เมื่อจิตผ่องใสไม่เศร้าหมอง...สุคติเป็นที่ไป
สิ่งที่เราเคยทำอะไรไปในภพชาติที่ผ่านมาไม่ว่าบุญหรือบาป ไม่ได้สูญหายไปไหน แต่จะติดอยู่ในตัวของเรา ทำให้ชีวิตไม่ปลอดภัยในสังสารวัฏตราบที่เรายังต้องเวียนว่ายตายเกิด
สาวสุกก่อนห่ามเป็นซึมเศร้า จากความสำนึกผิดและหมดภูมิใจตนเอง
"ยัดเยียด"เด็กเรียนพิเศษปิดเทอม ระวัง"โรคซึมเศร้า"ถามหา
จิตเวชปลอบใจใครที่รู้สึกซึมเศร้า ไม่ใช่เรื่อง อ่อนแอแค่ต้องมีสักครั้ง
ผู้ที่นั่งกินนอนกินไม่ใช่เรื่องดี เสี่ยงทั้งซึมเศร้าและ สมองเสื่อม
"ผีพนัน"เสี่ยงป่วยโรคจิต ซึมเศร้าหนักถึงขั้นฆ่าตัวตาย
ออกกำลังกายสม่ำเสมอ ช่วยให้ไม่ค่อยวิตกและซึมเศร้า
"ผู้ดี"ทดลองใช้ดนตรี บำบัดอาการซึมเศร้า-จิตเภท
หายเมาก็เศร้าเหมือเดิม
น้ำเมา ให้โทษทั้งตอนมีชีวิต และ เมื่อตายไปแล้ว…เธอต้องติดเหล้าตั้งแต่เด็ก และเจอแต่สิ่งแวดล้อมที่เป็นอบายมุข ดื่มเหล้าจนเพื่อนๆ ทำถ้วยแชมป์เมาเก่ง มอบให้ …เมื่อเธอได้มีโอกาสอ่านหนังสืออยู่ในบุญ ของคุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง จึงเป็นจุดเริ่มต้นให้เธอคิด และคิดได้ หักดิบสิ่งไม่ดีต่างๆ เริ่มต้นสู่หนทางแห่งการสร้างบารมี…
ฆตบัณฑิตชาดก ชาดกว่าด้วยความดับความโศก
ณ บ้านหลังหนึ่งในเชตวัน สาวัตถี กุฎุมพีเจ้าของบ้านได้เกิดความเศร้าโศกเสียใจ เป็นอันมากเนื่องจากบุตรชายอันเป็นที่รักของเขาได้ตายจากไป ความเศร้าเสียใจของชายผู้นี้กินเวลาเนิ่นนาน วันเดือนปีจะผ่านพ้นไปเพียงใด เขาก็ยังไม่สามารถทำใจได้