สร้างมหาวิหาร มหาทานข้ามชาติ
การให้ทาน เป็นเครื่องฝึกจิตที่ยังไม่ได้ฝึก การไม่ให้ทาน เป็นเครื่องประทุญร้ายจิตที่ฝึกแล้ว (ปฐมทานสูตร)
เนมิราชชาดกบําเพ็ญอธิษฐานบารมี(9)
ชนเหล่าใด เมื่อของมีน้อยก็แบ่งให้ เหมือนพวกเดินทางไกล ย่อมแบ่งของให้แก่พวกที่เดินทางร่วมกัน ชนเหล่านั้น เมื่อชนอื่นตายแล้ว ก็ชื่อว่าย่อมไม่ตาย ธรรมนี้เป็นของบัณฑิตแต่ปางก่อน ชนพวกหนึ่งเมื่อของมีน้อยก็แบ่งให้ ชนพวกหนึ่งมีของมากก็ไม่ให้ ทักษิณาที่ให้แต่ของน้อย นับเสมอด้วยพัน
ไม่ว่าเราจะมองสิ่งใด เราควรมองสิ่งนั้นด้วยใจ
เมื่อผมมีประสบการณ์ภายในที่เกิดจากการปฏิบัติธรรม ทำให้ชีวิตของผมเริ่มเปลี่ยนแปลงไป เริ่มมองทุกสิ่งทุกอย่างที่เห็นจากภายใน และรู้สึกถึงความไม่เที่ยงแท้ของชีวิต เช่น การเกิด แก่ เจ็บ ตาย สิ่งเหล่านี้ไม่มีใครสามารถจะหลีกหนีได้
คุณป้าสี จำปาดี "ชีวิตของผู้เป็นแม่" ตอนที่ 1
ชีวิตของแม่ ผู้มีลูกสุดที่รัก ชาย 5 คน หญิง 3 คน...ความรักอันยิ่งใหญ่ที่เธอมีให้ลูกทุกคน
คุณป้าสี จำปาดี "ชีวิตของผู้เป็นแม่" ตอนที่ 2
กว่าจะเป็นธุดงค์ธรรมชัย ตอน รวมพลซุปเปอร์วี-ฝ่ายสนับสนุน
ถ้าขาด V นี้ไปเราก็คงหิวโซไส้กิ่วท้องร้องจ๊อกๆ ซึ่งVที่ว่านั้นจะเป็นใครอื่นไปไม่ได้นอกจาก วี-ฟู้ด (V-Food)ค่ะ วี-ฟู้ดจะมีหน้าที่ต้ม ผัด แกง ทอด หุงข้าว แพ็คข้าวจัดส่งให้สาธุชน
วิสาขามหาอุบาสิกา (มหาลดาปสาธน์)
ผู้ที่มาเกิดแล้ว จำจะต้องตายในโลกนี้ ย่อมทำกรรมใดไว้ คือ เป็นบุญและเป็นบาปทั้งสองประการ บุญและบาปนั้นแล เป็นสมบัติของเขา และเขาจะพาเอาบุญและบาปนั้นไปสู่ปรโลก บุญและบาปนั้น ย่อมจะติดตามตัวเขาไป ประดุจเงาติดตามตนไป ฉะนั้น เพราะฉะนั้น บุคคลพึงบำเพ็ญบุญ สะสมกรรมดีไว้เป็นสมบัติในปรโลก เพราะว่า บุญทั้งหลายย่อมเป็นที่พึ่งของสัตว์ทั้งหลาย
ความประทับใจ ในวันเพ็ญ คืนวิสาขะ...
ภาพที่ปรากฏต่อสายตาสาธารณชนในวันนั้น เป็นภาพกองทัพธรรมที่สง่างาม ทัพหน้าเป็นเหล่าสมณะ งามอร่ามด้วยสีเหลืองทองของจีวร ตามด้วยทัพหลังของเหล่าพุทธบริษัทในชุดสีขาว ขาว เวลานั้นประมาณบ่ายสามโมงเศษ แสงแดดแผดกล้า จุดมุ่งหมายอยู่ที่บรมพุทโธ
บรรยากาศชวนบวชสามเณร จังหวัดลพบุรี
บรรยากาศชวนบวชสามเณรจังหวัดลพบุรี พระอาจารย์จากธุดงคสถานพัฒนานิคม จังหวัดลพบุรี ได้ลงพื้นที่เชิญชวนนักเรียนจากโรงเรียนพรหมรังษี และ โรงเรียนซอย 12 สาย 4 ซ้าย เข้าร่วมบวชในโครงการบรรพชาสามเณรภาคฤดูร้อน
ทศชาติชาดก เรื่อง พระเตมีย์ ผู้ยิ่งด้วยเนกขัมมบารมี ตอนที่ 7
ทรงสอนพระองค์เองว่า เตมิยกุมารเอย ชาติก่อนๆโน้นเจ้าก็เคยอดอาหารมานับครั้งไม่ถ้วนแล้วมาบัดนี้ เจ้าจะหวั่นใจไปทำไมไฟนี้แม้จะร้อนเพียงใด แต่ก็เทียบไม่ได้กับไฟในนรก แม้เราจะตายในกองไฟนี้ก็ยังประเสริฐกว่า
