ลมหายใจสุดท้ายของนักสร้างบารมี ตอนที่ 3

นักสร้างบารมีต้องทุ่มเทสร้างบารมีอย่างเต็มกำลัง และให้ความสำคัญกับการนั่งสมาธิ เพราะการนั่งสมาธิเป็นหัวใจหลักของการสร้างบารมี

พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 9 การสร้างมหาทานบารมีของสุรุจิพราหมณ์ (3)

เมื่อพระมังคลสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเห็นเหตุการณ์ในอนาคตแล้ว พระพุทธองค์จึงทรงประทานพุทธพยากรณ์แก่สุรุจิพราหมณ์ ในกาลนั้นเอง

วัดสระเกศ จัดพิธีตักบาตรเทโว

สมเด็จพระพุฒาจารย์ ประธานคณะผู้ปฏิบัติหน้าที่สมเด็จพระสังฆราช เป็นประธานในพิธีตักบาตรเทโวโรหนะ เนื่องในวันออกพรรษา

หลับแล้วตื่นกลางวิมาน ตอนที่ 6

อุปมาเหมือนการเติมน้ำไปเจือจางเกลือในโอ่งน้ำขนาดใหญ่ ยิ่งเติมน้ำมากเท่าไหร่ รสของเกลือก็ยิ่งเบาบางเจือจางลงไปมากเท่านั้น

ปรโลกนิวส์ คุณลุงฉลอม มีแก้วน้อย ละโลกแล้วไปไหน ตอนที่ 1

หลังจากที่ลุงฉลอมได้เสียชีวิตไปแล้ว กายละเอียดของท่านก็ได้หลุดออกมายืนอยู่ข้างๆ กายหยาบ ด้วยความรู้สึกที่มึนๆ งงๆ และยังไม่รู้สึกตัวว่า ตัวท่านเองได้เสียชีวิตไปแล้ว

อัศจรรย์วันพระในเทวโลก

ตลอดเวลา 1 เดือน ตั้งแต่ข้างแรมจนถึงวันเพ็ญขึ้น 15 ค่ำ ในทุกเขตของมนุษยโลก จะมีเจ้าหน้าที่เขตระดับภุมมเทวา ตรวจดูความดีของมนุษย์ แล้วบันทึกในแผ่นลานทอง รวบรวมนำเสนอหัวหน้าเขตภุมมเทวาตามสายการปกครอง

ปรโลกนิวส์ คุณพ่อกัมพล ตอนที่ 1

ก่อนที่คุณพ่อของลูกจะเสียชีวิต ในขณะที่ตัวท่านกำลังนอนป่วยอยู่ที่โรงพยาบาลนั้น ตัวท่านก็พอที่จะรับรู้ถึงเรื่องราวต่างๆ ได้บ้าง ตัวท่านได้นึกถึงบุญต่างๆ ตามเสียงของลูกๆ ทั้งสามคนบอก

พระพากุลเถระ ตอน สร้างมหากุศลใหญ่ในสมัยพระวิปัสสีพุทธเจ้า

ในยุคของพระวิปัสสีพุทธเจ้า พระพากุลเถระได้เกิดในตระกูลพราหมณ์ ณ กรุงพันธุมวดี ต่อมาได้ออกบวชเป็นดาบสฤๅษี และบำ เพ็ญเพียรจนได้ฌาน จนกระทั่งวันหนึ่ง ท่านได้ทราบข่าวการตรัสรู้ธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงได้ไปเข้าเฝ้าเพื่อฟังธรรมแล้วเกิดจิตเลื่อมใส ทำให้ท่านถือเอาพระรัตนตรัยเป็นสรณะ อีกทั้งยังหมั่นมาฟังธรรมและคอยดูแลอุปัฏฐากพระศาสดาตามโอกาสสมควร

พระสุวิเชียร อุตฺตมพนฺโธ เทพบุตรใหม่เขตในดุสิตบุรี ตอนที่3

หลังจากที่คุณพ่อของลูกเสียชีวิตแล้ว ท่านก็ได้ไปเกิดเป็น “ภุมมะเทวาระดับล่าง” ที่มีวิมานเล็กๆเก่าๆ อยู่บนโลกมนุษย์ แต่เมื่อกาลเวลาได้ผ่านไป...ด้วย ผลแห่งบุญที่ลูกได้ทำแล้วอุทิศส่งไปให้ท่านเรื่อยๆ

อานิสงส์บริจาคเครื่องประดับสร้างเจดีย์

ผู้ได้ทำบุญไว้อย่างดีแล้ว ย่อมเพลิดเพลินในโลกนี้ ละโลกนี้ไปแล้ว ก็มีความเพลิดเพลินในโลกหน้า เขาย่อมเพลิดเพลินในโลกทั้งสอง เพราะมองเห็นว่า เราได้สั่งสมบุญไว้อย่างดีแล้ว ย่อมเพลิดเพลินในสุคติโลกสวรรค์ยิ่งขึ้นไป