เด็ก DMC เด็กดีไม่มีเฮ้ว
หนูได้ปฏิบัติธรรมตามเสียงของหลวงพ่อ คือเอา ขาขวาทับขาซ้าย มือขวาทับมือซ้าย ทำใจสบายที่กลางท้อง ปล่อยใจตามเสียงหลวงพ่อไปเรื่อยๆ นั่งไปประมาณชั่วโมงครึ่ง รู้สึกสบายมากๆ สักพักก็พบกับสิ่งที่ทำให้หนู หาคำอธิบายไม่ถูกค่ะ
สานฝันเพื่อสันติภาพโลกด้วย MMC
ผู้คนหลากความเชื่อให้ความสนใจสมาธิ และฝึกสมาธิมากขึ้น ดิฉันคิดว่า..แก่นแท้ในพระพุทธศาสนา คือ “สมาธิ” ...ดิฉันจึงสมัครเป็น MMC
คลื่นสีขาว สื่อใสหัวใจเด็ก
โครงการใจใสเกรดเอ
โครงการใจใสเกรดเอ เป็นโครงการที่สร้างนิสิตนักศึกษาที่ดีให้แก่มหาวิทยาลัย สร้างลูกที่ดีให้กับพ่อแม่ สร้างพุทธศาสนิกชนที่ดีให้กับพระศาสนา สร้างคนดีให้กับสังคมและประเทศชาติ โดยนำหลักการที่สำคัญของพระพุทธศาสนาคือ ศีล สมาธิ และปัญญา เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรมเพื่อพัฒนาการดำเนินชีวิตประจำวันด้านการศึกษาของนิสิตนักศึกษา
สมาธิ...ที่ได้รับ คือ ความสุข
แต่ก่อนกระผมจนมาก ไม่มีพ่อ ไม่มีแม่ ชีวิตลำบากและขาดแคลน แต่ตอนนี้กระผมกลับรู้สึกว่าชีวิตของกระผมมันเต็มเปี่ยม เหมือนเรามีทุกอย่างที่สมบูรณ์ขึ้นมาเองโดยอัตโนมัติ ถ้ามีใครเอาสมบัติจักรพรรดิมาให้เพื่อแลกกับธรรมะ และไม่ให้กระผมเห็นองค์พระ กระผมก็ไม่ยอมแลกเด็ดขาดครับ ตอนนี้กระผมไม่ต้องการอะไรเลยนอกจากธรรมะ
The missing link to happiness
ในส่วนตัวผมเชื่อในความสุข และสิ่งที่ดี ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมยังไม่เคยพบในชีวิตของผม จึงพยายามตามหา Missing link to happiness (บางสิ่งที่หายไป ซึ่งเป็นสิ่งที่จะไปเชื่อมต่อกับความสุข) สมาธิ นี่ล่ะทำให้ผมคิดว่า คือสิ่งที่ผมตามหามาตลอด
ศีล และ สมาธิ เป็นเรื่องสากล
พระธรรมเทศนา โดย พระภาวนาวิริยคุณ (หลวงพ่อทัตตชีโว) รองเจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย
เด็กๆ อังกฤษ ศึกษาพระพุทธศาสนา ณ วัดพระธรรมกายลอนดอน
กลุ่มลูกเสือรุ่นเล็ก The 1st Bisley Beavers ได้เดินทางมาที่วัดพระธรรมกายเพื่อเรียนรู้สมาธิและความรู้ในพระพุทธศาสนา
หนูน้อย ผู้มีดาวภายในเป็นเพื่อน
วันหนึ่งผมไปโรงเรียนและเห็นเด็กโตที่ชอบมารังแก กำลังเดินรี่เข้ามาหาผม ผมไม่รู้จะทำอย่างไร ก็เลยยืนนิ่งๆหลับตา แล้วนึกถึงดวงดาวในท้อง ผมจำได้ว่า ดาวจะเป็นเพื่อน แล้วดาวในท้องนั้นก็สว่างขึ้น เวลาผ่านไปสักครู่ ผมรู้สึกว่ามันเงียบผิดปกติ...พอลืมตาขึ้นมา แปลกมากเลยครับ เด็กโตเหล่านั้นก็หายไปเลย ไม่เข้ามาเตะต่อยเหมือนแต่ก่อน ตั้งแต่นั้นมา ผมก็ไม่รู้สึกกลัวใครอีกแล้ว
สมาธิ เป็นสิ่งที่ทำได้ ถ้าได้ทำ
ที่ผ่านมาลูกนั่งสมาธิอย่างไม่มีเป้าหมาย ลูกคิดว่า นั่งสมาธิขอแค่ความสงบ ความสบายก็พอ คือ ขอแค่ให้ได้นั่ง นั่งคือนั่ง ส่วนจะนิ่งรึเปล่า ลูกดูเบาไม่เคยที่จะสังเกตวิธีการที่ทำใจให้นิ่ง และจะนึกเสมอว่า ถ้าจะนั่งเพื่อเข้าถึงพระธรรมกาย นั่นเป็นเรื่องยากสำหรับเรา ลูกคงไม่มีบุญขนาดนั้น ลูกจึงได้พบกับความปวด และความเมื่อยเป็นรางวัล