他是谁 ?

ผู้ให้ข้าวน้ำ ชื่อว่าให้กำลัง ผู้ให้สถานที่ ชื่อว่าให้ทุกสิ่งทุกอย่าง ลูกเป็นหนึ่งในทีมงานก่อสร้างสถานที่สำคัญ เพื่ออวดชาวโลกว่าเป็นสิ่งมหัศจรรย์แห่งบุญที่อลังการที่สุดในโลก ซึ่งถ้ามองจากภายนอกจะปะทะกับความยิ่งใหญ่แล้ว ทว่าก้าวเหยียบย่างไปด้านในแล้วยิ่งใหญ่กว่า

我爱你

อยู่ๆ สามีก็ได้เอ่ยกับลูกว่า สภาพร่างกายเขาไม่ไหว..แย่มากแล้ว อย่ายื้อชีวิตของเขาไว้อีกเลย ก่อนเขาตาย เขาอยากทำบุญใหญ่สักครั้งหนึ่งในชีวิต จึงได้ขอเงินทำบุญกับลูก เพื่อเป็นประธานรองกฐินปี 2549 หลังจากที่สามีเสียชีวิตไปแล้ว 5 เดือน เมื่อขายได้ลูกจึงตัดใจทำบุญ (น่าจะได้ทำตอนที่มีชีวิตอยู่เพราะว่าผลของบุญนั้นต่างกัน)

没有煮饭的人

ลูกคิดว่าไหน ๆ มาวัดแล้วจะแอบสำรวจ และสังเกตทุกสิ่งรอบตัวในวัดตามที่สื่อลงข่าว จากวันเป็นเดือนเป็นปีจนถึง ทุกวันนี้ ลูกกลับเห็นแต่สิ่งดี ๆ เห็นแต่ภาพประทับใจเสมอมา ลูกจึง “รักวัด..โดยไม่รู้ตัว” ทำบุญทุกบุญ และมาวัดทุกวันไม่ขาดเลยค่ะ

史丹佛

ปัจจุบัน ลูกได้รับทุนเล่าเรียนหลวง (ทุนคิง) (King’s Scholarship) มาศึกษาต่อที่สหรัฐอเมริกา กำลังศึกษาในชั้นปีที่ 2 ของมหาวิทยาลัยแสตนฟอร์ด รัฐแคลิฟอร์เนีย เมื่อภาคการศึกษาที่ผ่านมา ได้ลงเรียนวิชาพุทธประวัติ ซึ่งศึกษาพระประวัติของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วยวิธีแบบตะวันตก คือ อ่านและวิเคราะห์เรื่องราวทางประวัติศาสตร์จากพระไตรปิฎก

水下的手

自从佛历2515年开始，我就搬到美国住，到目前已经三十五年了。我也曾是美国佛罗里达州禅修寺院的创立团员之一，我自己也供养了二十尊自身佛像，也当过佛历2546-2549 年功德衣法会的大功德主，一直护持寺院的每一项功德，且是从梦中梦节目还没有卫星频道前，只能上网络收看节目的时代，我就已成了忠实的节目迷。

要懂得爱母亲

祖父和祖母在中国都是农夫，因在生活上有困难，让他们决定移民到泰国。他们两人在海上渡过三十天才到达。当初在泰国，祖母卖粥，祖父用小小的机器制做拉面来卖，但祖父在泰国没能呆多久。在第二世界大战争时，当他五十九岁时，就因患了霍乱而死亡。因为这原因祖母就取代祖父成为家庭的经济主力，要努力工作赚钱为了养活七个孩子。

醒起后，能戒烟酒

สามีของลูกในสมัยหนุ่มๆ ดื่มแอลกอฮอล์ และสูบบุหรี่เก่งมาก โดยวันหนึ่งอยู่ๆ เขาไอแล้วก็สลบเหมือนขาดใจไปพักนึง ตัวเย็นจนลูกตกใจ แต่พอฟื้นขึ้นมา เขากลับพูดว่า “รีบไปกราบหลวงปู่ รีบไปกราบรัชกาลที่ 5 ให้หน่อย” หลังจากนั้นเขาก็หักดิบได้เองเลย สิ่งที่เค้าพบในวันนั้น ตอนสลบอยู่คืออะไร

站着活…躺着死…很奇怪

刊咖能长老，在他当白衣行者时，他站着直到白蚁造的窝，高至他的膝盖。那是他在修一种隐士的修行方法，但不像村民们所传说的，就是他站着直到白蚁造窝高至他的膝盖。

二番はいない22

夜叉

我的女儿目前已十四岁，从小我就带她到寺院，让她了解布施、持戒、打坐的事情。我并没有强迫她来，只是介绍她，要走正确的路而已。在佛历2548年中，女儿十三岁时，本来活泼健康的她，就忽然变得心情低落、有时眼睛好像睁不开，手发抖、不肯吃饭、不说话、问什么都不回答、有时只慢慢点头、反应缓慢，找不到原因。