จดหมายจากสามเณรโครงการยุวพุทธศาสตร์ ตอน ใกล้จะยกชั้นเข้าถึงธรรมแล้วครับ

1.ผมชื่อ สามเณรสิริวุฒิ วอขวา หรือ สิงโต อายุ 8 ขวบ 2.ผมชื่อ สามเณรดานิช เสรีรักษ์ ชื่อเล่นตะวัน ครับ 3.ผมชื่อ สามเณรชัฐรา หมันเทศมัน หรือ เอิต

เพราะคุณยายช่วยแท้ๆ

“ยามป่วยคุณยายช่วย ยามตายคุณยายส่ง” รักของคุณยายที่มีต่อลูกศิษย์เป็นรักข้ามภพจริง ๆ ครับ เมื่อคุณยายท่านเปี่ยมพระคุณขนาดนี้ กฐิน 100 ปี ของท่านลูกจึงเทใจ เทกระเป๋า เอาบุญกับคุณยายอย่างเต็มที่ ตอนนี้ล้นกองแล้วครับ

พ่อเป็นนักมวย

เรื่องราวของอดีตนักมวย ผู้มากไปด้วยความสามารถ...ด้วยความนิยมชมชอบในเรื่องหมัดๆมวยๆ ทำให้ชายคนหนึ่งได้ฝึกฝนมวยจากครูมวย...ด้วยความสามารถของเขา ทำให้กลายเป็นนักมวยที่หาคู่ชกในจังหวัดไม่ได้ เพราะชนะน็อคคู่ต่อสู้มาโดยตลอด จนต้องนำนักมวยต่างจังหวัดมาชกด้วย...เขาก็ชนะน็อคอีก...ภายหลังเมื่อถูกญาติบังคับให้เลิกชกมวย เขาก็หันไปชนวัว ชนไก่ แทน เพราะคิดว่า การชนไก่ ชนวัว ชกมวย เลี้ยงนกเขาชวา เป็นกีฬา และเป็นวัฒนธรรมท้องถิ่น...เมื่อ เขาเข้าวัดเจอกับหมู่คณะ เขาก็หักดิบเลิกสิ่งไม่ดีทั้งหลาย...

ทำที่ท่าน ได้ที่เรา

ดังนั้น บุญพิเศษโมดูลปีนี้ ผมกับครอบครัวขอทุ่มเทจนสุดกำลัง ด้วยใจมั่นว่า “ทำที่ท่าน ได้ที่เรา” เพื่อเตรียมรับมือกับพายุเงินห่าใหญ่ที่จะซัดกระหน่ำจนอาจทำให้เกิดอุทกภัยทางการเงิน แล้วซัดเอาความกลุ้มใจจากความจนให้แตกสลายจนยับยั้งความดีใจไม่ไหว และก็คาดว่าจะโถมกระหน่ำพร้อมหอบเอาทองเอาเงินเป็นปึกๆ ไปกระจายให้กับพวกเราพลังประชาชนคนมีบุญ (MERITORIOUS PEOPLE POWER) ที่ได้ช่วยกันสร้าง หลังคามหารัตนวิหารคด ครับ

จดหมายจากกองพันเนื้อนาบุญ ตอน จะทุ่มชีวิตเพื่อรักษาไว้ซึ่งพระพุทธศาสนา

กระผมพระธรรมทายาทณัฐวุฒิ ภทฺรวโร อายุ 43 ปี ครับ ผมเคยบวชสามเณร 5 พรรษา และเคยบวชพระมาแล้ว10 กว่าพรรษาครับ แต่ตอนนั้นต้องลาสิกขาไปเพราะไม่มีใครดูแลโยมพ่อ ทำให้รู้ว่าชีวิตทางโลกหรือจะสู้ทางธรรม แต่ถ้าไม่มีวันนั้น ก็จะไม่มีวันนี้ ที่ได้มาบวชที่วัดพระธรรมกายครับ

ผลประเมินศึกษาทั่วปท. เด็กมัธยมติดศูนย์4แสน

เคล็ด (ไม่) ลับ สู่ความสุข “สามน้อยหนึ่งมาก”

แต่เมื่อถึงฐานที่ห้าดวงแก้วก็เริ่มขยายใหญ่ขึ้น จนขนาดเท่าลูกกอล์ฟ กระผมก็ดูไปและเลื่อนดวงแก้วไปเรื่อยๆจนถึงฐานที่เจ็ด ดวงแก้วขยายใหญ่ขึ้นอีกเรื่อยๆ จนเท่ากับลูกเบสบอลครับ และยังขยายต่อไปเรื่อยๆ จนใหญ่คลุมตัวกระผมไปเลย

ผมเป็นคนดีได้เพราะได้บวช

ผมชื่อ ธีปกรณ์ หาริชัย หรือเรียกง่ายๆว่า ทุย ครับ ผมเคยบวชในโครงการ 1 แสนรูปทั่วไทย รุ่นข้าพรรษา ปี พ.ศ. 2555 ณ ศูนย์ปฏิบัติธรรมทิสยากร อ.วังเจ้า จ.ตาก การบวชในครั้งนั้นทำให้ผมเป็นผู้เป็นคนได้ในทุกวันนี้ครับ

ยิงเท่าไรก็ไม่ออกซักที

จู่ๆ ก็มีความคิดผุดขึ้นมาว่า เอ๊ะ! เรามีล็อกเก็ตที่คุณยายให้มานี่นา (ล็อกเก็ตกฐินคุณยายรุ่นแรก) กระผมจึงจับล็อกเก็ตแล้วนึกว่า “คุณยายช่วยพระด้วย” อัศจรรย์จริงๆ ครับ แค่นึกเท่านั้น ขอย้ำว่าแค่นึกเท่านั้น คุณยายก็ปรากฏขึ้นที่ศูนย์กลางกายของกระผมในท่านั่งสมาธิ แล้วขยายใหญ่ขึ้นๆ จนคลุมทุกคนในที่นั้น ไม่เลือกว่าไทยหรือพม่า คลุมหมด ตอนนี้กระผมใจฟูเต็มหน้าอกเลยครับ

จดหมายจากลูกแม็ค เชียงตุง

ผมชื่อ ซาย คำ หน่าย หรือที่เพื่อนๆรู้จักในนาม แม็ค ครับ (ภาพที่ 1) หลวงพ่อครับ การจัดงานบุญใหญ่ของเมืองเชียงตุงที่ผ่านมานั้น สุดแสนจะประทับใจเลยครับ ผมปลื้มกับบุญนี้สุดๆไปเลย ผมตัดสินใจปิดร้านคอมพิวเตอร์ของผม เพื่อมาเป็นอาสาสมัครจัดงานอย่างเต็มที่เต็มกำลัง และก่อนเริ่มงานบุญผมและน้องๆอาสาสมัครเชียงตุงก็ทำหน้าที่กันแบบสุดใจ..จนไม่ได้นอน เรียกว่าปลื้มกันจนสว่างเลยครับ