ไม่จริงมั๊ง, หนูไม่รู้, อยากจะขอโทษ
ผู้หญิงคนหนึ่ง...เธอเกิดที่ประเทศลาว ต้องกำพร้าแม่ตั้งแต่ยังเด็ก คุณพ่อก็มีภรรยาใหม่และมีลูกติดมาด้วย เธอน้อยใจคุณพ่อที่ให้ความรักแม่เลี้ยงและลูกติดมากกว่าตัวเธอ เธอจึงประชดด้วยการหนีออกจากบ้าน เป็นเหตุให้ต้องมาตกระกำลำบากอยู่ในประเทศไทยระยะหนึ่ง ต่อมาก็ได้ไปใช้ชีวิตและมีครอบครัวที่ฝรั่งเศส...เมื่อเธอได้รู้จักกับหมู่คณะ จึงได้รู้จุดมุ่งหมายของการเกิดมาเป็นมนุษย์
ทำบุญมาตลอด แต่ชีวิตกลับย่ำแย่
ทำบุญมาตลอด แต่ชีวิตก็ยังแย่อยู่ การท้อใจและบ่นอย่างนี้จะมีวิบากกรรมอย่างไร
ทุ่มสุดชีวิต เพื่ออภิสัมโพธิญาณ
ชีวิตเป็นสิ่งที่มีคุณค่า กาลเวลาเป็นสิ่งที่มีความหมาย เรามีชีวิตอยู่ในโลกนี้เพียงชั่วครั้งชั่วคราว ไม่ช้าทุกคนต่างต้องจากโลกนี้ไป แม้ทรัพย์สมบัติภายนอกที่มีอยู่ ก็ไม่อาจนำติดตัวไปได้ สิ่งที่จะติดตัวเราไป มีเพียงบุญกับบาปเท่านั้นเอง หากเราสั่งสมบุญ ชีวิตเราก็จะมีคุณค่า เกิดมาแล้วมีชีวิตไม่ว่างเปล่า เป็นประโยชน์ต่อตนเอง และผู้อื่น เพราะเราได้ใช้วันเวลาอันน้อยนิดที่มีอยู่ในโลกนี้ สร้างบารมีอย่างเต็มที่โดยไม่ประมาท เช่นเดียวกับพระบรมโพธิสัตว์ทั้งหลายในกาลก่อน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเมื่อยังเป็นโพธิสัตว์ เสวยพระชาติเป็นพระเจ้าสุตโสมได้ตรัสให้โอวาทแก่พญาโปริสาทว่
วันพิพากษาบุญบาป ตอนที่ 2
บุญที่ทำในบุญเขตของพระพุทธศาสนา สามารถช่วยให้บิดาที่ล่วงลับไปแล้ว พ้นจากอบายไปมีความสุขบนสวรรค์ได้
จะเชื่อตอนเป็นหรือจะเห็นตอนตาย
บุคคลผู้ทำบาปย่อมเดือดร้อนในโลกนี้ ย่อมเดือดร้อนในโลกหน้า ย่อมเดือดร้อนในโลกทั้งสอง บุคคลผู้ทำบาปนั้นย่อมเดือดร้อนว่า บาปอกุศลเราได้ทำไว้แล้ว บาปนั้นย่อมนำเขาไปสู่ทุคติ ทำให้เดือดร้อนอย่างยิ่ง
อานิสงส์บูชาด้วยดอกบัว
ผู้ที่เกิดมาแล้วจำต้องตายในโลกนี้ ย่อมทำกรรมอันใดไว้ คือเป็นบุญ และเป็นบาปทั้งสองประการ บุญและบาปนั้นแล เป็นสมบัติของเขา และเขาจะพาเอาบุญและบาปนั้นไปสู่ปรโลก อนึ่ง บุญและบาปนั้น ย่อมเป็นของติดตามเขาไปประดุจเงาติดตามตัวไป ฉะนั้น เพราะฉะนั้น บุคคลพึงทำกัลยาณกรรม สะสมไว้เป็นสมบัติในปรโลก เพราะว่าบุญทั้งหลาย ย่อมเป็นที่พึ่งของสัตว์ทั้งหลายในปรโลก
ที่พักสงฆ์บ้านร่มเย็น จัดโครงการบัณฑิตไอดอล
คณะสงฆ์จากที่พักสงฆ์บ้านร่มเย็น จังหวัดนราธิวาส ได้จัดโครงการบัณฑิตไอดอล ณ สำนักสงฆ์บ้านราษฎร์ผดุง อำเภอสุคิริน จังหวัดนราธิวาส
อานิสงส์บูชาด้วยดอกอุบล
เราทรงดอกไม้ถวายพระมหามุนี ดังศิษย์กั้นร่มถวายอาจารย์ ในกัปที่สามหมื่น เราได้บูชาดอกไม้ใด ด้วยกรรมนั้นเราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งพุทธบูชา ในกัปที่สองพันแต่กัปนี้ เราได้เป็นกษัตริย์ ๕ ครั้ง และเป็นพระเจ้าจักรพรรดิทรงพละมาก มีพระนาม หัตถิยะ เราได้บรรลุคุณวิเศษทั้งหลาย ก็ด้วยอานุภาพแห่งบุญที่ได้ถวายดอกไม้เป็นพุทธบูชา
โทษของการห้ามสามีทำบุญ
วันและคืนย่อมล่วงไปๆ ชีวิตย่อมดับไป อายุของสัตว์ทั้งหลายย่อมสิ้นไป เหมือนน้ำในแม่น้ำน้อย ฉะนั้น เมื่อเป็นเช่นนั้น คนพาลทำบาปกรรมอยู่ ย่อมไม่รู้สึกตัว ภายหลังเขาย่อมได้รับทุกข์อันเผ็ดร้อน เพราะบาปกรรมนั้นมีวิบากเลวทราม
สะเก็ดข่าวสั้นทันปรโลก ผิดที่ไม่ตั้งใจ ตอนที่ 8
ด้วยบุญอะไรที่ทำให้ลูกชายคนโตของตัวลูก ถึงได้มีโอกาสมาบวชเป็นสามเณรยุวะฯ แล้วก็ได้มีโอกาสมานั่งสมาธิกับคุณครูไม่ใหญ่ตั้งแต่เด็กๆ