Change The World In เบลเยี่ยม ตอนที่ 2

ผม “ลูก ART DMC องอาจ ธรรมนิทา” ขอกราบถวายรายงานตัวอีกครั้งหนึ่ง ในการสื่อข่าวบุญสว่างสุดจะอึ้งและน่าทึ่ง เกี่ยวกับงานเผยแผ่พระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกายในต่างแดนวัดพระธรรมกายเบเนลักซ์เมืองเลเด้ ประเทศเบลเยี่ยม

Peaceful world & Peaceful country

ผมได้เปิดสอนสมาธิ ในทุกวันอาทิตย์ และทุกวันพระจันทร์เต็มดวง ซึ่งมีสาธุชนตั้งแต่เด็กๆ รวมไปถึงผู้ปกครองกว่า 500 คน ผมสอนนั่งสมาธิตามแบบ DMC ที่หลวงพ่อสอน คือให้นำใจมาหยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ภาวนา “สัมมา อะระหัง” โดยไม่ต้องทำอย่างอื่นเลย ปรากฏว่า มีสาธุชนหลายท่าน ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ ได้เห็น crystal ball ที่ใส สว่าง เหมือนกันเลยครับ ทั้งๆที่ไม่รู้มาก่อนเลย และพวกเขาเหล่านั้น ดูมีความสุขมากจากการนั่งสมาธิ

คนที่เปลี่ยนไปกับใจที่เปลี่ยนแปลง

ก่อนที่ผมจะมาเข้าร่วมโครงการ V-Star ประวัติของผมโชกโชนมากๆครับ ผมสร้างวีรกรรมไว้มากมาย ซึ่งล้วนแต่เป็นสิ่งที่ไม่ดีทั้งนั้น ผมชอบหนีเรียน โดดเรียนเป็นประจำ ผมติดเพื่อนมากครับ ตอนเช้าผมจะออกจากบ้านตั้งแต่ 6โมงครึ่ง แต่ไปไม่ถึงโรงเรียนหรอกครับ ผมจะนั่งมอเตอร์ไซด์ไปกับเพื่อน ไปเที่ยว

องค์พระภายในทั้งใสทั้งสว่าง

วันต่อมาพอนั่งสมาธิอีก กระผมก็จะวางใจเฉยๆเอาไว้ที่กลางท้อง นั่งไปสักพักก็รู้สึกเหมือนกับว่าไม่มีตัวตน ตอนนั้นใจกระผมนิ่งมาก แล้วกระผมก็เห็นดวงแก้วใสสว่างเกิดขึ้นเองโดยอัตโนมัติ ดวงแก้วพากันเรียงแถวพุ่งขึ้นมาจากลางท้องของกระผมเป็นแถวเป็นแนวเยอะมาก สักพักก็เห็นองค์พระแก้วใสเรียงเป็นแถวขึ้นมาจนเป็นทางยาวเลยครับ องค์พระงามมาก ทั้งใสทั้งสว่าง

ผลการปฏิบัติธรรม พระศุภสิทธิ์ ถามสิทฺโธ

พระธรรมทายาท รุ่นบูชาธรรม 66 ปี พระราชภาวนาวิสุทธิ์

พิธีบรรพชาสามเณรยุวธรรมทายาท รุ่นที่ 27

นาคยุวธรรมทายาท 69 คน ในโครงการบรรพชาสามเณรยุวธรรมทายาท รุ่นที่ 27 เข้าพิธีบรรพชา ณ วัดพระธรรมกาย

เมื่อพบองค์พระภายใน โรคร้ายก็กลายเป็นเรื่องธรรมดา

ต่อมา ผมมีอาการแน่นๆที่หน้าอก จึงไปหาหมอ หมอบอกว่า "คุณเป็น มะเร็งในเม็ดเลือด" ได้ยินคำว่า “มะเร็ง” แต่ผมกลับรู้สึกเฉยๆ เพราะใจผมอยู่กับองค์พระ จนหมอแปลกใจว่า ทำไมผมมีกำลังใจดีมากผิดกับผู้ป่วยคนอื่น ผมคิดว่า “โรคภัยไข้เจ็บก็ให้เป็นหน้าที่ของหมอไป ส่วนเรื่องจิตใจเป็นหน้าที่ที่เราต้องดูแลเอง”

จงถอนวัชพืชแห่งความสงสัยออก

ผมนิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ รู้สึกเหมือนตัวหายไป เหลือแต่เส้นขอบโครงร่างกายกับองค์พระที่กลางท้อง ชัดเจนจนเห็นขดก้นหอยวนตามเข็มนาฬิกา ผมรู้สึกตื่นเต้นและสงสัยว่า ตัวผมคิดไปเองหรือเปล่า แต่ก็ฉุกคิดถึงคำสอนที่ว่า “จงถอนวัชพืชแห่งความสงสัยออก แล้วปลูกเมล็ดพันธุ์แห่งความเชื่อมั่นว่า ที่ศูนย์กลางกายของเรามีดวงธรรมและพระธรรมกายอยู่จริง”

เล่าเรื่อง พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ (4)

น่าอัศจรรย์ครับ คนมารับพระจากท่านก็หลายหมื่นคน แต่ท่านก็ยังจำได้ว่าท่านได้ให้ไปแล้ว หลวงพ่อ...ท่านกล่าวว่า พระของท่านเป็นพระที่ศักดิ์สิทธิ์ ไม่ใช่ทำเพื่อเป็นธุรกิจการค้า แต่เพื่อเป็นของขวัญให้กำลังใจแก่ผู้ที่ศรัทธา แต่ถ้าผู้ใดคิดไม่ดี ถ้าเอาของท่านไปทำอย่างหนึ่งอย่างใดมา มันก็เกิดอันตราย เช่นเรื่องนี้

คิดถึง ก็มาถึง เลยได้เข้าถึง

จากนั้น ดวงแก้วใสๆ สว่างๆ ก็ผุดซ้อนขึ้นมา ค่อยๆผุดขึ้นมาจนมากมายนับไม่ถ้วนเลยครับ ความรู้สึกในตอนนั้นเหมือนกับนั่งบนพรมวิเศษอันแสนวิเศษที่สุด แสนจะนุ่มนวล ที่กำลังลอยล่องไปกลางอากาศ ผมมีความสุขมากๆ สุขจนขนลุกชูชันแผ่ซ่านไปทั่วทั้งตัว วันนั้น นั่งสมาธิจนกระทั่งพระอาจารย์กล่าว สัพเพฯ... ก็ยังไม่อยากลุกเลยครับ