ข้อมูลการเข้าชมนิทรรศการความรู้ที่แท้จริงเพื่อสันติภาพโลก
เวลาเปิดทำการ เวลาการแสดงนิทรรศการ รอบการฉายภาพยนตร์ การเดินทางมาวัดพระธรรมกาย การแต่งกาย และอื่นๆที่คุณควรทราบ
จดหมายจากลูกพระธัมฯประเทศอินโดนีเซีย ตอน อินโดนีเซียสว่าง
ในวันนั้น เมื่อนั่งสมาธิเสร็จ พระอาจารย์ได้ชักชวนให้คุณรอยและญาติโยม วัดกีรีนาคา มาร่วมกันจัดงานเฉลิมฉลองวันวิสาขบูชา คุณรอยได้ยินเท่านั้น ถึงกับปลาบปลื้ม ขนลุก จึงจับไมค์ประกาศต่อหน้าสาธุชนที่มาวัดว่า “จะจัดงานจุดประทีปวิสาขบูชาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในอินโดนีเซียด้วยการลอยโคม 3,000 ดวง”
วัดภาวนามองโกเลียจัดปฏิบัติธรรมชาวท้องถิ่นรุ่นที่ 23 ครั้งที่ 5
เมื่อวันอังคารที่ 24 มี.ค. 2558 ที่ผ่านมาวัดภาวนามองโกเลียจัดปฏิบัติธรรมชาวท้องถิ่นรุ่นที่ 23 ครั้งที่ 5 มีผู้มาปฏิบัติธรรม 30 กว่า ท่าน ผู้ปฏิบัติธรรมส่วนใหญ่ได้อารมณ์สบาย มีความสุข
จดหมายจากกองพันเนื้อนาบุญ ตอน ทุกก้าวที่ย่ำพร้อมทุ่มใจเพื่อพระพุทธศาสนา
ผมเป็นชาวอิตาลี และนับถือศาสนาคริสต์ครับ แต่ผมก็มาบวช เพราะมีหลวงพ่อให้ความเข้าใจอย่างถูกต้องในเรื่องศาสนาพุทธ ผมมาอยู่ที่เมืองไทยได้ 4 ปีแล้วครับ อยู่ตรงคลองสาม ห่างจากวัดพระธรรมกายแค่ 3 กิโลเมตร ครั้งแรกที่ผมเห็นหลวงพ่อในทีวี ผมถามเทพธิดาข้างกายว่า “ทำไมมีพระออกทีวี...ฉันไม่เข้าใจ” และถามอีกว่า “หลวงพี่คนนี้เป็นใคร” เธอก็บอกว่า “นี่คือหลวงพ่อ ไม่ใช่หลวงพี่” ผมดูหลวงพ่อแล้วก็ยิ้ม และพอได้รู้จักหลวงพ่อแล้วผมก็มาวัดทุกวันเลยครับ ผมเคยบวชครั้งแรกในโครงการไอดอป 2 ซึ่งมีคนมารวมกันจากหลายประเทศ ถึงจะคุยกันไม่รู้เรื่องแต่เราก็สามารถสื่อสารกันได้ครับ และก่อนที่จะลาสิกขาผมสัญญากับหลวงพ่อไว้ว่าจะกลับมาบวชอีก ซึ่งผมได้ทำตามสัญญาแล้วนะครับ
หัวใจซู่ซ่า เพราะเป็นประธานกองกฐินครั้งแรก !!!
สภาพลูกในตอนนั้นก็จัดอยู่ในกลุ่มคนมีฐานะนะคะ แต่ฐานะที่ว่า ก็คือ ฐานะยากจน เพราะที่บ้านขายอาหารตามสั่ง มีรายได้ในระดับชักหน้าไม่ถึงหลัง จนไม่มีเงินเก็บกันเลย ด้วยเหตุนี้เอง พอลูกเรียนจบจึงต้องตะลอนๆไปสมัครเป็นสาวโรงงาน ในตำแหน่งฝ่ายบุคคล ซึ่งยอมรับว่างานหนักมากจนไม่มีเวลามาวัดเลยค่ะ และถ้าจะขอลามาวัด ก็ต้องโดนเม้าท์จากเพื่อนร่วมงานและโดนหัวหน้าว่าอีก
เคยแอนตี้วัด..ก็เป็นประธานกองกฐินได้
ในอดีตผมไม่ชอบวัด เพราะดูแต่สื่อสีดำที่ยิ่งดูยิ่งช้ำระกำใจ อีกทั้งสื่อนี้..ก็ให้ข้อมูลลบเกี่ยวกับวัดมาโดยตลอด ด้วยเหตุนี้พอ คุณนุ้ย มาชวนเข้าวัด ผมจึงยอมไปวัดแบบไม่เต็มใจ แถมเมาเหล้าเข้าวัดหลายครั้ง แต่พอมาวัดบ่อยเข้า ก็เลยเข้าใจธรรมะ เข้าใจบุญ และเห็นด้วยตัวเองว่าวัดไม่เหมือนข่าวที่เขาว่าไว้เลย
ข้อมูลการเข้าชมนิทรรศการ
ความรู้สึกของแม่เมื่อลูกชายบวชให้ ตอน สิ่งที่แม่ปรารถนา
ลูกชื่อ กัลฯอรสา ศรีวสุธา เจ้าค่ะ ลูกรู้จักวัดพระธรรมกายมาตั้งแต่ประมาณ ปี พ.ศ. 2523 ค่ะ ( 34 ปี) โดยมีเทพบุตรข้างกายเป็นกัลยาณมิตร ตอนมาวัดครั้งแรกรู้สึกประทับใจเรื่องความสะอาดของวัด และชอบคำสอนที่เขียนอยู่บนป้ายในวัดว่า “สันติสุขจะเกิดขึ้น เมื่อทุกท่านเข้าถึงพระธรรมกาย” เวลาลูกมาวัดพระธรรมกายทีไรจะรู้สึกสบายใจทุกครั้งเลยค่ะ
เล่าเรื่องคุณยาย ตอน ขนาดเฟรซชี่ยังเจออานุภาพ
ลูกเป็นนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาน้องใหม่ค่ะ หรือจะเรียกลูกว่า “เฟรซชี่” ก็ได้ เพราะลูกเพิ่งเข้าวัดได้ไม่ถึงปีเลยค่ะ ซึ่งลูกก็ขอสารภาพนะคะว่า..ก่อนหน้านี้ ลูกไม่เคยคิดว่า ตัวเองจะต้องเข้าวัดเลย ทั้งๆ ที่ลูกมีพี่สาวที่แสนดีเป็นอุบาสิกาอยู่วัด ภาพที่ 2 อีกทั้งแม่ก็มาวัด คือ ต่อให้ทุกคนชักชวนเข้าวัดยังไง ลูกก็ยังรู้สึกเฉยๆ อยู่ดีค่ะ
จดหมายจากลูกยาผู้สวมชุดมหาลดาปสาธน์ประจำปี พ.ศ.2556
ลูกมีความรู้สึกปลื้มทุกครั้งที่ได้มีโอกาสใช้แรงกายแรงใจของตนสร้างความดี ดังนั้นในทุกวันอาทิตย์และวันบุญใหญ่ ลูกจะมาวัดและรับบุญเป็นอาสาสมัครอยู่ในแผนกต่างๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คือ การเป็นอาสาสมัครในแผนกภาพนิ่ง ได้รับบุญทำหน้าที่ถ่ายภาพต่อเนื่องมาเป็นเวลา 10 ปีแล้ว
