Case Study คุณพ่อพันเอกอุดร ตอนที่ 2

ภายหลังจากที่กายละเอียดคุณพ่อของลูกได้เห็นภาพของบาปที่ตัวท่านได้เคยกระทำเอาไว้...มาปรากฏฉายมากกว่าภาพของบุญเช่นนั้นสภาพใจของกายละเอียด.....

อานิสงส์สร้างที่ปฏิบัติธรรม

การสร้างที่พักอาศัยถวายแด่ภิกษุสงฆ์เพื่อใช้เป็นสถานที่ประพฤติปฏิบัติธรรม ได้ชื่อว่าให้ทุกสิ่งทุกอย่าง คือ ให้อายุ วรรณะ สุข พละ เรื่อยไปจนถึงการบรรลุมรรค ผล นิพพาน

บุญต่อบุญ

บุญคืออะไร? บุญเกิดได้ด้วยเหตุอะไร? ความหมายที่เเท้จริงของ บุญต่อบุญ คล้ายคลึงกับ ยิ่งให้ยิ่งได้ หรือไม่? มี "บุญต่อบุญ" เเล้วมี "บาปต่อบาป" ไหม? ให้เงินพ่อเเม่ไป เเต่ท่านนำไปซื้อเหล้า เล่นการพนัน เราจะได้บาปไปด้วยไหม? การอนุโมทนาบุญ เป็นบุญต่อบุญหรือไม่? ฝากปัจจัยมาทำบุญ ได้บุญมากน้อยเเค่ไหน? จะอธิษฐานจิตอย่างไร? ให้บุญมาต่อบุญ

ยมโลกมหานรกขุม 5

คำถามข้อที่ 1. คุณพ่อของลูกตายแล้วไปไหน ท่านมีความเป็นอยู่ในปรโลกเป็นอย่างไร และท่านมีข้อความอะไรฝากมาถึงลูกและครอบครัวบ้างไหมคะ

วิบากกรรมสุรา มหานรกขุม 5

คำถามข้อที่ 1. โยมแม่ของผมตายแล้วไปไหน ท่านมีความเป็นอยู่อย่างไร บุญที่ผมได้ตั้งใจบวชมีผลต่อท่านหรือไม่ และท่านมีข้อความอะไรฝากมาถึงผมและครอบครัวบ้างไหมครับ

วิบากกรรม "คนหาปลา"

จนกระทั่งมาถึงวันที่ 7 (นับจากวันที่โยมพ่อของลูกได้เสียชีวิตลงไปแล้ว) ในระหว่างที่กายละเอียดโยมพ่อของลูกกำลังเดินวนเวียนไปมาอยู่ภายในบ้านของท่านอยู่นั้น ก็ได้มีเจ้าหน้าที่ยมโลกนุ่งหยักรั้งสีแดงจำนวน 2 ตนมาปรากฏกายยืนอยู่ที่เบื้องหน้าของท่าน!!!

เบื้องต้นเบื้องปลายไม่ปรากฏ

ดูก่อนภิกษุ เราตถาคตจะยกอุปมาให้เธอฟัง สมมติว่า มีภูเขาศิลาลูกใหญ่ยาว ๑ โยชน์ กว้าง ๑ โยชน์ สูง ๑ โยชน์ ไม่มีช่อง ไม่มีโพรง เป็นแท่งทึบ มีบุรุษผู้หนึ่งนำเอาผ้าขาวบางมาจากแคว้นกาสี แล้วเอาผ้านั้นลูบภูเขา ๑๐๐ ปีต่อครั้งหนึ่ง การที่ภูเขาศิลาใหญ่แท่งนั้นจะถึงความสิ้นไป เพราะความพยายามของบุรุษนั้น ยังเร็วกว่าระยะเวลาหนึ่งกัป ภิกษุทั้งหลาย พวกเธอท่องเที่ยวไปมาอยู่ในวัฏสงสาร มิใช่ ๑ กัป มิใช่ ๑,๐๐๐ กัป มิใช่ ๑๐๐,๐๐๐ กัป เป็นเพราะว่า วัฏสงสารนี้กำหนดที่สุดและเบื้องต้นมิได้

ต้นแบบแห่งความดี

บุคคลพึงเห็นโทษในการปฏิบัติผิดทาง ควรศึกษาไตรสิกขา เพื่อละความดำริผิด ควรศึกษาวิเวก และประพฤติวิเวกอันเป็นกิจของพระอริยเจ้า บุคคลผู้ไม่มีความห่วงใยในกามทั้งหลาย ย่อมข้ามโอฆะที่ข้ามได้โดยยาก

เป็น อยู่ คือ...วิถีชาวอินโด ตอนที่ 2

การละเล่น การละเล่นที่มีมาแต่เก่าก่อนของชาวอินโดนีเซียมีหลายอย่าง ที่น่าสนใจคือ วายังกูลิต (Wayang Kulit) หรือที่นิยมเรียกกันว่า วายังเป็นการแสดงหุ่นเชิดฉายเงาบนจอคล้ายหนังตระลุง มีเครื่องดนตรีประกอบ 4 ชิ้น เค้าโครงเรื่องส่วนใหญ่มักเกี่ยวกับสงครามในศาสนาฮินดูที่เล่าสืบต่อกันมาของชาวชวาและชาวบาหลี ใช้หุ่นกว่า 60 ตัว ผู้พากย์จะต้องมีความชำนาญในการใช้ภาษากาวี ซึ่งเป็นภาษาโบราณที่ตัวละครฝ่ายดีพูด และภาษาบาหลีสำหรับตัวละครฝ่ายร้ายพูด

วิบากกรรมที่ทำให้เป็นไข้มาลาเรีย ไข้เลือดออก

ไข้มาลาเรีย หรือไข้จับสั่น เป็นโรคติดต่อที่เกิดจากเชื้อโปรโตซัวพลาสโมเดียม ซึ่งเป็นเชื้อโรคที่อาศัยในเลือด