ธุดงค์ธรรมชัย ทุกย่างก้าวบำเพ็ญสมณธรรม
ธุดงค์ธรรมชัย ทุกย่างก้าวบำเพ็ญสมณธรรม ตามที่ได้เคยพบเห็นพระธุดงค์กันมาแต่โบราณ พระธุดงค์ต่างเดินจาริกเข้าไปในป่า ปักกลดบำเพ็ญสมณธรรมในป่า อาจจะดูแปลกๆ ที่โครงการธุดงค์ธรรมชัยบนเส้นทางมหาปูชนียาจารย์ ปีที่ 3 นี้กลับเดินเข้าไปในระแวกชุมชน
เอดส์ โรคเอดส์ ความรู้และการป้องกันโรคเอดส์
เอดส์ บางคนไม่ได้ไปเที่ยวผู้หญิงหรือมีเพศสัมพันธ์ แต่ติดเอดส์ได้ เป็นเพราะอะไร จะมีวิธีป้องกันตัวเองจากโรคเอดส์อย่างไร คนป่วยเป็นโรคเอดส์ไม่ได้น่ารังเกียจจริงหรือไม่ พบคำตอบที่นี่..
พระโสณโกฬิวิสเถระ
ควรทำวันคืนไม่ให้เปล่าจากประโยชน์ ไม่ว่าจะน้อยหรือมากก็ตาม เพราะวันคืนผ่านบุคคลใดไป ชีวิตของบุคคลนั้น ย่อมพร่องจากประโยชน์นั้น
พุทธสุภาษิตสะกิดใจ "การได้เกิดเป็นมนุษย์ เป็นของยาก"
พุทธสุภาษิตสะกิดใจ "บุญลาภดี บารมีจะเด่น" กิจฺโฉ มนุสฺสปฏิลาโภ การได้เกิดเป็นมนุษย์ เป็นของยาก มนุษย์ แปลว่า ผู้มีใจสูง หมายความว่า มีความคิดนึกความรู้สึกที่รับผิดชอบต่อตัวเอง รู้ว่าอย่างไรดี อย่างไรไม่ดี อยากทำความดี เกลียดกลัวความชั่ว ถือว่าส่วนนี้ เป็นสัญชาตญาณของมนุษย์ ซึ่งจะต่างจากสัตว์ดิรัจฉาน เพราะสัตว์ดิรัจฉานไม่มีอย่างนี้
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก รวมพระประวัติ เทิดทูนและอาลัยพระชันษา 100 ปี
พระมหากัสสปเถระ (๑)
ชนผู้ปรารถนาอายุ วรรณะ ยศ เกียรติ สวรรค์ ความเกิดในตระกูลสูง และความเพลินใจ พึงทำความไม่ประมาทให้มากยิ่งขึ้น บัณฑิตทั้งหลายย่อมสรรเสริญความไม่ประมาทในการทำบุญ บัณฑิตผู้ไม่ประมาทแล้ว ย่อมยึดถือประโยชน์ทั้งสองไว้ได้ คือประโยชน์ในปัจจุบัน และประโยชน์ในสัมปรายภพ
หลวงปู่วัดปากน้ำ พระมงคลเทพมุนี ผู้เอาชีวิตเป็นเดิมพันในการปฏิบัติธรรม
หลวงปู่วัดปากน้ำภาษีเจริญ ผู้มีความเพียรเอาชีวิตเป็นเดิมพัน ค้นพบวิชชาธรรมกายให้หวนกลับคืนมาอีกครั้งหนึ่ง ซึ่งพระพุทธองค์ทรงสรรเสริญพระภิกษุผู้ทำความเพียรอย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพัน
ความโกรธทำให้เสียประโยชน์
คนผู้โกรธย่อมประพฤติในสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ ย่อมไม่รู้จักความเจริญ ย่อมมีภัยที่เกิดขึ้นแล้วในภายใน แต่คนผู้โกรธนั้นย่อมไม่รู้สึก เพราะคนโกรธย่อมไม่รู้อรรถ ไม่เห็นธรรม และย่อมขาดสติ จึงพลั้งพลาดไปก่อกรรมทำเข็ญ ภายหลังเมื่อหายโกรธแล้ว เขาย่อมเดือดร้อนเหมือนถูกไฟไหม้
ตัณหาไม่สิ้นสุด
โลกอันตัณหาย่อมนำพาไป อันตัณหาย่อมผลักไสไป โลกทั้งหมดเป็นไปตามอำนาจของธรรมอย่างหนึ่ง คือตัณหา บัณฑิตพึงรู้โทษของตัณหาว่า เป็นเหตุให้เกิดทุกข์ พึงเป็นผู้ปราศจากตัณหา ไม่ถือมั่น มีสติอยู่ทุกเมื่อ
เส้นทางสู่สันติ
กาลย่อมล่วงไป ราตรีย่อมผ่านไป ชั้นแห่งวัยย่อมละลำดับไป บุคคลเล็งเห็นภัยในมรณะนี้ พึงมุ่งต่อสันติ ละโลกามิสเสีย