เลิกเลี้ยงผีเพราะมีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง

จากเดิมก่อนที่จะมีถนนพุทธวิถีนั้นพี่น้องชาวดอยที่อยู่บนเขาด้านในๆ ไม่ค่อยได้พบเห็นพระนักครับ ชาวดอยส่วนมากเมื่อเจ็บป่วยขึ้นมา หนทางที่จะไปรักษาที่โรงพยาบาลหรือสถานีอนามัยมีทางเดียวคือก็ต้องเดินข้าม เขาเป็นวันๆซึ่งยากลำบากมาก ประกอบกับมีความเชื่อต่อๆกันมานานเกี่ยวกับพิธีกรรมเลี้ยงผีบรรพบุรุษแล้ว จะช่วยทำให้หายจากโรคภัยไข้เจ็บได้บ้าง ให้ผีช่วยหาของที่หายไปเช่นวัวบ้าง หรือเลี้ยงผีให้บรรพบุรุษเพื่อให้ญาติได้มีกินในชีวิตหลังความตายบ้าง จึงทำให้ชาวดอยนิยมเลี้ยงผีเป็นประเพณีมานานแล้วครับ แต่เมื่อได้มีถนนพุทธวิถีขึ้นมาทำให้เหล่าพระธรรมจาริกสามารถเดินทางไป เผยแผ่ธรรมะได้ง่ายขึ้น ทำให้พี่น้องชาวดอยได้ทราบความจริงของชีวิตจากพระธรรมจาริกเหล่านั้น ทำให้หลายคนเลิกนับถือผีหันมานับถือพระรัตนตรัยกันเป็นจำนวนมากครับ

มงคลที่ ๑๗ สงเคราะห์ญาติ - รสแห่งความคุ้นเคย

ความไม่มีโรคภัยไข้เจ็บถือเป็นลาภอันประเสริฐ แม้จะเป็นเศรษฐีมีทรัพย์สมบัติมากมาย แต่หากถูกโรคภัยไข้เจ็บเบียดเบียนแล้ว จะแสวงหาความสุขแบบชาวโลกทั่วไป ก็ได้ไม่เต็มที่ เพราะความผิดปกติของสังขารร่างกาย ดังนั้น พระพุทธองค์จึงตรัสว่า สุดยอดของความมีลาภแบบชาวโลกทั่วไป คือ ขอให้เราเป็นผู้ไม่มีโรคภัยไข้เจ็บŽ

มงคลที่ ๑๖ ประพฤติธรรม - ลมหายใจแห่งสันติภาพ

การที่มนุษย์ไม่มีศีลธรรม เพราะแหล่งที่มาของความคิดที่อยู่ภายในไม่บริสุทธิ์ มีแต่ความคิดคำพูดและกระทำที่เบียดเบียนซึ่งกันและกัน ซึ่งจะส่งผลให้ดินฟ้าอากาศแปรปรวน ผลหมากรากไม้ถอยรสโอชาลง โรคภัยไข้เจ็บจะเกิดขึ้น โรคร้ายแรงที่ไม่เคยมีก็จะเกิดขึ้น รักษายาก สรรพคุณของโอสถทั้งหลายที่เคยรักษาโรคหายได้ ก็ถอยสรรพคุณลงไป อายุมนุษย์จะสั้นลงไปทุกปีๆ

ครั้งแรกของประวัติศาสตร์ชาติมาไซ

นึกถึงมาไซ ที่อยู่ในบ้านโครงไม้แล้วมีมูลวัวมาปะแห้ง ส่งกลิ่นให้ผู้มาเยือนต้องผงะ ภายในบ้านก็ปูด้วยมูลวัวเอามาทำเป็นแผ่นๆ ปูเป็นพื้น และมีแหล่งน้ำไกลบ้านต้องเดินเท้าถึงหนึ่งวัน ไม่มีไฟฟ้า อยู่ท่ามกลางดงสิงโต และโรคภัยไข้เจ็บมากมายที่มีในป่า และกว่ามาไซจะได้เงินมาแต่ละ ชิลลิ่ง ก็ลำบาก 5ปีถึงได้เงินครั้งหนึ่ง 5ปีถึงมีอาหารกินอิ่ม

