วัดภาวนาซานดิเอโก จัดงานบุญพิธีบูชาข้าวพระ

วัดภาวนาซานดิเอโก ประเทศสหรัฐอเมริกา ได้จัดงานบุญพิธีบูชาข้าวพระ และพิธีทอดผ้าป่าสหวาระเดือนเกิด เพื่อสร้างวัดภาวนาซานดิเอโก

เมื่อเข้าถึงจึงรู้สึกพอ (2)

นับจากวันออกพรรษาได้ 3 วันแล้ว เราได้วอร์ม ๆ ปฏิบัติธรรมกันอย่างเต็มที่ในพรรษามาแล้ว บางคนก็สมหวัง บางคนก็เกือบจะสมหวัง

พุทธศาสนาเป็นความรู้สากล

แต่นี่คุณยายเพียงคนเดียว ท่านสามารถสร้างแรงบันดาลให้ลูกศิษย์มากมาย ช่วยกันทำงานจนประสบความสำเร็จได้ขนาดนี้ แม้ว่าตอนแรกท่านอาจจะแค่จุดประกาย แต่ดูซิ...ผลที่เกิดขึ้นอาจจะเกินความคาดหมายของท่านก็ได้ ทำให้ผมเอาสิ่งนี้มาเทียบกับ WSYC

ทำไมบริษัทที่ลูกทำงานโดนพนักงานขโมยของบ่อยมาก

บริษัทที่ลูกทำงาน ถูกพนักงานขโมยของบ่อยมากและครั้งละมากๆ ด้วย เพราะเกี่ยวกับวิบากกรรมในอดีต ที่แต่ละคนที่เป็นหุ้นส่วนเจ้าของบริษัท เมื่อทำการค้าแล้วมักจะเอาเปรียบลูกค้าบ้าง เบี้ยวเรื่องเงินบ้าง ไม่ซื่อตรงเพื่อเอากำไรบ้าง

ปาริฉัตรสวรรค์

สมัยใด ปาริชาตกัลปพฤกษ์ของเหล่าเทวดาชั้นดาวดึงส์บานเต็มที่แล้ว สมัยนั้นเหล่าเทวดาชั้นดาวดึงส์ ต่างพากันดีใจเป็นหนักหนา อิ่มเอิบพรั่งพร้อมไปด้วยเบญจกามคุณ บำรุงบำเรออยู่ตลอดระยะเวลา ๔ เดือนทิพย์ ณ ควงไม้ปาริชาตกัลปพฤกษ์ ดอกปาริชาตกัลปพฤกษ์บานเต็มที่นั้น จะแผ่รัศมีไปได้ ๕๐ โยชน์ในบริเวณรอบๆ จะส่งกลิ่นไปตามลมได้ ๑๐๐ โยชน์

อสัญญีสัตตาพรหม

ดูก่อนพราหมณ์ สัตว์ละความยึดถืออัตตาว่าเป็นของเราในสัตว์ทั้งหลายที่เกิดเป็นมนุษย์ เป็นผู้เดียวโดดเด่น น้อมไปในกรุณา เป็นผู้ปราศจากกลิ่นเหม็น เว้นจากเมถุน ตั้งอยู่ในธรรมนี้ และศึกษาอยู่ในธรรมนี้ จึงจะถึงพรหมโลกได้

วิธีตอบคำถามของพระพุทธเจ้า

วิธีตอบคำถามของพระพุทธเจ้า สงสัยย่อมมีแก่ปุถุชนเป็นปกติแต่คนถามไม่ได้ถามเพราะสงสัยเพียงอย่างเดียว มีเหตุผลในการถามหลากหลาย

เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๙ ( ชูชกขอโอรสธิดา )

บุคคลไม่อาจให้สิ่ง ๓ อย่างเต็มได้ คือ ไฟเต็มด้วยเชื้อ มหาสมุทรเต็มด้วยน้ำ คนมีความอยากมากเต็มด้วยปัจจัย

ปัญจสตา ภิกขู

ในสมัยพุทธกาล โดยทั่วไป พระอาจารย์ใหญ่รูปหนึ่ง สามารถดูแลอบรมสั่งสอนพระลูกศิษย์ได้ทั่วถึงอย่างมาก ๕๐๐รูป ซึ่งถือเป็นยอดสูงสุด ที่ได้ทั้งคุณภาพและปริมาณ เวลาอบรมลูกศิษย์ในเวลาเดียวกัน ก็สามารถได้ยินทั่วถึงกันอีกด้วย เช่น พระอาจารย์ผู้เป็น “เจ้าคณะใหญ่” มีพระมหากัสสปะเถระ, พระโมคคัลลาน์, พระสารีบุตร เป็นต้น ล้วนมีบริวาร ๕๐๐รูปทั้งสิ้น

จุดเปลี่ยนชีวิตนักแม่นปืนสู่ชีวิตสมณะ

ตอนที่ยิงปืน กระผมจะคุ้นเคยกับการนึกถึงเป้าหมาย การยิงปืนระยะไกลจะประทับปืนอยู่กลางอก ต้องกะต้องเล็งให้ดี โดยไม่สนใจกับสิ่งรอบข้างแล้วกระผมก็จะยิงเข้าเป้า พอพระอาจารย์บอกว่าให้ลงมาตรงกลางตัว ก็ง่ายเลยครับ เนื่องจากกระผมเคยชินกับการนึกภาพเป้าที่กระผมจะยิง ลงมาอีกนิดเดียวก็กลางตัวแล้ว พอกระผมนึกถึงหน้าแม่ ใบหน้าของท่านก็ใสๆสว่างผ่องใสขึ้นมามาอยู่ตรงกลางตัวเลย