ทศชาติชาดก เรื่อง พระมหาชนก ผู้ยิ่งด้วยวิริยบารมี ตอนที่ 4
“โอ จริงๆ ด้วย เธอเป็นถึงพระอัครมเหสี นี่พระนางทรงพระครรภ์ด้วยหรือนี่ หม่อมฉันขอพระราชทานอภัยด้วย ที่แสดงอาการไม่สุภาพ” “ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ” “แล้วพระเทวีจะไปที่ไหนต่อ พระเทวีทรงมีพระประยูรญาติอยู่ในเมืองนี้บ้างหรือไม่ละ” “ฉันไม่รู้จะไปทางไหนเหมือนกัน เพราะไม่รู้จักใครในเมืองนี้เลย”
กฐินบรมจักรพรรดิ์ 2550
งานผูกพัทธสีมาอุโบสถวัดพระธรรมกายบาวาเรีย เยอรมนี
กระผม “ลูก Art องอาจ ธรรมนิทา” ขอกราบถวายรายงานข่าวบุญสว่างในห้วงแห่งการนับเวลาถอยหลังสู่งานบุญสุดปลื้มครั้งยิ่งใหญ่ในสามภพ นั่นคือ “พิธีผูกพัทธสีมาประดิษฐานลูกนิมิต สถาปนาอุโบสถวัดพระธรรมกาย บาวาเรีย สหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี” 24 พฤษภาคม พ.ศ.2558 ที่จะถึงนี้ครับ
ข้าวยำ, มัมมี่
เธอเกิดมาในครอบครัวที่ร่ำรวย มีชีวิตที่เพียบพร้อมไปทุกด้าน มีสามีเป็นนายกเทศมนตรี มีลูกๆที่น่ารัก แต่ใช่ว่าเธอจะไม่มีความทุกข์...ตั้งแต่เล็กจนโต กระเป๋าเงินของเธอหายนับเป็น 10ครั้ง หลังจากแต่งงานแล้ว โดนขโมยขึ้นบ้าน 2ครั้ง สูญเสียทรัพย์สินนับล้านบาท นอกจากนี้ เธอยังมีอาการป่วยด้วยโรคภูมิแพ้จากอาหารทะเล ซึ่งยังผลให้เป็นโรครูมาตอยด์ ต้องนอนรักษาตัวเป็นเวลานาน...และเรื่องน่ารู้เกี่ยวกับคนที่นอนแล้วตื่นง่าย เมื่อตื่นแล้วหลับต่อยาก
คุณแม่เคยเกิดอยู่ในสังคมเช่นไรจึงมีความเชื่อว่า ฆ่าสัตว์ทำอาหารไม่บาป
คุณแม่เป็นคนเจ้าอารมณ์ ขี้โมโห ชอบทานอาหารที่ต้องฆ่าสัตว์สดๆ จึงจะอร่อย ลูกบอกให้ท่านเลิกเบียดเบียนชีวิตสัตว์ แต่ท่านบอกว่า มันเกิดมาเป็นอาหาร เราฆ่ามันไม่บาปหรอก