เหล่ากอสมณะ โรงเรียนนานาชาติ

ลูกเณรขอกราบถวายบุญที่ลูกเณรมาบวชในครั้งนี้ ขอให้หลวงพ่อหายจากโรคภัยไข้เจ็บ ขอให้หลวงพ่อสอนพวกเราและสร้างบารมีต่อๆไป และ ลูกเณรอยากให้ทุกคนช่วยกันสร้างโมดูล หลังคามหารัตนวิหารคด ให้เสร็จภายในกฐินนี้ มีเท่าไหร่ ก็ให้ทำ การให้ทาน จะมีผลต่อชาติหน้า ถ้าเราให้ทานเยอะก็จะรวย ลูกเณรอยากให้เสร็จเร็วๆ คนจะได้มาใช้ เราก็ได้บุญด้วย ไปอยู่สวรรค์เราก็ยังได้บุญต่อครับ

มงคลที่ ๖ ตั้งตนชอบ - เส้นทางที่เลือกเดิน

คนเหี้ยมโหดมีมือเปื้อนเลือดชอบฆ่าสัตว์ - เขาก็จะเป็นคนมีอายุสั้น คนที่ไม่เบียดเบียนสัตว์ ไม่ฆ่าสัตว์ เว้นขาดจากปาณาติบาต - เขาจะมีอายุยืน โรคภัยไข้เจ็บไม่เบียดเบียน

เมื่อพบองค์พระภายใน โรคร้ายก็กลายเป็นเรื่องธรรมดา

ต่อมา ผมมีอาการแน่นๆที่หน้าอก จึงไปหาหมอ หมอบอกว่า "คุณเป็น มะเร็งในเม็ดเลือด" ได้ยินคำว่า “มะเร็ง” แต่ผมกลับรู้สึกเฉยๆ เพราะใจผมอยู่กับองค์พระ จนหมอแปลกใจว่า ทำไมผมมีกำลังใจดีมากผิดกับผู้ป่วยคนอื่น ผมคิดว่า “โรคภัยไข้เจ็บก็ให้เป็นหน้าที่ของหมอไป ส่วนเรื่องจิตใจเป็นหน้าที่ที่เราต้องดูแลเอง”

ผ่าซ้ำๆ กรรมอะไร

เพราะสาเหตุจากโรคภัยไข้เจ็บ ทำให้เธอต้องเข้ารับการผ่าตัดถึง 6 ครั้ง 6 ครา และอาจจะต้องมีครั้งที่ 7 …ชีวิตหลังความตาย ของนักเลงสุรา …นักเลงการพนัน ที่ก่อนตายมีญาติทำบุญให้ โดยใส่ชื่อเขาเป็นคนทำ และคอยมาสวดมนต์ให้ฟังในช่วงวาระสุดท้ายของชีวิต ทำให้ไม่มีทุกขเวทนา เมื่อตายไปแล้ว ได้ไปเป็นอากาสเทวา… พวกเขาประกอบเหตุกันมาอย่างไร…

บุญไม่ช่วยจริงหรือ

หญิงคนหนึ่ง ได้ลูกสาวเป็นกัลยาณมิตร ชักชวนให้ทำบุญจาก หลักร้อย จนถึงระดับ s …ต่อมา เธอต้องทุกข์ทรมานจากโรคภัยไข้เจ็บ ต้องเข้ารับการผ่าตัด หลายครั้ง จึงเกิดความน้อยใจ คิดว่าบุญไม่ช่วย …บุญไม่ช่วยเธอ จริงหรือ…และสำหรับผู้ที่ค้าน้ำเมา ตายแล้ว จะไปไหน จะมีสภาพอย่างไร … ที่นี่ มีคำตอบ

พ่ออุบาสิกาตาย ไปดุสิตบุรี

ตัวอย่างของการทำบุญอย่างต่อเนื่อง...ชายคนหนึ่ง เกิดในครอบครัวที่มีฐานะดี แต่ต่อมาก็ต้องมีชีวิตที่ลำบาก ต้องทำงานช่วยเหลือตัวเอง และยังต้องเลี้ยงดูญาติพี่น้องอีกด้วย...ภายหลังจากแต่งงาน และมีลูกแล้ว ได้มาพบกับหมู่คณะ และได้ทำบุญกับหมู่คณะอย่างต่อเนื่องเรื่อยมานานกว่า 10 ปี...ในช่วงสุดท้ายของชีวิต แม้จะป่วยด้วยโรคภัยไข้เจ็บ แต่ก็ได้ภรรยาและลูกสาว เป็นยอดกัลยาณมิตร อยู่เคียงข้าง คอยช่วยให้ตรึกระลึกนึกถึงบุญทั้งที่ทำให้ และที่ทำเอง...ละโลกแล้ว ได้อยู่ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตเสบียง...