มงคลที่ ๖ ตั้งตนชอบ - มหาพรหมผู้เห็นผิด

พระบรมศาสดาตรัสเตือนพรหมตรงๆ ว่า "พกพรหม ผู้เจริญ ตัวท่านกำลังตกอยู่ในอำนาจของอวิชชา เพราะได้พูดสิ่งที่ไม่เที่ยงว่าเที่ยง กล่าวถึงธรรมที่ไม่อาจนำออกจากทุกข์ว่า เป็นธรรมที่นำออกจากทุกข์ได้ ท่านกล่าวเช่นนี้ เป็นเรื่องที่ไม่สมควรแก่ท่านเลย"

ศาสดาเอกของโลก (๖)

มี..อานุภาพเป็นอจินไตย ยิ่งใหญ่กว่าผู้มีรู้มีญาณจะคาดคะเนได้ ผู้เข้าถึงพระรัตนตรัย เป็นอันหนึ่งอันเดียวกับท่าน จะเกิดความซาบซึ้งในพระคุณอันไม่

คำกล่าวแสดงตนเป็นพุทธมามกะ

คำกล่าวแสดงตนเป็นพุทธมามกะ (พิธีกรกล่าวนำ) หันทะมะยัง พุทธัสสะ ภะคะวะโต ปุพพะภา คะนะมะการัง กะโรมะเสฯ นะโมตัสสะ ภะคะวะโต, อะระหะโต, สัมมาสัมพุทธัสสะ, นะโมตัสสะ ภะคะวะโต, อะระหะโต, สัมมาสัมพุทธัสสะ, นะโมตัสสะ ภะคะวะโต, อะระหะโต, สัมมาสัมพุทธัสสะ, ขอนอบน้อม, แด่พระผู้มีพระภาคเจ้า, พระองค์นั้น, ซึ่งเป็นผู้ห่างไกลจากกิเลส, ตรัสรู้ชอบได้, โดยพระองค์เองฯ

อานิสงส์ของการภาวนาพุทธคุณ

ข้าพเจ้าขอถึงพระพุทธเจ้าว่าเป็นสรณะ ข้าพเจ้าขอถึงพระธรรมว่าเป็นสรณะ และข้าพเจ้าขอถึงพระสงฆ์ว่าเป็นสรณะ

อนาถบิณฑิกเศรษฐี (ยอดกัลยาณมิตร)

ผู้ใดถึงพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ ว่าเป็นสรณะแล้ว เห็นอริยสัจ ๔ ด้วยปัญญาอันชอบ คือ ทุกข์ และตัณหาอันเป็นแดนเกิดขึ้นแห่งทุกข์ ความก้าวล่วงทุกข์ และมรรคมีองค์ ๘ อันไปจากข้าศึก ให้ถึงพระนิพพานเป็นที่เข้าไประงับทุกข์ นี้แลเป็นสรณะอันเกษม นี้เป็นสรณะอันอุดม บุคคลอาศัยสิ่งนี้แล้ว ย่อมพ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้

ปุณณเศรษฐี ผู้ไถนาเป็นทอง

บุคคลควรกำจัดความตระหนี่อันเป็นสนิมในใจ ให้ทานเถิด เพราะบุญทั้งหลาย ย่อมเป็นที่พึ่งของสัตว์ทั้งหลายในโลกหน้า

สรณะอันเกษม

มนุษย์เป็นอันมาก ถูกภัยคุกคามแล้ว ย่อมถึงภูเขา ป่า อาราม และรุกขเจดีย์ว่าเป็นที่พึ่ง สรณะนั่นแลไม่เกษม สรณะนั่นไม่อุดม เพราะบุคคลอาศัยสรณะนั่น ย่อมไม่พ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้ ส่วนบุคคลใดถึงพระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ว่าเป็นที่พึ่ง ย่อมเห็นอริยสัจ ๔ (คือ) ทุกข์ เหตุให้เกิดทุกข์ ความก้าวล่วงทุกข์ และมรรคมีองค์ ๘ อันประเสริฐ ซึ่งยังสัตว์ให้ถึงความสงบแห่งทุกข์ ด้วยปัญญาอันชอบ สรณะนั่นแลของบุคคลนั้นเกษม สรณะนั่นอุดม เพราะบุคคลอาศัยสรณะนั่น ย่อมพ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้

พระพากุลเถระ ตอน สร้างมหากุศลใหญ่ในสมัยพระวิปัสสีพุทธเจ้า

ในยุคของพระวิปัสสีพุทธเจ้า พระพากุลเถระได้เกิดในตระกูลพราหมณ์ ณ กรุงพันธุมวดี ต่อมาได้ออกบวชเป็นดาบสฤๅษี และบำ เพ็ญเพียรจนได้ฌาน จนกระทั่งวันหนึ่ง ท่านได้ทราบข่าวการตรัสรู้ธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงได้ไปเข้าเฝ้าเพื่อฟังธรรมแล้วเกิดจิตเลื่อมใส ทำให้ท่านถือเอาพระรัตนตรัยเป็นสรณะ อีกทั้งยังหมั่นมาฟังธรรมและคอยดูแลอุปัฏฐากพระศาสดาตามโอกาสสมควร

ทำไม..ต้องเข้าถึงธรรมก่อนตาย

หากเราเข้าถึงธรรมก่อนตาย เข้าถึงดวงธรรมหรือองค์พระ เมื่อถึงวันหมดอายุขัย เราจะไม่หวาดหวั่นต่อมรณภัยอย่างบางคนทำบาปไว้มาก นอกจากจะทรมานจากการเจ็บป่วยในวาระสุดท้ายของชีวิตแล้ว ยังเห็นภาพกรรมนิมิตไม่ดีที่เคยทำไว้ในอดีตมากมาย จึงหวาดหวั่นต่อมรณภัย เนื่องจากไม่รู้ว่าหลังตายแล้วจะไปไหน

เส้นทางไปของผู้มีรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง

ชนเหล่าใดในศาสนานี้ละกามราคะอนุสัย คือภวราคะ และโมหะได้ขาด ชนเหล่านั้น ย่อมไม่ต้องนอนในครรภ์ คือเกิดอีก เพราะถึงนิพพานดับทุกข์เย็นสนิทดีแล้ว