เจ๊กโคก

ผู้นำบุญจากบุรีรัมย์...ในวัยเด็ก เธอมักถูกล้อเลียนให้อับอายอยู่เสมอว่าเป็น “เจ๊กโคก” เพราะเธอใช้แซ่แบบชาวจีน ทั้งๆที่เธอเป็นคนผิวดำ...พ่อของเธอป่วยด้วยอาการประหลาด ปวดท้องอย่างรุนแรงมาก ต้องเข้ารับการผ่าตัด อาการก็ดีขึ้น ต่อมามีชายแปลกหน้า นำยามาให้พ่อของเธอกิน พร้อมกำชับข้อห้ามเอาไว้ด้วย ต่อมาไม่นาน จู่ๆพ่อของเธอก็เสียชีวิต อย่างกะทันหัน ชาวบ้านสันนิษฐานกันว่า ชายคนนั้นเป็นปอบ มากินพ่อของเธอ

ธุรกิจขายอ้อม, อัฐิแก้ว

เรื่องราวชีวิตครอบครัวของนักสร้างบารมี...เธอเป็นอุบาสิกา สร้างบารมีกับหมู่คณะ...คุณแม่ของเธอ ทำการค้าหลายอย่าง ทั้งขายของใช้ และขายหวยใต้ดินด้วย แต่ก็ชอบทำบุญ เข้าวัดปฏิบัติธรรมเป็นประจำ ทุกวันพระก็จะไปถือศีลแปดที่วัดใกล้ๆบ้าน...เมื่อคุณแม่เสียชีวิต คุณพ่อของเธอได้ตัดสินใจทำตามความปรารถนาที่มีมาตั้งแต่ยังหนุ่ม นั่นคือบวช และได้มรณภาพในเพศสมณะ...อัฐิบางส่วนของท่าน เปลี่ยนเป็นสีขาวใส อย่างน่าอัศจรรย์

ขาดคนหุงข้าว

เธอเคยเข้าใจหมู่คณะผิด ต่อมาเมื่อมีโอกาสมาวัด เธอจึงมีความเข้าใจที่ถูกต้อง และทำบุญทุกบุญ มาวัดเป็นประจำไม่เคยขาด...เธอเป็นลูกกตัญญู ดูแลคุณพ่อในยามเจ็บป่วย และช่วยให้ท่านอยู่ในบุญจนวาระสุดท้าย...เคยเกิดเรื่องประหลาดกับเธอ เมื่อครั้งที่เธอไปที่จังหวัดนครราชสีมา จู่ๆตั้งแต่เช้าจนถึงเย็น เธอก็ไม่รู้สึกตัว เพื่อนๆต่างบอกว่า ในช่วงเวลานั้นเธอเปลี่ยนไป เหมือนไม่ใช่ตัวเธอ...เธอเป็นอะไรกันแน่...และคำถาม ทหารที่ทำหน้าที่ทิ้งระเบิดในสงคราม จะได้รับวิบากกรรมอย่างไร...ที่นี่...มีคำตอบ

โจ๊ะ จ๊ะ จริงๆ, เธอต้องรับผิดชอบ

อุทาหรณ์ของวิบากกรรม...ชายคนหนึ่ง จู่ๆก็ตายไปเฉยๆ แบบที่ชาวบ้านเรียกว่า “ไหลตาย” ก่อนที่เขาจะตาย ภรรยาของเขาได้ฝันว่าสามีได้มาบอกลา เพราะมีคนตามมาเอาชีวิต เบื้องหลังของเรื่องนี้ คือ อะไร…หญิงชราผู้หนึ่ง ก่อนตายเธอต้องทุกข์ทรมานมาก ตามร่างกายมีรอยแผลไหม้ แผลเน่าเฟะ ตกสะเก็ดเหมือนเกล็ดปลา ตาบอด เป็นใบ้ มือหงิกงอ นอนเป็นอัมพาตอยู่หลายปี...วิบากกรรมใดทำให้เธอเป็นเช่นนี้...ที่นี่...มีคำตอบ

"พเยาว์ พูลธรัตน์" ตายสงบ สิ้น "ฮีโร่''''โอลิมปิก"

พ่อแบกไถ ลูกลากไถ

ทำไมชีวิตเราต้องลำบากอย่างนี้ด้วย ลำบากเหลือเกิน ต่อไปจะไม่ทำนาอีกแล้ว

อัศจรรย์วันเดียว 3 ครั้ง

ในเวลาเช้าก็ เกิดเหตุการณ์พระอาทิตย์ทรงกลด ในเวลาเย็นก็เกิดเหตุการณ์อัศจรรย์ตะวันแก้ว พอตกกลางคืนก็เกิดเหตุการณ์พระจันทร์ทรงกลด ซึ่งในวันนั้นมีเหตุการณ์อัศจรรย์ ถึงสามอย่างในวันเดียว

ครูอาคม

ในวันที่เก็บกระดูกของคุณพ่อ พวกเราลูกๆตื่นเต้นกันมาก เมื่อพบว่ากระดูกของคุณพ่อมีเกล็ดแก้วระยิบระยับฝังอยู่ บางชิ้นเป็นสีชมพู มีเกล็ดแก้วเช่นกัน บางชิ้นก็เป็นสีนิล และในกองกระดูกนั้นยังพบดวงแก้วอีก 3 ดวงถูกหลอมเชื่อมติดกันอีกด้วย

ตามกำลังบุญ

สำหรับการอบรมธรรมทายาทหญิงในครั้งนั้น ลูกได้ฝึกลดทิฏฐิมานะ และได้ฝึกใจให้หยุดนิ่งอย่างถูกวิธี ทำให้ลูกรู้สึกสบายและมีความสุขที่ศูนย์กลางกายเป็นอย่างมาก หลังกลับจากการอบรมแล้วทำให้ลูกได้รู้จักเป้าหมายชีวิตที่แท้จริงของการเกิดมาเป็นมนุษย์ และรักการสั่งสมบุญทุกๆบุญ

เพื่อนกันไม่มีวันหยุด

อีกทั้งแม่ของลูกเองและแม่ของเพื่อนกัลยาณมิตรยัง เคยจำผิดอีกด้วยว่าเพื่อนของลูกเป็นตัวลูกเอง เพื่อนคนนี้ได้ช่วยเหลือเกื้อกูลลูกมาโดยตลอดในทุกๆเรื่อง โดยเฉพาะในยามที่ลูกทุกข์ยากลำบากในชีวิตก็คอยอยู่เคียงข้างให้กำลังใจอยู่ เสมอ ชักชวนกันทำความดี ทำบุญร่วมกันเป็นประจำเสมอมา