เคารพพระพุทธศาสนาจริงต้องทำอย่างไร : มรดกธรรมของหลวงปู่วัดปากน้ำ

เหตุในพร ๔ ประการ คือ อายุ วรรณะ สุขะ พละ ที่จะเจริญแก่ผู้หนึ่งผู้ใดต้องอาศัยเคารพอภิวาทกราบไหว้ เคารพอภิวาทกราบไหว้นั้นอย่างไร เคารพนี้เป็นตัวสำคัญนัก เมื่อเราปฏิบัติพุทธศาสนา เราจะต้องเคารพพระพุทธศาสนาจริง ๆ เคารพจริงนี้ทำอย่างไร ทำไม่ถูกเสียด้วย นี่แหละสำคัญนัก

รักษาศีลได้อานิสงส์ผลบุญอย่างไร

การรักษาศีลเป็นวิธีแห่งการสร้างความดี เพื่อความเป็นมงคลในชีวิต ศีลมีอานิสงส์หลายประการ เช่น ทำให้มีทรัพย์สมบัติและชื่อเสียงดี ช่วยให้มีจิตใจสงบและเข้าถึงความสุขแท้จริง

วินัยทางโลกกับวินัยทางธรรมแตกต่างกันอย่างไร

คำถาม : วินัยทางโลกกับวินัยทางธรรมแตกต่างกันอย่า­งไร แล้วเราควรจะฝึกตนให้เป็นผู้มีวินัยอย่างไรครับ?

การรักษาศีลได้บุญอย่างไรและถ้าจะรักษาศีลได้ดีต้องฝึกสติอย่างไร

เมื่อใดใจออกจากศูนย์กลางกาย แปลว่าสติหย่อนจะทำให้เผลอไปทำผิดศีลได้ ถ้าเราห้ามใจไม่ให้ทำความชั่ว นอกจากเป็นการรักษาศีลได้แล้ว ยังเป็นการฝึกสติให้อยู่ในตัวควบคู่กันไปอีกด้วย

ศีลคืออะไร รักษาแล้วดีอย่างไร ไม่ต้องปฏิบัติมงคล ๓๘ ได้หรือไม่

ศีลแปลว่า ปกติเพราะฉะนั้นศีลคือเจตนาที่จะควบคุมตัวเองให้เป็นมนุษย์ปกติ ไม่ให้ไปทำความเดือดร้อน ทั้งแก่ตนเองและผู้อื่น

พระภัททกาปิลานี เกิดในตระกูลดีแต่มีกลิ่นตัวแรง

ทองคำเป็นวัตถุธาตุที่มนุษย์ทุกยุคสมัยยอมรับว่าสูงค่า สาธุชนผู้ใจบุญจึงนิยมนำทองคำมาเป็นเครื่องสักการะบูชาแด่บุคคลที่ควรบูชา เช่นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและพระสงฆ์สาวก ดังหลักฐานที่มีในพระไตรปิฎก

กิจกรรมวันอาทิตย์ สำหรับชาวเว็บ DMC

ขอเรียนเชิญชาวเว็บ DMC ทุกท่านมาร่วมสร้างสรรค์กิจกรรมดีๆ สั่งสมบุญทุกบุญในวันอาทิตย์ทั้งทาน ศีล ภาวนา ณ บูธ DMC.TV เสา E6 สภาธรรมกายสากล

วัดพระธรรมกาย จัดพิธีบูชาข้าวพระออนไลน์

วัดพระธรรมกาย จังหวัดปทุมธานี ได้จัดพิธีบูชาข้าวพระออนไลน์ เพื่อให้ผู้มีบุญทั่วโลกได้สั่งสมบุญร่วมกัน

พระปิยทัสสีพุทธเจ้า (2)

ผู้ใดมีความเชื่อในตถาคต ตั้งมั่น ไม่หวั่นไหว มีศีลอันงามที่พระอริยะสรรเสริญ มีความเลื่อมใสในพระสงฆ์ และมีความเห็นตรง บัณฑิตทั้งหลายกล่าวผู้นั้นว่า ไม่เป็นคนขัดสน ชีวิตของผู้นั้นไม่เปล่าประโยชน์ เพราะเหตุนั้น ผู้มีปัญญาเมื่อนึกถึงคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย พึงประกอบศรัทธา ศีล ปสาทะ และความเห็นธรรมเนืองๆ เถิด

เบื้องต้นเบื้องปลายไม่ปรากฏ

ดูก่อนภิกษุ เราตถาคตจะยกอุปมาให้เธอฟัง สมมติว่า มีภูเขาศิลาลูกใหญ่ยาว ๑ โยชน์ กว้าง ๑ โยชน์ สูง ๑ โยชน์ ไม่มีช่อง ไม่มีโพรง เป็นแท่งทึบ มีบุรุษผู้หนึ่งนำเอาผ้าขาวบางมาจากแคว้นกาสี แล้วเอาผ้านั้นลูบภูเขา ๑๐๐ ปีต่อครั้งหนึ่ง การที่ภูเขาศิลาใหญ่แท่งนั้นจะถึงความสิ้นไป เพราะความพยายามของบุรุษนั้น ยังเร็วกว่าระยะเวลาหนึ่งกัป ภิกษุทั้งหลาย พวกเธอท่องเที่ยวไปมาอยู่ในวัฏสงสาร มิใช่ ๑ กัป มิใช่ ๑,๐๐๐ กัป มิใช่ ๑๐๐,๐๐๐ กัป เป็นเพราะว่า วัฏสงสารนี้กำหนดที่สุดและเบื้องต้นมิได้