เยี่ยมคนป่วย-ทำไมบุญที่ทำไว้ไม่ช่วย-หลวงพ่อตอบปัญหา

หากเราต้องไปเยี่ยมหรือไปดูแลญาติที่ป่วยหนัก ควรจะดูแลหรือให้กำลังใจเขาอย่างไรดี,ผู้ที่ประสบความทุกข์ในชีวิต มักจะมีความคิดว่าทำไมบุญที่เคยทำไว้ถึงไม่ช่วย จะอธิบายเขาอย่างไรดี

ถ้าเราถูกใส่ความจะทำอย่างไรดี - หลวงพ่อตอบปัญหา

ในกรณีที่เราถูกใส่ความโดยไม่มีมูลความจริง เราควรจะวางตัวอย่างไรดี,คนที่มีนิสัยชอบอิจฉาผู้อื่น จะมีผลเสียกับตัวเขาเองอย่างไรบ้าง และจะสามารถแก้ไขนิสัยนี้ได้อย่างไร?

วิบากกรรมชิงตัวประกัน

บุพกรรมใดที่ทำให้เธอเป็นมะเร็งปอด และต้องมาเกิดเป็นผู้หญิง ที่นี่...มีคำตอบ

ความรู้สึกของผู้หญิงคนหนึ่ง...เมื่อรู้ว่าต้องเป็นแม่

ตอนเห็นหน้าเจ้าตัวเล็กครั้งแรก ความเจ็บปวดทรมานต่างๆไม่รู้มันหายไปไหนหมด รู้สึกดีใจ ปลื้มใจจนบรรยายเป็นคำพูดไม่ได้

ความรู้สึกของผู้หญิงคนหนึ่ง...เมื่อรู้ว่าต้องเป็นแม่

วิธีง่ายๆของลูกชายในการทดแทนพระคุณพ่อแม่ คือ บวชให้ท่าน อย่างน้อยหนึ่งพรรษา บวชพรรษานี้...บวชที่นี่...บวชฟรีไม่มีค่าใช้จ่าย

วิธุรบัณฑิตบําเพ็ญสัจจบารมี (4)

ผู้ครองเรือนไม่ควรบริโภคอาหารที่มีรสอร่อยแต่ผู้เดียว ไม่ควรซ่องเสพถ้อยคำให้ติดอยู่ในโลก ที่ไม่เกื้อกูลต่อสวรรค์และนิพพาน เพราะถ้อยคำเช่นนั้น ไม่ทำให้ปัญญาเจริญได้เลย ผู้ครองเรือนพึงเป็นผู้มีศีล สมบูรณ์ด้วยวัตร ไม่ประมาท มีปัญญาเครื่องสอดส่องเหตุผล มีความประพฤติถ่อมตน ไม่เป็นคนตระหนี่ถี่เหนียว เป็นผู้สงบเสงี่ยม มีวาจาเป็นมิตร

กรณีศึกษากฎแห่งกรรม คุณแม่ของโฮเวิร์ด

บทพิสูจน์ ความจริงของชีวิตว่า สวรค์ นรก เป็นของกลาง

มงคลที่ ๓๖ จิตไม่โศก - ไม่ควรหวัง ในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้

ฆฏบัณฑิตได้ฟังดังนั้น จึงกล่าวว่า "ข้าพระองค์ไม่ปรารถนากระต่าย ที่อาศัยอยู่บนแผ่นดิน ข้าพระองค์ปรารถนากระต่ายบนดวงจันทร์ ข้าแต่พระเจ้าพี่ ขอพระองค์โปรดนำกระต่ายนั้นมาประทานแก่ข้าพระองค์เถิด มิเช่นนั้น ชีวิตของข้าพระองค์ก็คงไม่อาจดำรงต่อไปได้"

พลิกชีวิตเป็นครูต้นบุญ ต้นแบบ

ใครๆก็รู้จักผมกันทั้งจังหวัด เพื่อนๆที่รู้จักมักจะเรียกผมว่า “พ่อหนุ่มเจ้าสำราญ” ผมชอบเข้าสังคม บางคนก็เรียกผมว่า “เพลบอย" ผมทำทุกอย่างที่ผู้ชายเขาชอบทำกัน ทั้งดื่มเหล้า สูบบุหรี่ เล่นการพนัน เที่ยวกลางคืน อบายมุขครบทุกประเภท เพราะฉะนั้นเรื่องจะให้ไปปฏิบัติธรรมนั่งสมาธินะเหรอ! ไม่เคยแม้แต่จะคิดครับ

มงคลที่ ๓๑ บำเพ็ญตบะ - แม้ตายก็ไม่ทิ้งธรรม

คืนนั้น มีนายพรานคนหนึ่งเห็นท่าน คิดว่าเป็นเนื้อ พุ่งหอกออกไป หอกได้ปักทะลุอก ครั้นนายพรานเห็นว่าเป็นพระ ก็ตกใจรีบเข้าไปหา พระเถระตั้งสติใจไม่เคลื่อนจากฐานที่ตั้งของใจ ท่านขอให้นายพรานชักหอกออก แล้วเอาเกลียวหญ้าอุดปากแผลไว้ แม้เลือดจะไหลไม่หยุด แต่สภาวะใจของท่านยังคงสงบนิ่งไม่กระเพื่อม ท่านตั้งใจมั่นว่าจะเอาชีวิตเป็นเดิมพัน แม้ตายจะไม่ทิ้งธรรม