ไม่รู้ว่าไม่รู้
ความไม่รู้เป็นสิ่งน่ากลัวที่เราสามารถเรียนรู้ได้ แต่ถ้าเราไม่รู้ว่าเราไม่รู้ จะทำอย่างไร
แก่นแท้กับมารร้าย
คำถาม : แก่นของชีวิตอยู่ตรงไหนครับ และสิ่งที่เป็นมารร้ายที่แท้จริงของชีวิตคืออะไร
มงคลที่ ๑๕ บำเพ็ญทาน - อานิสงส์ทำบุญทอดกฐิน
นายติณบาลทำงานให้เศรษฐีด้วยความขยันขันแข็ง วันหนึ่ง บุญเก่ามาตักเตือน ทำให้คิดได้ว่า "ตัวเรายากจนเช่นนี้ ก็เพราะไม่เคยทำบุญไว้ในชาติปางก่อน ชาตินี้จึงต้องมาเป็น คนรับใช้ แม้สมบัติติดตัวสักนิดก็ไม่มี ทั้งยังไร้ญาติขาดมิตรที่จะคอยช่วยเหลือ"
รวยทันที..ไม่ต้องรอตอนแก่ !!!
สิ่งที่เกิดกับชีวิตผม เหลือเชื่อจริงๆ นะครับ หากย้อนไป 5 ปีก่อน ถ้าผมไม่มีกัลยาณมิตรที่ชื่อ แบงค์ (เถ้าแก่วัยกระเตาะ) ชวนผมมาเป็นประธานกองกฐิน ปัจจุบันผมก็คงเป็นแค่พนักงานจนๆ ในบริษัทแห่งหนึ่งเท่านั้น เพราะผมไม่เคยคิดจะเข้าวัด อีกทั้งยังแอนตี้การทำบุญทีละมากๆ เนื่องจากคนอย่างผมทำบุญครั้งละ 20 ถึง 100 บาท ก็ถือว่า..ดูหล่อมากแล้วครับ
ถึงพระรัตนตรัย ไม่ไกลนิพพาน
ท่านทั้งหลายจงรับไตรสรณคมน์ จงรับศีลห้า ยังจิตให้เลื่อมใสในพระพุทธเจ้าแล้ว จักทำที่สุดแห่งทุกข์ได้ ท่านทั้งหลายจงดูเราเป็นตัวอย่าง รักษาศีลแล้ว แม้ทุกท่านก็จักได้บรรลุอรหัตโดยไม่นานเลย เราเป็นผู้มีวิชชา ๓ บรรลุอิทธิวิธี ฉลาดในเจโตปริยญาณ เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการถึงสรณคมน์
ผลการปฏิบัติธรรมธรรมทายาทหญิงวนิดา วรจรานนท์และจิดาภา โมสูงเนิน
1. ลูกชื่อ ธรรมทายาทหญิง วนิดา วรจรานนท์ ชื่อเล่น นุช เจ้าค่ะ กำลังจะขึ้นปี 1 มหาวิทยาลัยราชภัฏวลัยอลงกรณ์ คณะวิทยาการจัดการ ค่ะ และ2. ลูกชื่อ จิดาภา โมสูงเนิน ชื่อเล่น น้องจั๊กจั่น กำลังจะขึ้นชั้นปีที่ 1 คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรีค่ะ ลูกเป็นอาสาสมัครกองปฏิสันถาร แผนกต้อนรับระดับโลกค่ะ
อนาถบิณฑิกเศรษฐี (บรรลุธรรม)
ผู้ใดยึดเอาพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ ว่าเป็นสรณะ ผู้นั้นเห็นอริยสัจ ๔ ด้วยปัญญาอันชอบ สรณะของผู้นั้นเป็นสรณะอันเกษม เป็นสรณะอันสูงสุด บุคคลอาศัยสรณะนี้แล้ว ย่อมหลุดพ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้
เกาะติดสถานการณ์ธุดงค์ธรรมชัยเส้นทางพระผู้ปราบมาร วันที่ 7 มกราคม พ.ศ. 2557
วันนี้ผู้สื่อข่าวบุญสว่าง ไปเกาะติดความปลื้มตั้งแต่เช้าที่โรงเรียนบรรหารแจ่มใสวิทยา 5 โดยท่านรองนายก อบต.บางตาเถร และท่านผอ. ฐิติพร หงษ์โต ผู้อำนวยการโรงเรียนบรรหารแจ่มใสวิทยา 5 เดินทางมาประกอบพิธีถวายสังฆทานร่วมกับผู้มีบุญ
พระปิลินทวัจฉะ (๒)
หมู่สัตว์ที่เกิดมาแล้วจำจะต้องตายในโลกนี้ หากได้ทำกรรมอันใดไว้คือบุญและบาป บุญ และบาปทั้งสองประการนั้นแลเป็นสมบัติของเขา และเขาจะพาเอาบุญและบาปนั้นไป อนึ่ง บุญและบาปย่อมเป็นของติดตามเขาไป ประดุจเงาติดตามตนไป เพราะฉะนั้น บุคคลพึงทำกัลยาณกรรมสะสมไว้เป็นสมบัติในปรโลก ด้วยว่า บุญทั้งหลายย่อมเป็นที่พึ่งของสัตว์ทั้งหลายในปรโลก
ดำรงตนบนหนทางสู่สวรรค์
มารดาบิดา หรือว่าญาติเหล่าอื่น ไม่พึงทำเหตุนั้นให้ได้ แต่จิตอันตั้งไว้ชอบแล้ว พึงทำเขาให้ประเสริฐกว่าเหตุนั้น