ตักบาตรพระ อยุธยา ครั้งที่ 2

พระเดชพระคุณพระครูชินธรรมาภรณ์ เจ้าคณะอำเภอบางบาล ประธานฝ่ายสงฆ์ กล่าวว่า “ในโอกาสที่ได้มาทำบุญใส่บาตรแด่พระภิกษุสงฆ์ครั้งนี้ เป็นสิ่งที่ดีงาม ช่วยกันสนับสนุนให้เยาวชนของชาติได้เรียนรู้วัฒนธรรมอันดีงามของชาวพุทธ เป็นการเสริมสร้างกุศลคุณความดีอันเป็นแบบอย่างที่ดีต่อไป”

จดหมายจากเด็กใต้ และ สกู๊ปพิเศษ

ก่อนที่จะนั่งสมาธิก็รู้สึกว่า ตัวเองเหนื่อยเมื่อยล้า ความจำไม่ค่อยดี แต่ตอนนี้นั่งสมาธิแล้ว ความจำดีขึ้น เวลาทำการบ้าน ก็จะนั่งสมาธิก่อนทุกวัน ทำให้ทำการบ้านก็จะถูกทุกข้อ เพราะเรามีสติ เวลานั่งก็จะเอาเท้าขวาทับเท้าซ้าย มือขวาทับมือซ้าย พร้อมทั้งภาวนา “สัมมา อะระหัง” ไปด้วย

ผอ.เขตสว่าง ต้นบุญต้นแบบครูผู้ให้แสงสว่าง

การทำหน้าที่ยอดกัลยาณมิตร ชักชวนคนให้ทำความดีของผอ.ปาลิดา กุลรุ่งโรจน์ ต้นบุญต้นแบบของพุทธศาสนิกชนผู้รักในพระพุทธศาสนา

เพื่อนพ้องพี่น้องกัน

ท่านทั้งหลายจงเห็นการทะเลาะวิวาทกันว่า เป็นเหตุแห่งภัย และเห็นการไม่วิวาทกันว่า เป็นความเกษมสำราญแล้ว พึงเป็นผู้พร้อมเพรียง มีความประนีประนอมกันเถิด นี้เป็นพระพุทธานุสาสนี

พิธีอัญเชิญเครื่องรางของขลัง

พิธีอัญเชิญเครื่องรางของขลังต่างๆ ที่ไม่ใช่พระรัตนตรัยออกจากบ้าน ที่ถูกต้องควรทำอย่างไร

ถึงพระรัตนตรัยได้ไปสวรรค์

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ครั้งนั้น พระวิปัสสีพุทธเจ้าผู้เสด็จหลีกออกเร้นอยู่ในที่ลับ ได้ทรงพระปริวิตกเช่นนี้ว่า โลกนี้ถึงความยาก ย่อมเกิด แก่ ตาย และเวียนตายเวียนเกิดไม่รู้จบ ก็บุคคลไม่รู้ชัดถึงอุบายเครื่องพ้นทุกข์ คือ ชราและมรณะ การพ้นทุกข์ คือชราและมรณะนี้ จักปรากฏแต่เมื่อไร

สัญญาแห่งความเลื่อมใส

ท่านจงเจริญพุทธานุสติ อันยอดเยี่ยมกว่าภาวนาทั้งหลาย ท่านเจริญพุทธานุสตินี้แล้ว จักยังใจให้เต็มได้

หลักวินิจฉัยว่าใครคือพุทธเถรวาท

หัวใจของพุทธศาสนาคือ พระรัตนตรัย เกณฑ์การวินิจฉัยว่าใครเป็นพุทธเถรวาทหรือไม่จึงอยู่ที่ว่า เขาเคารพบูชาพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ หรือไม่

ชีวิตพระปัจเจกพุทธเจ้า (1)

บัณฑิตทราบอำนาจเนื้อความนี้ว่า บุตรทั้งหลาย ย่อมไม่มีเพื่อต้านทาน บิดา และพวกพ้องทั้งหลาย ก็ไม่มีเพื่ออันต้านทาน เมื่อบุคคล ถูกความตายครอบงำแล้ว ความต้านทานในญาติทั้งหลาย ย่อมไม่มี ดังนี้แล้ว เป็นผู้สำรวมในศีล พึงชำระทางเป็นที่ไปสู่พระนิพพาน ให้หมดจดโดยพลันทีเดียว

โทษของการไม่ต้อนรับแขก

ดิฉันไม่มีที่พึ่ง ไม่มีที่อยู่อาศัย นอนบนเตียงของคนตาย ที่เขาทิ้งไว้ในป่าช้า ดิฉันเป็นผู้ไม่มีภัยแต่ที่ไหนๆ บันเทิงอยู่ เพราะทานของท่านพระสารีบุตร ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ดิฉันมาครั้งนี้เพื่อจะไหว้ท่านพระสารีบุตรผู้เป็นนักปราชญ์