ความสว่างสู่กลางใจ ครูใหญ่ชาวปินอย

วันนี้ผู้สื่อข่าวสว่างขอนำเรื่องราวน่าปลื้มใจของเหล่าคุณครูใหญ่ และผู้บริหารสถานศึกษา ชาวปินอย ที่ได้ร่วมโครงการอบรมความดีสากลและความรู้สากล 3 วัน ที่ ซัมปากีต้า จังหวัดอัคลัน ประเทศฟิลิปปินส์ มาฝากนักเรียนอนุบาลทั่วโลกค่ะ

ความมหัศจรรย์ที่พิสูจน์ได้ด้วยใจที่หยุดนิ่ง

ตอนนี้ กระผมสามารถตอบตัวเองได้เต็มหัวใจว่า ดวงแก้วและองค์พระภายในมีจริง แม้เราจะเป็นคนธรรมดา ถ้าได้นั่งสมาธิก็เข้าถึงได้ครับ

วัดพระธรรมกายฟลอริดา จัดพิธีอุทิศส่วนกุศล

วัดพระธรรมกายฟลอริดา ประเทศสหรัฐอเมริกา จัดพิธีอุทิศส่วนกุศลแก่หมู่ญาติผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว และจุดเทียนใจไฟนิรันดร์ อนันตชัย น้อมถวายเป็นพุทธบูชาเนื่องในเทศกาลเข้าพรรษา

ยุวธรรมทายาท รุ่นแรกของวัดพุทธสตุทท์การ์ท

ผมเป็นน้องเล็กที่สุดในรุ่น ตอนแรกผมไม่คิดจะบวช แต่เห็นพี่ๆเขาเตรียมตัวบวชแล้ว ผมเลยรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัว อยากบวชบ้าง และที่สำคัญผมมี สามเณรพ่อ เป็นแรงใจอยู่ข้างๆ สามเณรพ่อเป็นต้นแบบ พ่อไม่ลุกผมก็ไม่ลุก แต่ก็มีบ้าง คือถ้าสามเณรพ่อนั่งนานเกินไปผมก็จะสะกิดว่า “พ่อครับ เมื่อไหร่จะลุก” หรือถ้าไม่ลุกผมก็เอนศีรษะพิงร่างอันอบอุ่นของพ่อไปเลย

หนูเข็ม...เด็กดีที่หนึ่งเลย

กายสุดท้าย เป็นองค์พระ องค์ใหญ่ที่สุด กายที่ 18 ใหญ่ที่สุด ใส และสว่างเท่ากับพระอาทิตย์เป็นล้านๆๆๆ ดวงเลยค่ะ แต่เป็นพระอาทิตย์ที่สบายตา หนูก็บอกพระอาจารย์ ท่านจึงให้หนูนั่งดู 18 กายให้ครบ 10 เที่ยว วันนี้หนูนั่งครบ 10 เที่ยวแล้วค่ะ หนูไม่เหนื่อยเลย หนูรู้สึกเข้าไปไม่พอค่ะ เพราะอยากไปอีกเป็นล้านๆๆๆ เที่ยว เพราะเวลาเข้าไปในองค์พระ ข้างใน สว่าง สบายตา และมีความสุข

เธอทำได้...เพราะเธอได้ทำ

นั่งไปนานๆ องค์พระก็เริ่มเป็นอย่างที่ใจลูกนึก นึกให้ท่านขยายใหญ่กว่าตัวเรา ขยายใหญ่ขึ้นเท่าภูเขาก็ได้ นึกให้ท่านย่อเล็กลงมา ใหญ่กว่าตัว เท่าตัว เท่าแตงโม เท่าส้มโอ จนกระทั่งเล็กสุดเท่ามดเล็กๆ มองดูใสเหมือนเพชร แล้วองค์พระเล็กนิดเดียวก็ค่อยๆ สว่าง มากขึ้นๆ จนเท่ากับพระอาทิตย์ยามเที่ยงวัน แต่รู้สึกมองแล้วไม่แสบตาเลยค่ะ

ความประทับใจ ในวันเพ็ญ คืนวิสาขะ...

ภาพที่ปรากฏต่อสายตาสาธารณชนในวันนั้น เป็นภาพกองทัพธรรมที่สง่างาม ทัพหน้าเป็นเหล่าสมณะ งามอร่ามด้วยสีเหลืองทองของจีวร ตามด้วยทัพหลังของเหล่าพุทธบริษัทในชุดสีขาว ขาว เวลานั้นประมาณบ่ายสามโมงเศษ แสงแดดแผดกล้า จุดมุ่งหมายอยู่ที่บรมพุทโธ

ใช้ชีวิตใหม่ ที่คุณออกแบบเองได้ด้วยตัวคุณ

วันหนึ่งตื่นขึ้นมาลูกก็คิดว่า เอ…นี่เราอยู่ที่ไหน ทำไมชีวิตเราเป็นอย่างนี้ ในเมื่อเราต้องเก็บกระเป๋าตลอดเวลา ต้องใช้ชีวิตตามที่ตารางบินกำหนด ของหรูๆที่มีอยู่ล้วนหมดความหมาย ให้ความสุขเราแค่ชั่วครั้งชั่วคราว ผิดกับเมื่อก่อนที่เคยรู้สึกว่ามันมีความหมายมาก เบื่อมากๆ ที่ต้อง Entertain กับเพื่อนอยู่เรื่อยๆ ไม่อาจหยุดตัวเองให้เลิกชีวิตแบบฟุ่มเฟือยได้ เบื่อไปทุกสิ่งทุกอย่าง

ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 179

พระเจ้าจุลนี ทรงสดับถ้อยคำเย้ยหยันของมโหสถแล้ว ก็ยิ่งทรงพระพิโรธหนักขึ้น ความอาฆาตแค้นอัดแน่นในพระอุราเป็นทับทวี ทรงดำริว่า “เจ้ามโหสถนี่กำแหงมากนัก มาเยาะเย้ยเราได้ ต้องให้มันรู้สำนึกเสียบ้างในวันนี้เป็นทีของใคร”

ผลการปฏิบัติธรรม พระธวัชชัย ภาวิตปญฺโญ

เราได้พิสูจน์ด้วยตัวเองแล้วว่าในตัวเรามีพระอยู่จริงๆ เราไม่ได้คิดอยากให้มี แต่ท่านก็ขึ้นมาให้เราได้เห็นเอง