เพื่อฟื้นฟูพระพุทธศาสนา

ต้นแบบวงการผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ ที่ประกาศให้ตำรวจก็มาบวชได้ โดยไม่คิดเป็นวันลา ได้เกิดขึ้นแล้วเมื่อวานนี้ ที่ สภ.(สถานีตำรวจภูธร) คลองหลวง จุดเริ่มต้นจาก ท่านสารวัตรอำนวยการ สภ.คลองหลวง พ.ต.ต.(พันตำรวจตรี) เกียรติศักดิ์ มิตรปราสาท (สารวัตรน้อย)

ตระกูลสามัคคี ร่ำรวยแบกงสี เพราะมีบุญอะไร

เรื่องราวของครอบครัวใหญ่ที่มีธุรกิจมากมายซึ่งล้วนแต่ประสบความสำเร็จ แต่ก็ไม่พ้นวิบากกรรม...การตายที่ไม่น่าเป็นไปได้...สูตรหน้าเด้งด้วยธรรมะที่ไม่ต้องเสียสตางค์ และคำถาม 1.สร้างพระธรรมกายประจำตัว 1 องค์ แต่ลงเป็นชื่อตระกูลจะได้อานิสงส์อย่างไร 2.ปัญหาเศรษฐกิจที่ประสบสามารถผ่านพ้นไปได้ด้วยบุญอะไร ทำอย่างไรจะไม่เกิดขึ้นอีก

ความเชื่อที่ไม่ถูกต้องในเรื่องของสมาธิ

เวลาคือภาพลวงตา

วัยรุ่นญี่ปุ่นเสียชีวิตหลังจากถูกชนแล้วร่างถูกลากไปไกลถึง 6 กิโลเมตร คนชนหนีไปตามระเบียบ

อาชญากรรมคอมพิวเตอร์พุ่งปรู๊ด ศตท.เตือน24ส.ค.ดีเดย์บังคับองค์กรเก็บlogfile

ทศชาติชาดก เรื่องมโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 107

มโหสถบัณฑิตกราบทูลว่า “จะเปิดเผยก็ได้พระพุทธเจ้าข้า แต่ต้องเลือกบุคคลที่จะเปิดเผยให้ถ่องแท้ หากว่าุบุคคลนั้น เป็นสตรีผู้มีใจคอไม่หนักแน่น ๑ เป็นผู้ที่ไม่ใช่มิตร ๑ เป็นผู้ฝักใฝ่ในอามิส คือมีความโลภในทรัพย์ ๑ เป็นผู้ที่มิใช่มิตรแต่ทำทีว่าเป็นมิตรด้วยแฝงความต้องการบางอย่าง ๑ บุคคลเหล่านี้ บัณฑิตต้องเว้นเสียเด็ดขาด ไม่ควรจะวางใจเลย

ไอซีทีส่งชื่อเว็บไซต์ผิดก.ม.กว่า100ให้ตร.ตามจับ

สุดเค็ม, เมื่อไม่สนก็เป็นลมเป็นแล้ง

อุทาหรณ์ของการจองเวร...ผู้หญิงคนหนึ่ง หลังจากแยกทางกับสามีคนแรก เธอก็ตัดสินใจไปทำงานที่ฮ่องกง และได้แต่งงานกับสามีคนใหม่ที่นั่น เธอกับลูกเลี้ยง ไม่ลงรอยกันเหมือนกับโกรธเกลียดกันมานาน ลูกเลี้ยงมักจะด่าทอเธอด้วยคำหยาบคายเป็นประจำ ตอนแรกเธอไม่เข้าใจความหมาย แต่พอเข้าใจ ก็เริ่มด่าตอบโต้ เป็นไม้เบื่อไม้เมากันมาตลอด...น้องชายของเธอ หลังจากต้องออกจากงาน ก็หารายได้ด้วยการออกเงินกู้ โดยให้ภรรยาเป็นคนทวงหนี้ ต่อมา เขาและภรรยาได้ถูกลูกหนี้ฆ่าตายอย่างโหดเหี้ยม...ทั้งสองเรื่องเกิดจากการจองเวรกันมาข้ามชาติ

ทศชาติชาดก เรื่องมโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 101

ฝ่ายพระเจ้าวิเทหราช พระองค์เสด็จเข้าสู่พระแท่นบรรทมตั้งแต่ปฐมยาม จนล่วงเข้ามัชฌิมยามแล้ว ก็ยังมิอาจข่มพระเนตรลงได้ ท้าวเธอเสด็จบรรทมอยู่ด้วยพระหฤทัยกระสับกระส่ายยิ่งนัก ทุกครั้งที่ทรงหวนระลึกถึงใบหน้าของมโหสถบัณฑิต และภาพเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านพ้นมาเมื่อตอนกลางวัน ท้าวเธอก็ยิ่งไม่สบายพระทัยเป็นนักหนา