จากใจพุทธบุตร

ที่หลวงพ่อกำหนดให้ธรรมทายาทได้เดินธุดงค์ กระผมก็ชอบมากเลยครับ นึกถึงวันวานที่ยังมีความแข็งแรงอยู่ กระผมออกเดินธุดงค์อยู่เป็นประจำทุกปีครับ อย่างเมื่อปี พ.ศ.2532 กระผมได้ออกเดินไปที่จังหวัดสตูล พัทลุง นครศรีธรรมราช สุราษฎร์ธานี ชุมพร เดินมาจนถึงพุทธมณฑลเลยครับ บางปีก็เดินจากเชียงรายจนถึงกรุงเทพฯครับ ที่ตรงไหนเหมาะก็แวะทำกรรมฐานอยู่หลายวัน เป็นช่วงชีวิตที่มีความสุขมากเลยครับ

จดหมายจากใจพระพี่เลี้ยงรุ่นกองพลแสนรูป

กระผมคิดว่าการเดินธุดงค์เป็นกิจกรรมที่พระจะได้เข้าถึงชุมชนทุกระดับชั้น การที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อให้ลูกๆพระธรรมทายาททุกรูปได้เดินธุดงค์ ถือว่าเป็นการตัดสินใจที่เยี่ยมยอดมากเลยครับ เพราะถ้าเราบวชแล้วอยู่แต่ในวัด เราก็จะเข้าไม่ถึงชุมชน เข้าไม่ถึงชาวบ้าน บางทีบวชจบโครงการแล้วชาวบ้านยังไม่รู้เลยครับ แต่พอเรามาธุดงค์บรรดาชาวบ้านต่างก็จะได้รับรู้ ผู้ใหญ่บ้าน กำนัน ก็จะตื่นตัวไปตามๆกัน