ตัดสินใจไม่ผิด ที่ติด DMC
การตัดสินใจติด DMC ของลูก เป็นสิ่งที่ถูกต้องอย่างยิ่ง เพราะเด็กที่มีอายุตั้งแต่แรกเกิดจนถึง 7ขวบ จะเป็นช่วงของการเรียนรู้ และใกล้ชิดพ่อแม่มากที่สุด ลูกคิดว่า “ถ้าอยากให้เด็กทั้งเก่งและดี ต้องให้ DMC ช่วยเลี้ยง” แล้วลูกก็ไม่ผิดหวัง DMC ช่วยอบรมบ่มนิสัยพวกเขาให้ซึมซับแต่สิ่งที่ดีงามไว้ในใจ
มันคือมือใหญ่มาก
เธอได้เล่าให้ฟังว่า เธอเห็นแม่ของลูกมาด้วยจริงๆตามที่วิญญาณของน้าสะใภ้บอก แม่ใส่ชุดขาว อุ้มลูกแฝดของลูกคนที่ตายมาด้วย แม่เดินเงียบๆนำหน้าน้าสะใภ้ไป ทันใดนั้น เธอก็เห็นมีมือดำใหญ่มาคว้าแขนแม่ของเธอฉุดดึงเอาตัวไป เธอเองก็รีบคว้าแขนอีกข้างหนึ่งของแม่พยายามดึงไว้ไม่ให้แม่ไป แต่ก็ดึงไม่ไหว
บวช ช่วงชีวิตที่ดีที่สุดของลูกผู้ชาย
ความรู้สึกของผู้หญิงคนหนึ่ง...เมื่อรู้ว่าต้องเป็นแม่
วันนี้...ถึงเวลาแล้วหรือยัง ที่ลูกผู้ชายจะต้องทดแทนบุญคุณของบิดา-มารดา ด้วยการบวชอย่างน้อยหนึ่งพรรษา รับกฐิน แล้วออกเดินธุดงค์
จดหมายจากชาวเชียงตุง
พระเดชพระคุณหลวงพ่อคะ ลูกและทุกคนที่นี่ ซาบซึ้งในความเมตตาของพระเดชพระคุณหลวงพ่อมากๆค่ะ ที่แม้พระเดชพระคุณหลวงพ่อจะอยู่ไกลมาก แต่ก็ยังรักพวกเราที่นี่มาก และยังห่วงใยพระพุทธศาสนาในเชียงตุง ลูกปลื้มใจมากจนกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ มันปลื้มปีติใจอย่างบอกไม่ถูก ไม่นึกว่าพระเดชพระคุณหลวงพ่อ จะเมตตาพวกเราชาวเชียงตุงขนาดนี้
ทศชาติชาดก เรื่องมโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 122
เมื่อมโหสถบัณฑิตทราบอุบายนั้นแล้ว ก็รำพึงว่า “เห็น ทีว่าพระเจ้าจุลนีคงจะไม่รู้จักเรา เอาเถอะเราจะแสดงให้ท้าวเธอได้ประจักษ์ว่ามิถิลานครเป็นเมืองอู่ข้าวอู่น้ำ ต่อให้ถูกล้อมสักกี่ปีก็ไม่มีวันอดตาย”
มูลกรรมฐานเรื่อง “โลมา”
ตามหลักพระพุทธศาสนา โลมา หรือ เส้นขน ถูกเรียกว่าเป็นสิ่งปฏิกูลหรือเป็นของไม่สวยไม่งาม ขนที่อยู่บนร่างกายของเรานั้นมีทั้งคุณและโทษ
หมดอายุขัย...แต่ยายช่วย
“จริงๆ แล้วคุณแม่คุณหมดอายุขัยแล้วนะ ตอนนี้ธาตุในตัวแตกหมดแล้ว แต่วิญญาณยังไม่ออกจากร่าง แล้วยายจะช่วย ให้ลูกทุกคนอยู่ในบุญมากๆ เพราะบุญนี่แหละจะช่วยแม่ได้ ลูกๆ จะต้องนั่งสมาธิกันทุกคน”
คุณยายต่อชีวิต..!!
สามีของลูกจึงมากราบขอบารมีคุณยายอาจารย์ที่บ้านธรรมประสิทธิ์ ซึ่งเขาก็ได้เล่าอาการทุกอย่างให้คุณยายฟัง และท่านก็นั่งเข้าที่ให้ทันที แล้วก็พูดว่า “มีอยู่ชาติหนึ่งลูกเกิดเป็นผู้ชาย ชอบไปทำลายรังสัตว์ ตีรังสัตว์ ด้วยกรรมนี้ ส่งผลให้ชาตินี้กลายมาเป็นรังสัตว์ ต้องผ่าตัดอย่างทรมานเช่นนี้” ตอนนั้นท่านก็รับปากจะช่วยให้
พี่สาวตายวันกฐิน
หญิงสาวคนหนึ่ง...เพราะได้น้องสาวเป็นกัลยาณมิตร เธอจึงได้มาพบกับหมู่คณะ เธอมีความศรัทธาต่อหมู่คณะมาก ได้ทำหน้าที่เป็นผู้นำรถในภาคอีสาน บางงานได้ชักชวนคนมาวัดได้ถึง 60 คันรถบัส เธอได้ร่วมงานบุญใหญ่กับทางวัดไม่เคยขาด และได้ร่วมแรงร่วมใจกับน้องสาว ปิดกองกฐินปี 44 ได้สำเร็จ เธอได้ทำหน้าที่เป็นผู้บอกบุญกฐินอย่างเต็มที่ ทั้งของวัดพระธรรมกาย และของวัดสาขา...ในวันกฐินปี 44 เธอได้เสียชีวิตลงอย่างกะทันหัน...ผลแห่งบุญที่เธอได้ทุ่มเทมาโดยตลอด ทำให้เธอเป็นอย่างไรหลังละโลกไปแล้ว...ที่นี่...มีคำตอบ...