ความประทับใจของพุทธบุตรกองพันเนื้อนาบุญ พระสมพงษ์ ภาสกโร

ผมคือหลวงตาที่ใครหลายคนพูดถึง วันนี้ผมขอโอกาสมาเล่าความในใจและเหตุการณ์สุดปลื้มในช่วงโค้งสุดท้ายก่อนจะชิตังเมให้หลวงพ่อและนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาทั่วโลกได้ฟังกันครับ

ความประทับใจของพุทธบุตรกองพันเนื้อนาบุญ พระกิตติพงษ์ ฉนฺทธมฺโม

ผมเคยเป็นทหารมาก่อน พอปลดประจำการก็ไปช่วยพี่ชายทำอาชีพรับเหมา เพราะอยากหาตังค์มาบวชสัก 5 วัน 10 วัน แต่ยังหาไม่ได้ ก็พอดีแม่โทรมาบอกว่ามีโครงการบวช 1 แสนรูปฟรี ผมก็ตัดสินใจมาบวชทันทีเพราะผมอยากบวชเพื่อทดแทนบุญคุณพ่อแม่ และบวชเพื่อให้ตัวเองได้มีชีวิตที่ดีขึ้นครับ

ความประทับใจของพุทธบุตรกองพันเนื้อนาบุญ พระนิตย์ วํสทีโป

ผมเป็นตัวแทนมาจากศูนย์อบรมวัดพระเกิด จ.พัทลุง ครับ ก่อนมาบวชผมมีอาชีพทำสวนยางพารามากว่า 20 ปี ที่มาบวชได้เพราะมีผู้นำบุญมาชวนบวช ซึ่งผมคิดว่าดีเหมือนกัน

ศูนย์ฝึกอบรมพุทธบุตรนานาชาติจัดพิธีทอดผ้าป่า

ศูนย์ฝึกอบรมพุทธบุตรนานาชาติจัดพิธีทอดผ้าป่า วางศิลาฤกษ์และดวงแก้วมณีโชติรสอาคารเรียนรวม

พระธรรมทายาทพุทธบุตรล้านนา เดินธุดงค์

พระธรรมทายาทโครงการพุทธบุตรล้านนา ได้ปฏิบัติสมณะกิจ ออกเดินบิณฑบาต และเดินธุดงค์เพื่อโปรดญาติโยม

เทพบุตรมาร (๓)

ชนเหล่าใดจักสำรวมจิตนี้ ซึ่งไปได้ไกล เที่ยวไปโดดเดี่ยว ไม่มีรูปร่าง มีถ้ำเป็นที่อยู่อาศัย ชนเหล่านั้น จักพ้นจากบ่วงแห่งมารได้

เทพบุตรมาร (๒)

รูปที่จะพึงรู้แจ้งด้วยจักษุ เสียงที่จะพึงรู้แจ้งด้วยหู กลิ่นที่จะพึงรู้แจ้งด้วยจมูก รสที่จะพึงรู้แจ้งด้วยลิ้น สัมผัสที่จะพึงรู้แจ้งด้วยกาย ธรรมารมณ์ที่จะพึงรู้แจ้งด้วยใจ อันน่ารักน่าปรารถนาน่าใคร่ น่าพอใจ อาศัยความใคร่ ชวนให้กำหนัดมีอยู่ หากภิกษุไม่เพลิดเพลิน ไม่สรรเสริญ ไม่หมกมุ่น ไม่พัวพันอยู่ในรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัสและธรรมารมณ์ ภิกษุนี้เรากล่าวว่า ไม่ไปสู่ที่อยู่ของมาร ไม่ตกอยู่ในอำนาจของมาร ไม่ถูกมารครอบงำ เป็นผู้พ้นจากบ่วงมาร ภิกษุนั้น มารผู้มีบาปพึงใช้บ่วง ทำตามความปรารถนาไม่ได้

เทพบุตรมาร (๑)

บุคคลบางคนในโลกนี้ ย่อมถวายข้าว น้ำ เสื้อผ้า ยานพาหนะ ดอกไม้ ของหอม เครื่องลูบไล้ ที่นอน ที่พัก ที่อาศัย และสิ่งที่เป็นอุปกรณ์แก่ประทีป ให้เป็นทานแก่สมณะหรือพราหมณ์ เขาย่อมมุ่งหวังสิ่งที่ตนถวายไป โดยได้ศึกษามาว่า “พวกทวยเทพผู้สถิตอยู่ที่สวรรค์ชั้นปรนิมมิตวสวัตดี เป็นเทพที่มีอายุยืน มีวรรณะงดงามมาก เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข” ดังนี้แล้ว จึงตั้งจิตปรารถนาอย่างนี้ว่า “โอหนอ เบื้องหน้าแต่ตายเพราะกายแตก ขอเราพึงเข้าถึงความเป็นสหายแห่งทวยเทพเหล่าปรนิมมิตวสวัตดีเถิด” เขาตั้งจิตนั้นไว้ อธิษฐานจิตไว้มั่น อบรมจิตอย่างนั้นโดยมิได้อบรมเพื่อคุณวิเศษเบื้องสูง อย่างนี้แล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อเกิดในสวรรค์ชั้นปรนิมมิตวสวัตดี

จูฬรถเทพบุตร

การคบหาคนพาล ย่อมเป็นเหมือนบุคคลเอาใบไม้ห่อปลาเน่า แม้ใบไม้ก็มีกลิ่นเหม็นฟุ้งไปฉะนั้น ส่วนการคบหาสมาคมกับนักปราชญ์ ย่อมเป็นเหมือนบุคคลเอาใบไม้ห่อของหอม แม้ใบไม้ก็มีกลิ่นหอมฟุ้งไปฉะนั้น เพราะฉะนั้น บัณฑิตรู้ความเป็นบัณฑิตของตนดุจใบไม้สำหรับห่อ ไม่พึงเข้าไปคบอสัตบุรุษ พึงคบสัตบุรุษ อสัตบุรุษย่อมนำไปสู่นรก สัตบุรุษย่อมให้ถึงสุคติสวรรค์

อเนกวรรณเทพบุตร

ข้าพเจ้าได้ชักชวนคนอื่นๆ ให้ทำบุญว่า ท่านทั้งหลายจงบูชาพระบรมสารีริกธาตุของพระพุทธเจ้าผู้ควรบูชาเถิด เมื่อท่านทั้งหลายละอัตภาพนี้แล้ว จักได้ไปเสวยสุขในสุคติสวรรค์ ข้าพเจ้าได้กระทำกุศลกรรมอย่างนั้นแล้ว จึงได้เสวยสุขอันเป็นทิพย์ด้วยตน และบันเทิงอยู่ในท่ามกลางหมู่ทวยเทพ