เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๗ ( เสด็จออกบรรพชา )
เมื่อพระโอรสพระธิดาทอดพระเนตรเห็นพฤกษชาติเผล็ดผลในป่าใหญ่ อยากเสวยผลไม้เหล่านั้น ต้นไม้เหล่านั้นก็น้อมกิ่งลงมาให้พระโอรสพระธิดาสามารถเด็ดเสวยได้เองอย่างง่ายด้วย พระนางมัทรีราชเทวีทอดพระเนตรสิ่งอัศจรรย์นี้ รู้ทันทีว่า เป็นเพราะอำนาจแห่งทานบารมีของพระเวสสันดร
ยุงร้ายกว่าผี
และแล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็บังเกิดขึ้น ซึ่งผมงงมากๆ กับสาเหตุของเรื่อง คือพี่เขาโดนยุงกัดแล้วก็เกา ต่อมาพี่เค้าบ่นว่าเจ็บขา เจ็บมากๆ ตัวร้อนจัด อาเจียน พระอาจารย์รีบนำส่งโรงพยาบาลทันที หมอเอกซเรย์ แล้วบอกว่า “เป็นโรคกรรม” เพราะติดเชื้อทำให้เป็นหนองใกล้กระดูกที่อันตรายมาก
ชีวิตที่บริสุทธิ์
ตอนนั้นลูกคิดแต่เพียงว่า การนั่งธรรมะนั้นเหมือนกับแม่ไก่กกไข่เท่านั้น ทำไปเบาๆ ไม่ได้คิดอะไร ลูกได้เซตใจให้เป็นซีโร่ (ศูนย์) ไม่คิดเรื่องอะไรทั้งสิ้น สักพักใจของลูกก็ไปรวมที่ศูนย์กลางกายเป็นดวงเดียว ลูกประหลาดใจว่าการรวมใจเป็นหนึ่งมันง่ายอย่างนี้เองหรือ
สุขอย่างนี้...พี่จึงบอกต่อ
เกาะติดสถานการณ์ชวนบวชอุบาสิกาแก้วห้าแสนคน
ผีบอกให้มาบวช
เมื่อหัวกระผมถึงหมอนเท่านั้นแหละครับ คนตายทั้ง 4-คนก็มาเข้าฝันกระผมแบบจู่โจมเลยครับ
ลูกพระธัมฯเลือดสุพรรณสามัคคีชวนบวช
ปัจจุบันลูกเป็นครูอาสาฟื้นฟูศีลธรรมโลกค่ะ รับบุญดูแลโรงเรียน 8 ตำบล ในโครงการโรงเรียนดีศรีตำบลค่ะ ในขณะที่กำลังปฏิบัติหน้าที่ครูอาสา ลูกได้ข่าวว่าเพื่อนๆน้องๆลูกพระธัมฯกำลังลงพื้นที่ชวนคนบวช ก็เกิดอาการนั่งไม่ติดเลยค่ะ ใจมันคิดแต่ว่าเราต้องออกมาทำหน้าที่ให้ได้
สรุปประเด็นร.ร.อนุบาลฯ วันจันทร์ที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2557
สรุปประเด็นร.ร.อนุบาลฯ วันจันทร์ที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2557 บุพกรรมแหวนสวรรค์ - เล่าเรื่องคุณยายฯ ตอน คุณยายปราบยักษ์ - แสดงธรรมโดยพระปลัดนพดล สิริวํโส
บวชแล้ว "ผู้บวช" ได้อะไร
บวชแล้ว "ผู้บวช" ได้อะไร ๑. ได้บวชทดแทนพระคุณของพ่อแม่ ๒. ได้ศึกษาธรรมะเพื่อเอาไว้พัฒนาตนเอง ๓. ได้ฝึกฝนคุณธรรมในตนเอง มีระเบียบวินัย เคารพ อดทน
ความปลื้มจากใจกองพันเนื้อนาบุญ ตอน ต่อเวลาบวชแบบไม่มีวันสึก
ก่อนมาบวชผมทำธุรกิจส่วนตัว ตอนแรกๆก็รุ่งดีอยู่ครับ แต่ทำไปทำมาก็ได้หนี้เพิ่มขึ้นมาพะรุงพะรังหลายล้านบาท ผมก็พยายามหาทางแก้แต่แก้ไม่ได้ สุดท้ายจึงตัดสินใจเอาปัจจัยที่ยังมีเหลืออยู่ มาทำบุญกฐินกับหลวงพ่อ แล้วก็เกิดเหตุอัศจรรย์ทันตาเลยครับ คือน้องสาวผมเกิดสงสาร เลยช่วยใช้หนี้บางส่วนให้ถึง 3 ล้านบาท ผมก็คิดอีกว่าเราต้องเติมบุญให้มากกว่านี้ จึงตัดสินใจบวชครับ เพราะต้องสู้ด้วยบุญ
ความปลื้มจากใจกองพันเนื้อนาบุญ ตอน จะบวชเป็นพระแท้แบบวันต่อวันตลอดชาติ
ตอนที่ผมอายุ 13 ปีผมได้บวชเป็นสามเณรที่วัดในเมืองมอญบ้านผม ผมก็ตั้งใจว่าจะบวชไม่สึก แต่ตอนนั้นบวชได้แค่ 13 วัน ก็จำเป็นต้องลาสิกขาเพราะต้องออกไปทำงานช่วยทางบ้านปลดหนี้ แต่ก่อนที่จะลาจากผ้าเหลืองผมก็ตั้งความปรารถนาเอาไว้ว่าถ้าอายุครบ 20 ปีเมื่อไหร่ผมจะบวชเป็นพระทันทีเลยเพราะนั่นเป็นความใฝ่ฝันที่ผมต้องตามหาครับ แล้วผมก็มาทำงานอยู่ที่ภูเก็ตครับพออายุ ครบ 20 ปี ผมก็กลับไปบ้านเกิดหาโยมแม่ บอกท่านว่า “ผมอยากบวช”