สู่ปลายทางของถนนแห่งแสงสว่าง

เมื่อมีการขุด ถนนพุทธวิถี นี้ขึ้นมา ถนนแห่งนี้จึงเป็นถนนแห่งความหวังของพี่น้องชาวปวาเก่อญอ ที่จะทำให้ทางการสามารถเข้าไปให้ความรู้ และการช่วยเหลือพวกเขาได้ และในช่วงท้ายๆเมื่อทีมงานของเราขุดถนนใกล้ถึงหมู่บ้านขุนสอง ทีมงานของเรานำโดยพระธรรมจาริก ได้เดินทางไปพักยังสำนักสงฆ์ ณ หมู่บ้านขุนสอง นำชาวบ้านให้สวดมนต์ นั่งสมาธิ

พลังใจสู้สายฝน

สุดท้ายนี้ กระผมอยากจะกราบเรียนว่า ถ้าไม่ได้พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ถนนเส้นนี้ ก็ไม่รู้ว่าจะอีกซักกี่สิบปีถึงจะสร้างเสร็จ กระผมยังจำได้ ในตอนแรกๆที่กระผมชวนชาวบ้านมาขุดถนน ชาวบ้านบอกว่า “จะทำได้หรือ...หลวงพ่อจะหาอาหารจากไหนมาเลี้ยงพวกเรา” กระผมก็ตอบไปว่า “เดี๋ยวหลวงพ่อธัมฺมชโยจะมาช่วยพวกเราทำถนน” เขาก็บอกว่า “จะมาจริงๆหรือ”

15 กิโลเมตรสุดท้ายของถนนพุทธวิถี

แม้ถนนจะลำบาก แต่ท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระมหารัชมังคลาจารย์ ท่านเคยเดินทางมายังถนนแห่งนี้แล้ว 2ครั้งครับ ในครั้งแรกปลาย ปีพุทธศักราช 2544 และท่านได้เดินทางมาเปิดถนนพุทธวิถี ในวันที่ 22 เมษายน พ.ศ.2545 พร้อมจัดพิธีแสดงตนเป็นพุทธมามกะ ที่อาศรมธรรมจาริก ต่อปล้าคี และวางศิลาฤกษ์ พระเจดีย์ไมตรีมิตรภาพ ในวันนั้นเลยครับ

กว่าจะเป็นถนนพุทธวิถี

และจากที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อร่วมบุญมา 10คันรถสิบล้อนั้น กระผมกราบขอบพระคุณ พระเดชพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างยิ่งครับ และคิดว่าถนนเส้นนี้จะสำเร็จแน่นอน เพราะลำพังกระผมหาเองคงไม่รู้ว่ากี่ปี จึงจะทำให้ถนนเส้นนี้สำเร็จได้

จุดเริ่มต้นแห่งถนนพุทธวิถี

ชาวปวาเก่อญอ ดีใจกันมากครับ “ห้อยแล้วรวย” ภาษาปวาเก่อญอ คือ “ลีโกโปะลี แกโด้ะ แกทอ” ครับ และทุกคนที่ได้ฟังเพลง ตะวันบนดอย ที่เปิดในงานกล่าวว่า เพลงที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อเมตตาประพันธ์นั้น ไพเราะมากครับ เข้าใจในเนื้อหาครับ และดีใจเป็นพิเศษที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อเมตตากล่าวโอวาทเปิดงานเป็นภาษาปวาเก่อญอ พี่น้องชาวปวาเก่อญอ กล่าวว่า สามารถเข้าใจโอวาทของพระเดชพระคุณหลวงพ่อได้ดีครับ

ประทีปธรรมแห่งขุนเขา

ปีใหม่ปีนี้ ที่วัดของกระผมมีกิจกรรมพิเศษเพิ่มขึ้น คือ การปฏิญาณตนเป็นพุทธมามกะของพี่น้องชาวปาเกอญอ 500ครอบครัว และทั้ง 500ครอบครัวนั้น ได้รับมอบพระพุทธรูปจาก พระเดชพระคุณพระราชกิตติโสภณ รองเจ้าคณะภาค16 รองประธานคณะพระธรรมจาริกรูปที่2 ผู้ช่วยเจ้าอาวาส วัดเบญจมบพิตรดุสิตวนาราม ที่เมตตาเดินทางมาเป็นประธาน