เติมบุญหนุนรัก

ความสว่างค่อยๆปรากฏ เหมือนแสงที่ส่องทแยงลอดช่องหน้าต่างของห้องที่ปิดสนิท เมื่อมองแสงนั้นนิ่งๆต่อไป แสงก็ขยายเป็นรูปร่างทรงกลม แล้วก็มีองค์พระผุดขึ้นมาจากศูนย์กลางกาย เป็นองค์พระองค์เล็กๆ ที่ใสมากๆ

ให้เลือกเอาว่าจะตายที่ไหน

เธอเกิดมาในครอบครัวที่ทุกๆคนประสบความสำเร็จในชีวิต...คุณพ่อเป็นคนฉลาด เรียนเก่ง คุณแม่มีไอคิวสูง พี่สาวของเธอสอบได้ที่1 เป็นปกติ แต่เธอไม่ได้เป็นเช่นนั้น เธอเป็นเหมือนผู้แพ้ที่อยู่ท่ามกลางผู้ชนะ แม้แต่ชีวิตคู่ของเธอก็ไม่ประสบความสำเร็จเช่นกัน เธอทุกข์ใจมาก มีเพียงคุณยายของเธอเท่านั้นที่คอยเป็นกำลังใจให้ เมื่อคุณยายของเธอเสียชีวิต เธอก็ตั้งใจว่าจะทำให้บุญให้คุณยายจนครบ 1ปี หลังจากนั้นเธอจะฆ่าตัวตาย...แต่บุญบันดาลให้เธอมาเจอกับหมู่คณะเสียก่อน

ถามฟ้าหารัก

ชายคนหนึ่ง...เมื่อเขามีโอกาสได้บวช ก็ซาบซึ้งในพระธรรม อยากจะใช้ชีวิตสมณะเรื่อยไป แต่เพราะภาวะทางเศรษฐกิจ ทำให้กิจการของครอบครัวต้องประสบภาวะขาดทุน เป็นหนี้สินมากมาย ทำให้ต้องลาสิกขา...เขาตั้งหน้าตั้งตาทำงาน จนสามารถใช้หนี้ได้หมด และยังมีเงินก้อนใหญ่เหลือเก็บ แต่เขากลับคิดว่า ตนเองโชคร้าย เพราะเขาอยากจะอยู่ในเพศสมณะมากกว่า

ผ่านความตายมาได้ เพราะพระของขวัญพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ

เรื่องราวต่อไปนี้หลายท่านได้ฟังแล้วอาจจะบอกว่า "อมพระมาพูด ก็ไม่เชื่อว่าจะรอด" แต่คำพูดนี้อาจจะใช้ไม่ได้สำหรับเขา กัลฯ สุปรีชา บำรุงชีพ เมื่อเหตุการณ์ระลึกขวัญมารุมเร้า เห็นเงาของผู้ก่อการร้ายมายืนต่อหน้า กัลฯ สุปรีชาก็ทำสิ่งที่สุดแสนจะคาดเดาได้ด้วยการ "อมพระของขวัญ" ไว้ในปาก เขาจะรอดจากกระสุนของผู้ก่อการร้าย ตรงหน้าได้อย่างไร มาลุ้นกันเลยค่ะ

ถนนสายความฝัน

เรื่องราวของทหารแห่งกองทัพธรรม...ผู้เปรียบประดุจช้างศึก ซึ่งแม้ในบางช่วงของชีวิตอาจเผลอใจไปบ้างเหมือนช้างศึกตกหล่ม แต่เมื่อได้ยินเสียงกลองรบก็ฮึกเหิมขึ้นจากหล่มได้ และเข้าสู่สมรภูมิอย่างองอาจ...มาร่วมกันศึกษาชีวิตของท่าน ในแบบของโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

ผลการปฏิบัติธรรมจากไต้หวัน

ก่อนหน้านี้ ผมเคยเข้าใจว่าคนจะนั่งสมาธิบรรลุธรรมได้ ต้องนั่งตัวตรง ต้องศึกษามามาก มีภูมิปัญญามหาศาล มีหลักการในชีวิตมากมาย แต่พอผมได้ฟังว่า แค่วางใจสบายๆก็สามารถเข้าถึงได้ ผมยอมรับเลยว่าตอนนั้นไม่เชื่อเลย จนกระทั่งวันที่ผมได้เห็นดวงใสๆ ผมจึงเปลี่ยนความคิดของผมทั้งหมด ผมรู้แล้วว่า "การทำสมาธิไม่เกี่ยวกับ IQ แต่ขอเพียงทำถูกวิธีเท่านั้น" หลังจากนั้นเป็นต้นมาผมจึงรักการนั่งสมาธิมาก