กรณีศึกษากฎแห่งกรรม วิบากกรรมฆ่าตัวตาย

การฆ่าตัวตายแก้ปัญหาได้ จริงหรือ...ตายแล้วก็หมดเรื่อง จริงหรือไม่...ที่นี่ มีคำตอบ

มหาโควินทสูตร (ตอนที่ 3 สนังกุมารพรหม)

ชาวโลกนี้ เป็นผู้มืดบอด มีน้อยคนที่เห็นแจ้งในโลกนี้ น้อยคนเหลือเกินที่จะไปสู่สุคติโลกสวรรค์ เหมือนนกน้อยตัวที่รอดพ้นจากตาข่ายมีน้อยเหลือเกินฉะนั้น

พระสัมมาสัมพุทธเจ้า บรมครูของมนุษย์และเทวดา

พระสัมมาสัมพุทธเจ้า บรมครูของมนุษย์และเทวดา พระสัมมาสัมพุทธเจ้า คือ ท่านผู้รู้ดีรู้ชอบด้วยพระองค์ก่อน แล้วสอนให้ผู้อื่นรู้ตามด้วย ได้แก่สอนให้ประชุมชนเว้นชั่ว ประพฤติชอบประกอบตนไว้ในทางที่สมควร

โครงการอบรมศีลธรรมแก่นักศึกษาวิทยาลัยเทคนิคลำปาง

คณะครูพร้อมด้วยนักศึกษาใหม่จากวิทยาลัยเทคนิคลำปาง ได้เข้าร่วมอบรมศีลธรรม

เผยรายชื่อผู้ทำคุณประโยชน์รับพระราชทานเสาเสมาธรรมจักร ประจำปี 2557

กรมศาาสนาเผย 125 ชื่อผู้ทำคุณประโยชน์ต่อศาสนา รับพระราชทานเสาเสมาธรรมจักรจากสมเด็จพระเทพฯ

ธรรมกาย กายมาตรฐาน

สรีรยนต์นี้ ถูกกรรมปรุงแต่งทำให้เป็นนครแห่งกระดูกทั้งหลาย ฉาบด้วยเนื้อและโลหิต เป็นที่ตั้งลงแห่งชรา มรณะ มานะ และมักขะ

ทศชาติชาดก เรื่อง พระมหาชนก ผู้ยิ่งด้วยวิริยบารมี ตอนที่ 11

ฝ่ายพระราชธิดาเพียงได้สดับคำว่า “มหาชนก” ความรักประดุจภรรยาสามีก็ได้บังเกิดซาบซ่านไปทั่วผิวกาย แทรกซึมเข้าสู่ภายในทุกอนูเนื้อกระทั่งจรดเยื่อในกระดูก

ลูกผู้ชาย บวชได้ ต้องรีบบวช

การบวชพระ คือ คำตอบที่ถูกต้องที่สุด แต่กว่าผมจะได้ใช้ชีวิตอย่างมีแก่นสาร ก็ได้สร้างรอยแผลอันเหอะหวะไว้ในหัวใจอย่างมหาศาล และเรื่องราวบาดแผลในใจที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ น่าจะเป็นเครื่องเตือนใจ ไม่ให้เกิดแผลใดๆ กับลูกผู้ชายคนอื่นๆ ต่อไปได้บ้าง จึงขออนุญาตนำมาเล่าครับ

ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 166

มโหสถระดมคนงานราว ๖,๐๐๐คน ให้ช่วยกันขุดกรวดทรายและดิน ขนออกมาด้วยกระทงหนังขนาดใหญ่ แล้วเทลงในแม่น้ำจนน้ำขุ่นคลัก แม่น้ำนั้นก็ไหลผ่านไปถึงปัญจาละนคร ชาวเมืองต่างได้รับความเดือดร้อน ก็พากันบ่นอุบว่า “โธ่เอ๋ย ไม่น่าเลย ตั้งแต่มโหสถมานี่ ยังไม่ทันไร ก็สร้างความลำบากให้พวกเราเสียแล้ว น้ำขุ่นคลักอย่างนี้ พวกเราจะไปหาน้ำใสๆ ดื่มกินกันได้ที่ไหน”

ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 169

จากนั้น ทรงมีพระราชบัญชาให้เหล่าเสนาตระเตรียมกองทัพใหญ่ ๑๘กองทัพ พร้อมกับให้สัญญาณแก่พระราชาทั้งร้อยเอ็ดพระองค์ว่า “ถึงเวลาแล้วที่พวกเราจะร่วมใจกันเด็ดหัวศัตรูผู้ขลาดเขลา เมื่อเผด็จศึกได้แล้ว เราถึงจะกลับมาดื่มฉลองชัยบานกันให้มโหฬารทีเดียว” สิ้นพระกระแสรับสั่งของพระเจ้าจุลนี กองทัพทั้งหมดก็เคลื่อนพลออกจากปัญจาลนครทันที